پرسش:
سلام.من چند سوالی واسم پیش اومده.امید وارم شما بتونید من رو راهنمایی کنید.
در اوایل سوره بقره داستان ادم و حوا گفته شده.در ابتدا خدا انسان را خلق میکنه و به فرشته ها امر میکنه به انسان سجده کنند.که شیطان مخالفت میکنه.سپس خدا شیطان رو به خاطر اینکارش یعنی سرپیچی از فرمان خدا از درگاه خودش بیرون میکنه.بعد از اون. ادم و حوا در بهشت مشغول به زندگی میشن.ولی یک مرتبه از اون میوه ممنوعه میخورن.که دلیل اون هم در قران ذکر شده شیطان باعث این وسوسه شده.حالا سوال من اینه که مگر شیطان از درگاه رانده نشده بود؟مگر از فرمان خدا سرپیجی نکرده بود؟با سرپیچی از فرمان خدا به این راحتی به بهشت دسترسی پیدا میکنه و وارد بهشت میشه که ادم و حوا را گول بزنه؟اگر کسی خلافی کنه به این راحتی میتونه به بهشت دسترسی داشته باشه؟اونهم شیطان که خدا گفته توی اتش جهنم خواهد سوخت.هرچند ما میدونیم شیطان از جنس اتشه.اتش رو با اتش عذاب کردن واقعا بی معنیست.تازه تن و بدن شیطان حاااال میاد در جهنم.به هر حالسوال اول اینکه چگونه شیطان به بهشت راه یافت.که نتیجه خواهد داد در قیامت که بهشت و جهنم برپا خواهد شد احتمال اینکه باز هم شیطان به اونجا رفت و امد کنه هست!!!
سوال بعد اینکه وقتی ادم و حوا گول خوردن طبق ایه صریح قران به زودی توبه کردند و در انتهای ایه امده که خدا توبه انها رو پذیرفت.ولی با این حال انها رو عذاب کرد و از بهشت به بیرون انداخت.مگر بهترین پاداشت رفتن به بهشت نیست؟پس بدترین عذاب هم از بهشت رانده شدن است.چرا با وجود توبه ادم و حوا خدا انها رو عذاب کرد؟پس میشه نتیجه گرفت اگر ما هم از کاری پشیمان بشیم و توبه کنیم ممکنه خدا توبه ما رو بپزیره ولی عذاب خودمون سر جاش محفوظه!!!
سوال سوم اینکه بعد از اینکه ادم و حوا به زمین امدند چگونه نسل انسان ادامه یافت؟ادم و حوا یه پسر و یک دختر به دنیا اوردند؟خوب بعد خواهر و برادر با هم جفت گیری کردند و بچه دیگری به دنیا اوردند؟اینگونه اون بچه و همینطور نسل ما حرام زاده نیست؟
پاسخ:
با سلام به شما دوست عزیز.در واقع شما چهار سوال مطرح کردید که سه مورد رو صریحا ذکر کردید و یک مورد تلویحا.
و آن مورد تلویحی این است که شیطان که خلقتش از آتیشه چطور عذاب می شود با آتش؟
خب بنده اول به این سوال و بعد به سه سوال بعدی جواب می دهم انشاءالله.
در جواب به سوال اولشما باید عرض کنم که همجنس بودن مانع از عذاب دیدن و تأثیر و تأثر نمیشود. ما انسانها نیز از خاك آفریده شدهایم، در عین حال اگر خشتی بر پیكرمان فرود آید از آن آسیب خواهیم دید.
علاوه بر این كه، حقیقت آتش جهنم برای ما روشن نیست. آنچه مسلم است این كه اگر بخواهیم آن چیزی كه در آن جا موجود است را به چیزی كه در این دنیا هست تشبیه كنیم، نزدیكترین امر آتش است؛ اما آیا آن آتش هم از هیزمهایچوبی و یا سوختهای دنیوی برافروخته می شود؟ قرآن این مسأله را نفی میكند. در سوره بقره، آیه 23 میفرماید: فاتقّوا النار الّتی و قودها الناس والحجاره ؛ از آتش بترسید كه از درون خود انسانها و سنگها شعلهور میشود .»
و یا درسوره همزه، آیه 6 و 7 میفرماید: «آتش سوزان پروردگار كه از درون دلها سرچشمه میگیرد و بر قلبها سایه میافكند.»
