03-11-2020 Hits:5002 مباحث جنسی و زناشویی همکار پاسخگو
10-08-2019 Hits:4559 مشکلات و اختلالات روانی همکار پاسخگو
پرسش: با سلام من 22 سالمه از پارسال با يه دختري در…
پرسش : سلام..خواهش ميکنم يه راهي جلو روم بذارين من از…
پرسش: من وقتي در خانه تنها مي شوم و هوا تاريك…
پرسش: (در خصوص توبه از ديدن فيلم هاي مبتذل) در اين…
پرسش: بنده یک مشکلی دارم که می خواستم از شما راهنمایی بخواهم…
پرسش: راستش نمی دانم از کجا شروع کنم. 20 ساله هستم…
پرسش:من دانشجوی ارشد رشته حقوق تقریبا حدود 1 سال پیش…
پرسش: چرا خانواده ها عاشق شدن را برای جوانان (دختر) بد…
پرسش: با سلام به حضور حضرت عالي اگرخاطرتان باشد ،من قبلا هم…
پرسش: با سلام من زنی 25 ساله هستم.حدود 1 سال است…
پرسش: اگر دختری عاشق غیر هم جنس خود شود البته نه…
پرسش: اگر نتوانيم جلو شهوت خود را بگيريم ، چه بايد…
پرسش: من جوانی هستم21 ساله اهل تهران وتمایل زیادی به سکس…
پرسش: سلام مشکل من اینه که نمي دونم چرا از ازدواج مي…
پرسش: سلام حاج آقا من یک خانم مطلقه هستم و سوالم اینه…
پرسش: سلام حاجاقا چند تا سوال داشتم ممنون میشم جواب بدید. 1 چرا…
پرسش: شب زفاف و یا شب حجله که در روایات هم…
پرسش: چه زمانی برای رابطه جنسی با همسر مناسب است؟ و…
پرسش:دختری که درسن جوانی و نوجوانی دچار شهوت می شود…
پرسش: به دلیل که من مدتی است به شهر آمده ام…
پرسش: سلام آقای پاسخگو من دارای اخلاق بدی هستم وبا همه خواهر…
پرسش: من دختري هستم 14ساله من اول دختري سنگين بودم اما…
پرسش: وسواسی چیست و برای درمان آن چه راهکارهایی معرفی می…
سوال: آیا به پسر بد اخلاق که خواستگاری کرده جواب مثبت…
پرسش: اخلاقم رُك گفتن است اما حق ميگويم و شوهرم…
پرسش: خانمی هستم که در گذشته، یک ازدواج_ناموفق داشتم. در حال…
پرسش: من 20 سالمه 1 ساله ازدواج کردم شوهرم 22 سالشه…
پرسش: با سلامدختر 36 ساله اي که مومن و حافظ قرآن…
پرسش: ميخواستم بدونم ايا ازدواج با دختري که سنش با پسر…
پرسش: در فاصله سنّ بلوغ تا هنگام ازدواج چگونه از انحرافات…
پرسش: سلام ببخشید ی سوالی داششتم من دختری۱۸سالم ۷ماهه عقدکردم بعضی…
پرسش: نقش خانواده در تربيت فرزندان چیست؟ پاسخ: با سلام و ادب خدمت شما…
پرسش: من تا قبل از نامزديم بسيار با حجاب بودم. البته…
پرسش: قرآن مجيد وجود زن را كانون محبّت و…
پرسش: علت و شرايط تحقق صيغه چيست؟ پاسخ:…
پرسش: چرا بين دو همسر(زن) با وجود مشروعيّت ازدواج…
03-11-2020 Hits:2496 مسائل متفرقه نماز همکار پاسخگو
پرسش: اذان در جامعة اسلامی نماد چیست و…
پرسش: حکم مشروبات الکلی از دیدگاه اسلام چیست…
پرسش: چرا با این همه ظلم و ستم…
پرسش: چرا میگویند نگاه کردن به نامحرم گناه…
پرسش : چه راه و روشی را پیبگیریم…
پرسش : چرا در دین زرتشت گفتار نیک،…
پرسش : به چه دلیل تا تفسیرهای متعدد…
پرسش : اهمیت صیغه کردن در چیست؟ با…
پرسش : اگر حضرت محمد(ص) زبان دیگری به…
پرسش : پیامبران به مهربانی معروف میباشند آیا…
پرسش : روزه محاسن بسیاری دارد، آیا این…
پرسش : جنس خداوند از چه چیزی میباشد…
پرسش : تعریف لغوی خدا چیست و چرا…
پرسش : خالکوبی ابرو (تاتو) از نظر شرعی…
پرسش : شنیدن صدای زنان در مراسم عزاداری…
پرسش : در چه صورتی امر به معروف…
