03-11-2020 Hits:5001 مباحث جنسی و زناشویی همکار پاسخگو
10-08-2019 Hits:4554 مشکلات و اختلالات روانی همکار پاسخگو
پرسش: با سلام من 22 سالمه از پارسال با يه دختري در…
پرسش : سلام..خواهش ميکنم يه راهي جلو روم بذارين من از…
پرسش: من وقتي در خانه تنها مي شوم و هوا تاريك…
پرسش: (در خصوص توبه از ديدن فيلم هاي مبتذل) در اين…
پرسش: بنده یک مشکلی دارم که می خواستم از شما راهنمایی بخواهم…
پرسش: راستش نمی دانم از کجا شروع کنم. 20 ساله هستم…
پرسش:من دانشجوی ارشد رشته حقوق تقریبا حدود 1 سال پیش…
پرسش: چرا خانواده ها عاشق شدن را برای جوانان (دختر) بد…
پرسش: با سلام به حضور حضرت عالي اگرخاطرتان باشد ،من قبلا هم…
پرسش: با سلام من زنی 25 ساله هستم.حدود 1 سال است…
پرسش: اگر دختری عاشق غیر هم جنس خود شود البته نه…
پرسش: اگر نتوانيم جلو شهوت خود را بگيريم ، چه بايد…
پرسش: من جوانی هستم21 ساله اهل تهران وتمایل زیادی به سکس…
پرسش: سلام مشکل من اینه که نمي دونم چرا از ازدواج مي…
پرسش: سلام حاج آقا من یک خانم مطلقه هستم و سوالم اینه…
پرسش: سلام حاجاقا چند تا سوال داشتم ممنون میشم جواب بدید. 1 چرا…
پرسش: شب زفاف و یا شب حجله که در روایات هم…
پرسش: چه زمانی برای رابطه جنسی با همسر مناسب است؟ و…
پرسش:دختری که درسن جوانی و نوجوانی دچار شهوت می شود…
پرسش: به دلیل که من مدتی است به شهر آمده ام…
پرسش: سلام آقای پاسخگو من دارای اخلاق بدی هستم وبا همه خواهر…
پرسش: من دختري هستم 14ساله من اول دختري سنگين بودم اما…
پرسش: وسواسی چیست و برای درمان آن چه راهکارهایی معرفی می…
سوال: آیا به پسر بد اخلاق که خواستگاری کرده جواب مثبت…
پرسش: اخلاقم رُك گفتن است اما حق ميگويم و شوهرم…
پرسش: خانمی هستم که در گذشته، یک ازدواج_ناموفق داشتم. در حال…
پرسش: من 20 سالمه 1 ساله ازدواج کردم شوهرم 22 سالشه…
پرسش: با سلامدختر 36 ساله اي که مومن و حافظ قرآن…
پرسش: ميخواستم بدونم ايا ازدواج با دختري که سنش با پسر…
پرسش: در فاصله سنّ بلوغ تا هنگام ازدواج چگونه از انحرافات…
پرسش: سلام ببخشید ی سوالی داششتم من دختری۱۸سالم ۷ماهه عقدکردم بعضی…
پرسش: نقش خانواده در تربيت فرزندان چیست؟ پاسخ: با سلام و ادب خدمت شما…
پرسش: من تا قبل از نامزديم بسيار با حجاب بودم. البته…
پرسش: قرآن مجيد وجود زن را كانون محبّت و…
پرسش: علت و شرايط تحقق صيغه چيست؟ پاسخ:…
پرسش: چرا بين دو همسر(زن) با وجود مشروعيّت ازدواج…
03-11-2020 Hits:2495 مسائل متفرقه نماز همکار پاسخگو
پرسش: اذان در جامعة اسلامی نماد چیست و…
پرسش: حکم مشروبات الکلی از دیدگاه اسلام چیست…
پرسش: چرا با این همه ظلم و ستم…
پرسش: چرا میگویند نگاه کردن به نامحرم گناه…
پرسش : چه راه و روشی را پیبگیریم…
پرسش : چرا در دین زرتشت گفتار نیک،…
پرسش : به چه دلیل تا تفسیرهای متعدد…
پرسش : اهمیت صیغه کردن در چیست؟ با…
پرسش : اگر حضرت محمد(ص) زبان دیگری به…
پرسش : پیامبران به مهربانی معروف میباشند آیا…
پرسش : روزه محاسن بسیاری دارد، آیا این…
پرسش : جنس خداوند از چه چیزی میباشد…