نیز از تعابیری همچون «بل تأتیهم بغته فتبهتهم فلا یستطیعون ردها؛ آری، این مجازات الهی به صورت ناگهانی به سراغشان آمده و مبهوتشان می كند، آنچنان كه توانایی دفع آن را ندارند» (انبیاء، آیه 40.)
و مشابه آن فهمیده می شود كه عذاب های قیامت همه چیزش با عذاب دنیا متفاوت است (آیت الله مكارم و دیگران، تفسیر نمونه، ج 13، ص 410 و ج 24، ص 287.)
در پاسخ به سوال بعدی باید عرض کنم در روایات و تفاسیر، بهشت حضرت آدم باغی از باغهای دنیا بوده است؛ زیرا اگر بهشت همان بهشت موعود نیكان و پاكان باشد، با آیات قرآن منافات دارد كه میفرماید مقربان درگاه الهی در باغهایی قرار دارند كه در آنجا سخن بیهوده و لغو نمیشنوند و در آنجا گناهی صورت نمیگیرد. پس بهشت جای ورود اشخاص آلوده به گناه نیست و شیطان كه آلوده به گناه بود چطور میتوانست در بهشتی كه موعود نیكان است وارد شود. بنابراین، شیطان هرگز نمیتواند وارد بهشت شود.
امام صادق(ع) فرمود: «بهشت حضرت آدم باغی از باغهای دنیا بود كه خورشید و ماه بر آن میتابید و بسیار زیبا و آب و هوای خوبی داشت و اگر بهشت جاودان بود هرگز آدم از آن رانده نمیشد.»
پس از جهت سرسبزی و آسایش و برخی ویژگی های دیگر، بهشت حضرت آدم(ع) با بهشت موعود تناسب دارد، لذا در این باره گفته شده است از آیات قرآن استفاده میشود كه حضرت آدم(ع) برای زندگی در روی زمین، همین زمین معمولی آفریده شده بود از جمله: و اذ قال ربك للملائكة انی جاهل فی الارض خلیفة... ، (بقره،آیه 30.)
اما در مورد سوال سوم که توبه آدم و عذابش باشد باید عرض کنم که:
اولا با توجه به سوال قبلی و جوابش مشخص شد که آنها از بهشت واقعی رانده نشدن بلکه از بهشت زمینی بود که عرض شد.
ثانیا توبه حضرت بعد از بیرون آمدن بود و قبولی توبه اش هم به معنای این است که خطا ی او و ترک اولای او بخشیده شده است.وحضرت آدم بابت ترک اولایش بازخواست نمی شود.همانطور که ما هم بابت توبه ای که می کنیم باز خواست نمی شویم.
ثالثا ما آیات و روایاتی داریم که می فرمایند با انجام توبه واقعی گناهان بخشیده می شود و در قیامت هم عذابی برای آنها نیست.ان الله یحب التوابین.
اما جواب سوال آخرتون این است که درباره ازدواج فرزندان آدم در میان دانشمندان اسلامی دو نظریه وجود دارد و هر كدام برای خود دلایلی از قرآن و روایات ذكر كردهاند كه در اینجا به طور گذرا به آن دو نظریه اشاره میگردد:
1.در آن زمان هنوز قانون تحریم ازدواج خواهر و برادر از طرف خداوند قرار داده نشده بود و چون راهی برای بقای نسل بشر غیر از این راه نبود از این جهت ازدواج آنان با یكدیگر صورت گرفته است.
2.نظر دیگر این است: چون ازدواج فرزندان آدم با یكدیگر ممكن نبوده - زیرا ازدواج با محارم یك عمل قبیح و زشت است - فرزندان آدم با دخترانی از نژاد و نسل دیگر كه در روی زمین بودند ازدواج كردند، بعداً كه فرزندان آنها با هم پسرعمو شدند زناشویی میان خود آنان صورت پذیرفت و این نظر را نیز بعضی از روایات تأیید میكنند، زیرا نسل آدم نخستین انسان روی زمین نبوده، بلكه پیش از او نیز انسانهایی در زمین زندگی میكرده اند.
اینها جواب مختصری بود که عرض شد اگه نکته ای بود بفرمایید تا بحث رو ادامه بدیم.