پرسش: چرا در ایران مردی که از دین…
پرسش : آیا ازدواج زن شیعه با مرد…
برسش : لمس آیات قرآنی که بر سنگ…
پرسش : فرق بین احتیاط واجب و احتیاط…
پرسش : آیا اعتقاد به این که شیعیان…
پرسش : با توجه به این که هنگام…
پرسش : آیا وجود نشانههایی هنگام ظهور حضرت…
پرسش : با توجه به این که ما…
پرسش : طریقه نماز خواندن از زمان رسول…
پرسش : چگونه میتوانیم از گناه غیبت پرهیز…
پرسش : چه راهی وجود دارد که انسان…
پرسش : آیا قطع رابطه با افراد خانواده…
پرسش : آیا این نظریه درست است که…
پرسش : خدا را خیلی دوست دارم،همیشه در…
پرسش : چرا برخی برای بعضی امامان ارادات…
پرسش : شب اوّل قبر چه سئوالاتی از…
پرسش : اگر کسی را واقعاً از صمیم قلب…
پرسش : بر اساس روایتهای فراوانی امام زمان(عج)…
پرسش : دین اسلام کاملترین دینهاست و آسانترین…
پرسش : آیا نظریه تناسخ که بزرگان زیادی…
پرسش:
چرا توصیه شده است در برخورد با دیگران این معیار را به کار بگیریم: «هر چه براى خود مىپسندیم براى دیگران نیز بپسندیم»؟
پاسخ:
معاشرت در معناى کلّى خود، از جمله امورى است که همواره مورد عنایت اولیاى گرامى اسلام بوده و حجم قابل توجّهى از احادیث به آن اختصاص یافته است. یکی از اصول و معیارهای اسلامی که در معاشرت با دیگران به آن سفارش و تأکید شده، این است: «هر چه براى خود مى پسندیم براى دیگران نیز بپسندیم و آنچه برای خود نمیپسندیم برای دیگران هم نپسندیم». این دستور اخلاقی در روایات به بیانهای مختلفی آمده است:
پیامبر اکرم(ص) به امام علی(ع) سفارش فرمود: «ای علی! آنچه براى خود نمیپسندى برای دیگران مپسند، آنچه براى خود میخواهى براى دیگران هم بخواه تا در قضاوت، عادل و در عدالت، دادگر باشى و اهل آسمان و زمین تو را دوست داشته باشند».[1]
امام علی(ع) میفرماید: «خود را میزان بین خود و دیگران قرار بده، بنابر این، آنچه براى خود دوست دارى براى دیگران هم دوست بدار، و هر چه براى خود نمیخواهى براى دیگران هم مخواه».[2]
امام صادق(ع) به نقل از پیامبر اکرم(ص) میفرماید: «شش خصلت است که هر کسی این شش خصلت در او باشد فرداى قیامت در برابر خدا و در جانب راست او باشد... یکی اینکه چیزى را که برای عزیزترین اهل خود دوست دارد، براى برادر مسلمان خود نیز دوست داشته باشد، و چیزى را که برای عزیزترین اهل خود نمیخواهد، برای برادر مسلمان خود هم نخواهد...».[3]
این سفارش اخلاقی را میتوان به عنوان بهترین معیار براى تشخیص درستى یا نادرستى رفتارهاى خود در معاشرتها به کار گرفت. به دیگر سخن؛ این قانون در حقیقت، معیار و ملاکى کلى و عام براى اخلاق اجتماعى و نحوه معاشرت با دیگران است. بسیارى از مکاتب اخلاقى نیز این قانون را پذیرفته، در نظام اخلاقى خود از آن بهره بردهاند.[4] بهترین و کاملترین معیار براى تشخیص درستى یا نادرستى رفتارهاى اجتماعى ما، همین معیار است. این معیار را میتوان در همه برخوردهاى اجتماعى به کار گرفت؛ اعم از برخورد با همسر، فرزند، پدر و مادر، اقوام، همسایگان، شهروندان و به طور کلى سایر انسانها.[5]