پرسش : تعریف لغوی خدا چیست و چرا…
پرسش : خالکوبی ابرو (تاتو) از نظر شرعی…
پرسش : شنیدن صدای زنان در مراسم عزاداری…
پرسش : در چه صورتی امر به معروف…
پرسش: چرا در ایران مردی که از دین…
پرسش : آیا ازدواج زن شیعه با مرد…
برسش : لمس آیات قرآنی که بر سنگ…
پرسش : فرق بین احتیاط واجب و احتیاط…
پرسش : آیا اعتقاد به این که شیعیان…
پرسش : با توجه به این که هنگام…
پرسش : آیا وجود نشانههایی هنگام ظهور حضرت…
پرسش : با توجه به این که ما…
پرسش : طریقه نماز خواندن از زمان رسول…
پرسش : چگونه میتوانیم از گناه غیبت پرهیز…
پرسش : چه راهی وجود دارد که انسان…
پرسش : آیا قطع رابطه با افراد خانواده…
پرسش : آیا این نظریه درست است که…
پرسش : خدا را خیلی دوست دارم،همیشه در…
پرسش : چرا برخی برای بعضی امامان ارادات…
پرسش : شب اوّل قبر چه سئوالاتی از…
پرسش : اگر کسی را واقعاً از صمیم قلب…
پرسش : بر اساس روایتهای فراوانی امام زمان(عج)…
پرسش : دین اسلام کاملترین دینهاست و آسانترین…
پرسش : آیا نظریه تناسخ که بزرگان زیادی…
پرسش :
آیا وجود نشانههایی هنگام ظهور حضرت مهدی(ع) مانند وجود شتر سرخ موی و جنگ میان یهودیان و مسلمانان و به وجود آمدن مرز میان آنان و یا ظهور دجال و... درست است یا زاییده خیالات است؟
پاسخ:
با سلام و عرض ادب و احترام
در روايات برخى امور به عنوان نشانه هاى ظهور ذكر شده است. از جمله انحراف بنى عبّاس و از هم گسستن حكومت آنان، جنگ صليبى، فتح قسطنطنيه به دست مسلمانان، در آمدن پرچمهاى سياه از خراسان، خروج مغربى در مصر و تشكيل دولت فاطميان، وارد شدن تركها در منطقه بين النّهرين، وارد شدن روميان در منطقه رمله و شام، رها شدن كشورهاى عرب از قيد قدرتهاى ظالم (استعمار)، بالا آمدن آب رودخانه دجله و سرازير شدن آن به كوچه هاى كوفه، بسته شدن پل روى دجله در بين بغداد و كرخه اختلاف بين شرق و غرب و جنگ و خونريزى فراوان، خروج سفيانى، خروج يمانى، خروج دجال، صيحه آسمانى، قتل نفس زكيه، فراگير شدن جهان از ظلم، رواج علوم دينى در قم و نشر آن در ساير بلاد و....(1)
ليكن از ميان اين امور نمى توان قضاوت نمود همه این علائم ظهور صحیح است.
براى روشن شدن مطلب لازم است امورى بدين شرح بيان گردد:.
1- نامعلوم بودن وقت ظهور: اگر از نشانه هاى ظهور سخن به ميان مى آيد، بدين معنا نيست كه از اين طريق وقت ظهور حضرت مهدى(عج) را مشخص كنيم. بنا به مصالحى زمان ظهور حضرت مشخص نشده است. هيچ كس جز خدا از وقت دقيق ظهور حضرت آگاه نيست. بارها از امامان(ع) در مورد زمان خروج قائم پرسيدند، اما آنان از مشخص نمودن آن نهى نمودند و زمان ظهور را همانند علم به قيامت در انحصار خدا معرّفى كردند.(2)
»شيخ طوسى« در اين باره مى گويد: زمان ظهور مهدى(عج) به روشنى بر ما معلوم نيست، بلكه او تا آنگاه كه خداوند اجازه خروج بدهد، از ديدگان ما پنهان است.(3)
بنابراين نشانه هاى ظهور تنها بيانگر نزديك شدن زمان ظهور است و بيش از آن نبايد انتظار داشت. حال اگر روايتى باشد كه در آن زمان ظهور حضرت مشخص شده است، ناگزير بايد آن را توجيه نمود و يا به كنارى نهاد.
