دلت را به خدا گرم کن و از هر اشتباهی که انجام می دادی، در ماه رمضان صرف نظر کن.
برای احترام به این ماه هم که شده این کار را انجام بده. مطمئن باش که یاد خدا باعث می شود که هیچوقت به سمت آن اشتباهات نروی.
برای همین یک ماه هم که شده از آن ها صرف نظر کرد و در ضیافت خدا شرکت بنما. بعد از این یک ماه، کیفیت زندگی ات را با گذشته مقایسه کن.
اگر بدتر شده بودی، دوباره به سمت آن گناهان و اشتباهات برو. ولی این ماه چنان عشقی به تو می دهد که دیگر زندگی ات به مانند گذشته نخواهد شد. این ماه خداوند تو را با عشق پذیرایی می کند.

چرا مى‌گويند بايد از خدا ترسيد، در حالى كه خدا مهربان است؟

پرسش:
چرا مى‌گويند بايد از خدا ترسيد، در حالى كه خدا مهربان است؟
پاسخ:
با سلام و عرض ادب و احترام
خدا مهربان‌ترين مهربانان است، ولى مهربان عادل. كسانى كه از خدا مى‌ترسند در واقع از عدل خدا مى‌ترسند. و به گفته شهيد عزيز آية الله مطهرى: ذات خدا موجب ترس نيست و اين كه مى‌گويند از خدا بايد ترسيد يعنى از قانون الهى بايد ترسيد، چنان‌كه در دعا به خدا مى‌گوييم: اى كسى كه جز به فضل و احسان او اميدى نيست و ترسى از او جز به خاطر عدلش نيست... و انسانى كه از عدالت مى‌ترسد، در حقيقت از خودش مى‌ترسد كه در گذشته خطا كرده يا مى‌ترسد در آينده به حقوق ديگران تجاوز كند.[1]
خدا مثل رهبرى عادل و مهربان است. كه ملتش را دوست دارد، براى آنان تمام وسايل راحتى را فراهم مى‌كند. حال اگر كسى بخواهد در اين جامعه خوب و دوست داشتنى فساد كند; مثلا شيشه‌هاى مردم را بشكند، اموال مردم را بدزدد و... به نظر شما حاكم مهربان با چنين فرد خلاف‌كارى بايد چگونه رفتار كند؟ نبايد جلوى او را بگيرد و او را از تجاوز و ظلم به ديگران باز دارد؟ اگر حاكم مهربان به جاى اين كه با دزد خلاف‌كار برخورد كند، هر بار به او آفرين بگويد و دست او را براى ظلم و ستم باز بگذارد آيا به ساير مردم ظلم نكرده است؟!
ترس از خدا هم جلوه‌اى از رحمت و مهربانى خداوند است. اگر مردم از عدالت خدا نمى‌ترسيدند، به يك ديگر ظلم مى‌كردند، حقوق يك‌ديگر را پايمال مى‌كردند و هميشه افراد ضعيف، محكوم و زيرِ دست و پاىِ افراد زورمند و ظالم بودند.
حتى عذاب الهى و مجازات‌هاى خدا نيز جلوه‌اى از رحمت و مهربانى خدا است; يعنى هرچند ظاهر آن غضب است، ولى باطن آن رحمت است. مانند باغبانى كه به خاطر علاقه به گل‌ها و درخت‌ها، شاخه‌هاى مزاحم و زيادى را مى‌برد، تا بوته گل يا درخت به‌درستى تربيت شود و به رشد خودش ادامه دهد.

[1]. آية‌الله مطهرى، ده گفتار، ص 18 و 19.

Comments (0)

There are no comments posted here yet

Leave your comments

  1. Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Attachments (0 / 3)
Share Your Location

آپ کے سوالات

دانــــــلود های مفیـــــــــــــــــــد

حمایت از سایت

برای حمایت از سایت لوگوی زیر را در سایت خود درج نمایید.

آخرین ارسال سایت