پسری که بهم فقط پیامک میده!

پرسش:

 پسري که قصد ازدواج نداره اما به يک دختر پيامک ميده!!!چه فايده اي مي بره؟البته اول با قصد ازدواج اومد جلو .

نماز خون هم هست.اما بعد از يه مدتي گفت نمي تونه ازدواج کنه!!!اما در طول اون مدت آشنايي ما اصلا يک بار هم بيرون نرفتيم.حتي يک بار هم جمله عاشقانه و يا خلاف شرعي نگفته بود.حتي تلفني هم حرف نزده بود.الان هم با اين که يک سال گذشته و اصلا من رو نمي بينه.(بخاطر مسافت)مجدد smsمي ده.اين بار هم قصد ازدواج نداره.اما چون جوابش رو نمي دم ديگه شروع کرده به حرف هاي عاشقانه زدن.نمي خوام از خودم تعريف کنم اما من دختر فهميده اي هستم و جوابش رو نمي دم.آيا يک پسر با smsدادن هم ارضا مي شه؟يا فقط براي تفريح اين کار رو مي کنه؟البته وقتي تنهاست و از خونوادش دوره بهم smsمي ده.مي شه به اين پسر کمکي کرد؟

پاسخ:

با سلام خدمت شما خواهر گرامي..

خدمت شما عرض کنم هزاران معنا پيدا و پنهان بر اين نحوه ارتباط غير منطقي مترتب است که بهترين آن بازي گرفتن شعور انساني و احساسات شماست.

دختر فهيمي چون شما بايد آن قدر درگير امور اساسي زندگي باشد که فرصتي براي انديشيدن به معنا يا فايده smsها نداشته باشد. در شبانه روز ميليون ها sms  خارج از چارچوب بين دختر و پسرهاي جهان رد و بدل مي‌گردد ،ولي  در اين بين چه کاره‌ايم؟! آيا در اين فرصت چند روزه دنيا مي‌توان روزها و ماه ها و سال ها براي امور پيش افتاده اي همچون مورد اخير وقت صرف کرد. آيا در اين شرايط وظيفه اي جز سربلند شدن در  آزمايش‌هاي ريز و درشت الهي داريم؟

درست است که رابطه  پسر و sms هاي او به جهت آشنايي که داشتيد، مي تواند با sms هاي ديگر متفاوت باشد، اما وقتي هيچ نتيجه منطقي و عقلاني در پشت آن نباشد، همانند ديگر موارد حساب کرده و نبايد  بي اعتنا بود.

ترديدي نيست اين مسئله ساده در کنار هزاران مسئله ديگر آزمايشي براي محک شما خواهر خويشتندار است. تقدير مثبت شما در ازدواج موفق از پي سربلندي در  آزمايش‌هاي گوناگون است.

در هر صورت توجه شما را به نکات ذيل جلب مي‌نمايم:

1ـ اختلالات روحي و رواني که زمينه‌ساز چنين رفتارهاي آسيب‌زا مي‌گردد. هيچ ارتباط مستقيمي با نمازخوان بودن يا نبودن يا قصد ازدواج داشتن يا نداشتن فرد ندارد.  به عنوان يک دختر زيرک نبايد از ديدن پشت پرده اين رفتارهاي نابخردانه غفلت ورزيد. سزا نيست که  هزينه بيماري‌هاي خُلقي و رواني  نفر ديگر گرديد.

فرض کنيم اين پسر افسرده است، آيا  مي‌توانيد به بهانه کمک به  پسر، نقش يک روان‌شناس کارآزموده را براي ايشان ايفا کنيد؟! آيا ورود شما به اين عرصه چيزي جز غرق شدن تدريجي شما در اين گرداب عاطفي و پيچيده‌تر شدن فرايند درمان ايشان(که فقط از عهده متخصص برمي‌آيد، نه هر دختر عاشق پيشه) دارد؟!  چه بسا حريم هاي ديني و شرعي نيز شکسته مي شود .

2ـ چه بپذيريد يا نپذيريد ،هر گونه اشتغال ذهني شما به اين فرد، شمار ا درگير خلأهاي شخصيتي -عاطفي مي کند . چه بسيار دختراني که در شرايط به مراتب بغرنج‌تر ثانيه‌اي از عمرشان را در اين وادي پردامنه تلف نکرده‌اند ،چرا که smsهاي عاشقانه آن روي سکه روحيات افسرده‌وار فرد هستند.

3ـ اگر براي حال و آينده خود ارزش قائليد (که حتماً همين گونه است) در اسرع وقت به راهکارهاي رهايي از اين دام مانند خاموش کردن گوشي براي يک مدت کوتاه يا تعويض خط يا استفاده از خط ديگر اقدام نماييد.

به عنوان يک مشاور و برادر توصيه مي‌کنم: زندگي خود را جدي تر بگيريد، چرا که تجربه اين حقير نشان مي‌دهد اگر آن را جدي نگيريم، پاسخي کوبنده و چه بسا عمري پشيماني براي ما به دنبال خواهد داشت.