2- مراد از نشانههاى ظهور: مقصود از نشانه هاى ظهور اين نيست كه با تحقق هر يك ، ظهور حضرت واقع شود، بلكه مراد، رخدادهايى است كه بر اساس پيشگويى معصومان(ع) پيش و يا در آستانه ظهور حضرت مهدى(عج) پديد خواهند آمد كه تحقق هر يك نويد نزديكتر شدن ظهور حضرت است، به گونه اى كه با وقوع تمامى آن رخدادها و به دنبال آخرين نشانه هاى ظهور، حضرت قيام خواهد نمود.
3- انواع نشانه هاى ظهور: با نگاهى به روايات معصومان(ع) مى توان نشانه هاى ظهور را بدين شرح تقسيم و دسته بندى نمود:
أ) نشانه هاى حتمى و غير حتمى: در نشانه ها شمارى به روشنى به عنوان علائم حتمى ظهور ياد شده است؛ بدين معنا كه بدون هيچ قيد و شرطى قطعاً تحقق خواهند يافت و ظهور حضرت منوط به پيدايش آنها مى باشد، امّا نشانه هاى غير حتمى به نشانه هايى گفته مى شود كه مقيد و مشروط به امورى هستند كه در صورت تحقق آنها، به عنوان نشانه به شمار مى آيند.(4)
ب) نشانه هاى عادى و غير عادى: برخى از نشانه هاى ظهور به روال طبيعى و عادى تحقق مىي ابد، مانند زوال دولت عباسيان، ولى برخى به روال غير طبيعى و غير عادى است مانند «صيحه آسمانى» و «طلوع خورشيد از مغرب».
اين دسته روايات را بايد به نوعى خاص معنا نمود، چون پديدار شدن آنها عادتاً ممكن نيست. اينها را يا مى بايست در چار چوب معجزه قرار داد و توجيه نمود، يا از معناى ظاهرى آن دست كشيد و به معناى كنايى و مجازى آن دانست.
ج) نشانه هاى متصل و غير متصل: در روايات شمارى از نشانه هاى ظهور به گونه اى بيان شده است كه از آنها استفاده مى شود كه بين آنها و ظهور حضرت فاصله اى وجود ندارد، بلكه به زمان ظهور متصل مى باشند، مانند خروج سفيانى و يمانى. اينها نشانه هاى متصل به ظهورند، امّا بيشتر نشانه ها به گونه اى ديگر است كه بين تحقق آنها و زمان ظهور حضرت مهدى ممكن است فاصله زيادى وجود داشته باشد، به عنوان مثال در روايات آمده: يكى از نشانه ها در آمدن پرچمهاى سياه از خراسان است. حال اگر اين را به خروج ابومسلم خراسانى و سپاه سياه جامگان تفسير كنيم، بين اين نشانه و ظهور حضرت مهدى زمان طولانى فاصله است.
4- شمار نشانه هاى ظهور: در مورد شمار نشانه هاى ظهور، پاسخ دقيق و روشنى وجود ندارد.
برخى از عالمان بزرگ مانند شيخ مفيد در بحث «علامات قيام القائم» با اشاره به اخبار و آثارى كه از معصومان(ع) رسيده، بيش از پنجاه نشانه را بيان كرده است.(5) برخى ديگر همانند علامه مجلسى شمار بيشترى را متذكّر شده اند.(6)
عالمان اهل سنت در كتابهاى خويش به برخى امور ديگر اشاره كرده اند. هنگامى كه به اين آثار و نشانه ها و روايات دقت كنيم، متوجه مى شويم كه:
برخى از علائم تنها نشانه ظهورند و برخى نشانه ظهور و برپايى قيامت. بعضى كلى هستند و برخى به امور جزئى پرداخته اند. برخى از نظر سند مشكل دارند و پاره اى مشكل ندارند. برخى در دلالت معنايى مشكل دارند و بعضى ندارند، بنابراين نمى توان در مورد تعداد نشانه هاى ظهور قاطعانه سخن گفت.