چرا باید در مقابل دیگران این معیار را به کار بگیریم؟ چرا باید خود را جاى آنان بگذاریم و آنچه که براى خود نمیپسندیم براى آنان نیز نپسندیم و آنچه براى خود، خوش میداریم براى آنان نیز خوش داریم؟ بعید است این اصل اخلاقی توصیه شده توسط پیشوایان دینی، از سوی هیچ فرد اخلاقگرا با هر دین و مسلکی مورد نقد قرار گیرد، بلکه باید پرسید که چرا آنچه برای خود میپسندیم را از دیگران دریغ میداریم؟
این در حقیقت، مبتنى بر یک بینش انسانشناسانه خاص است. میدانیم بر اساس تعالیم پیامبران الهى و تصریح کتابهاى آسمانى، همه آدمیان، فرزندان یک پدر و مادر به نام آدم و حوا هستند؛ بنابر این، همه انسانها در انسانیت و شرافت و کرامت انسانى مشترکاند. حتى افرادی که تئورى داروین و پیروانش را در باره آفرینش انسان میپذیرند نیز در این نکته جاى تردید ندارند که همه انسانها داراى توقّعات متقابل انسانى از یکدیگر هستند؛ یعنى نمیتوان از دیگران انتظار داشت که با ما به احترام رفتار کنند، حریم ما را محفوظ دارند، امانات ما را برگردانند، از ما بدگویى نکنند و در زندگى خصوصى ما دخالت نکنند؛ اما ما خود را در برابر آنان ملتزم به رعایت این رفتارها ندانیم.[6]
بهترین راه فهم توقّع دیگران از ما این است که ما خود را جاى آنان بگذاریم و تصوّر کنیم که اگر ما به جاى آنان بودیم چه توقّعى از طرف مقابل خود داشتیم. از این راه، میتوان دریافت که توقّع دیگران از ما چیست. همین مقدار که انسانهایى هستیم و باید با هم زندگى کنیم و از زندگى اجتماعى نمیتوانیم چشم بپوشیم و این زندگى به روابط متقابل نیازمند میباشد، کافى است تا خود را به رعایت روابط اجتماعى متقابل ملزم سازیم و رفتار مناسب داشته باشیم و این مهم با این معیار که خود را به جاى طرف مقابل فرض نماییم به دست میآید و تحقق پیدا میکند.
همانطور که در سفارش پیامبر اسلام(ص) بیان شد، پیاده کردن این فضیلت اخلاقی و پایبندی به آن آثار و ثوابهایی مانند «قضاوت درست و عادلانه در برابر مردم»، «دوستی اهل زمین و آسمان» و «عنایت خداوند در قیامت» را به همراه دارد.
منابع:
[1]. ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول صلی الله علیه و آله، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، ص 14، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ دوم، 1404ق.
[2]. شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، صالح، صبحی، ص 397، نامه 31، هجرت، قم، چاپ اول، 1414ق.
[3]. کوفی اهوازی، حسین بن سعید، المؤمن، ص 41، مؤسسة الإمام المهدی(عج)، قم، 1404ق؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 3، ص 441 – 442، دار الحدیث، قم، چاپ اول، 1429ق.
[4]. شریفى، احمدحسین، آیین زندگى (اخلاق کاربردى)، ص 121، دفتر نشر معارف، قم؛ گفتنى است که بر اساس مکتب لذتگرایى شخصى، اعم از لذتگرایى حسى آریستیپوس و یا لذتگرایى اپیکور این قاعدهجایگاهى نخواهد داشت. معیار اخلاق از دیدگاه این دو مکتب لذت شخصى است. یعنى هر کارى که لذتى شخصى براى ما به بار آورد، خوب؛ و هر کارى که لذت شخصى را نتیجه ندهد و یا احیاناً مستلزم الم و درد باشد، بد خواهد بود. براى توضیح بیشتر در اینباره، بنگرید به: مصباح یزدی، محمدتقى، نقد و بررسى مکاتب اخلاقى، تحقیق و نگارش: شریفى، احمدحسین، فصل «مکتب لذتگرایى»، ص 107، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، قم، چاپ دوم، 1387ش.
[5]. آیین زندگى (اخلاق کاربردى)، ص 122.
[6]. همان، ص 122.