5- خلط بين نشانه هاى ظهور و برپايى قيامت: برخى از نشانه ها مانند خروج دجال و طلوع خورشيد از مغرب، در پاره اى از منابع روايى، از نشانه هاى برپايى قيامت و «اشراط الساعة» آمده است اما در بعضى ديگر از نشانه هاى قيام حضرت مهدى(عج)، به نظر مى رسد در برخى روايات بين اين دو دسته نشانه ها جابجايى صورت گرفته باشد. بعيد نيست برخى از نشانه هاى غير عادى كه در پاره اى از منابع روايى، از نشانه هاى ظهور حضرت آمده است، نشانه هاى برپايى قيامت باشند، نه نشانه هاى ظهور، چون اين گونه امور با «اشراط الساعة» بيشتر تناسب دارد.
6- خلط بين قائم و مهدى موعود: در روايات گاهى سخن از حضرت مهدى آمده است و گاهى از قائم. نم ىتوان تمامى مواردى را كه واژه قائم به كار رفته است، به مهدى موعود معنا نمود، چرا كه اين واژه به تمامى امامان(ع) اطلاق شده است. در روايت آمده است«كلّنا قائم بأمراللَّه واحدٌ بعد واحد؛(7) همه ما يكى پس از ديگرى قيام كننده به حكم خدا هستيم».
نيز به غير امامان هم اطلاق شده، چرا كه قائم به معناى قيام كننده است. هر كسى كه انقلاب كند و مردم را بر ضد ظلم فرا خواند، قائم است. امام على(ع) در خطبه اى كه در مورد حوادث آينده ايراد كرد فرمود:«إذا قام القائم بخراسان... و قام منّا قائم بجيلان؛(8) هنگامى كه قائم در خراسان قيام كند و قيام كننده اى از ما در سرزمين گيلان قيام كند...». اين احاديث را نمى توان درباره حضرت مهدى(عج) دانست.
7- خلط بين «فرج» و ظهور حضرت مهدى(عج): گرچه ظهور حضرت مهدى(عج) براى اهل بيت پيامبر(ص) و شيعيان فرج و گشايش است، ليكن همه جا واژه فرج را نمىتوان به ظهور حضرت مهدى حمل نمود. متأسفانه گاهى چنين خلطى يافت مىشود.
پيش گويى هاى معصومان در مورد رخدادهاى دوران حكومت امويان و عباسيان و چگونگى فروپاشى آنها و حركت هايى كه در مقابل آنها شكل مى گيرد، گاه از آنها به علائم فرج ياد شده است، كه لزوماً به معناى نشانه هاى ظهور حضرت مهدى(عج) نيست، بلكه مى تواند به معناى لغوى فرج؛ يعنى گشايش در كار شيعيان باشد.
8- احتمال جعل و تحريف: اهميّت بحث مهدويّت به ويژه بهره مندى آن از بار سياسى از يك سو، و علاقه شديد مسلمانان به آگاهى از چگونگى رخدادهاى آينده و پديدار شدن نشانه هاى ظهور از سوى ديگر، سبب شد كه برخى در پى تحريف و جعل روايات در زمينه مهدويّت و نشانه هاى ظهور برآيند.
با دقت در رواياتِ نشانه هاى ظهور اين سخن تأييد مى شود، زيرا بسيارى از رواياتى كه در زمينه نشانه هاى ظهور وجود دارد، از نظر سند ضعيف و قابل مناقشه است و دلالت آنها نيز با مشكل مواجه است.
پس با توجه به مطالب فوق، نمیتوان دربارة آن چه که در سؤال به عنوان علائم ظهور بیان نمودهاید، قاطعانه اظهار نظر نمود.
پى نوشتها:
1. سيد محمد صدر، تاريخ الغيبه الكبرى، ج 2، ص 472 به بعد؛ كتاب الغيبة، محمد بن ابراهيم نعمانى، ص 283 - 247؛ سفينة البحار، ج 2، ص 445.
2. مجلسى، بحارالأنوار، ج 52، ص 182.
3. الغيبه، ص 425.
4. مجله حوزه، شماره 72، ص 240.
5. ارشاد، ج 2، ص 368 به بعد.
6. بحار، ج 52، ص 279 - 180.
7. كلينى، كافى، ج 1، ص 536.
8. مجلسى، بحار، ح 52، ص 235.