چرا بعضی پیامبران مرتکب گناه شدند؟

 پرسش:

عرفان

بسمه تعالی

اگر می شود در مورد عصمت پیامبرانی که ترک اولی کردند توضیح دهید من عقاید امامیه آیت الله سبحانی را در مورد این بحث تقریبا خوندم و بعضی مقالات سایت آیت الله مکارم رو در مورد عصمت پیامبران ولی باز دلم آروم نمی گیره و نمی تونم عصمت مخصوصا حضرت آدم ع را برای خودم جا بیاندازم و بقیه هم خیلی سخت مورد پذیرشم قرار گرفت لطفا با عنایت خدا این مساله را برایم حل کنید.

جواب را هم برایم به ایمیلم بفرستید و هم در وبلاگتان شرح دهید.

با تشکر و به امید ظهور حضرت امام زمان عج.

پاسخ:

سلام و عرض ادب

ممنونم از حضور شما در وبلاگم و مطرح کردن این سوال خوب.

عرض کنم که دستورات الهی دو دسته هستند که یک دسته آنها مولوی است یعنی تكلیف‏ آور است و خداوند جدا خواستار انجام آن است و براى انجامش پاداش و در مقابل ترك آن عذاب قرار داده.

یک دسته هم ارشادی هستند یعنی در حقیقت تكلیفى از ناحیه پروردگار نیست و انجامش واجب نیست که ترک آن مخالفت امر الهی باشد تا گناهی بخاطر عدم انجامش نوشته شود.

پس وقتی تکلیفی نیست گناهی هم نیست تا به عصمت حضرت آدم(ع)یا دیگر پیامبران لطمه ای بزند.

در مورد جا افتادن بیشتر ترک اولی مثالی بزنم.ببینیدخواندن نماز مستحبی یا تشییع جنازه امری مطلوب و پسندیده است ولی جلسة علمی كه در آن معارف الهی بیان می شود، مهم تر از آن دو است. پرداختن به نماز مستحبی كه باعث ترك نمودن جلسة علمی گردد، ترك اولی است.

حالا در ممورد حضرت آدم هم همینطور هست و ایشان بهتر بود که از درخت ممنوعه نمی خورد ولی خوردنش هم گناهی براش نبوده است.

بهترین دلیل بر این كه نافرمانی حضرت آدم در برابر نهى مولوى خداوند(گناه)نبوده، این است كه بعد از آیه و عصى آدم ربه فغوى بلافاصله در قرآن مجید مى‏ خوانیم: ثم اجتبه ربه فتاب علیه و هدى؛ سپس پروردگارش او را برگزید و بر او ببخشود و [وى را] هدایت كرد، (طه، آیه 122).

  حال باید دقت کنیم که برگزیدگى شخصیتى از سوى خداوند نشانه مقام بلند اوست و اگر خطایى از او سر زده در حد گناه و از بین رفتن عصمت نبوده  در صورتى كه اگر نافرمانى در برابر دستور مولوى و قانونى بود، از ظلم‏ هایى است كه با مقام پیامبرى سازگار نیست، همانطور كه درداستان حضرت ابراهیم(ع) خداوند به طور كلى فرموده است لاینال عهدى الظالمین؛ پیمان [= امامت و پیامبرى] من به بیدادگران نمى‏رسد»، (بقره، آیه124).

در مورد سایر انبیاء هم به همین ترتیب بوده مثلاً حضرت یونس مرتكب حرام و ترك تكلیف مولوى نشده بلكه كار ایشان ترك اولى بوده و آن «عجله كردن در  ترك قوم» و عدم صبورى لایق به مقام نبوت است. این ترك اولى از پیامبر باعث شد در همان راهى بیافتد تا متنبه نسبت به ترك اولى  بشود، و از سوى دیگر صبور شود و خدا را بخواند و خداوند دوباره ایشان را به سوى قومش برگرداند و مشغول راهنمائى مردم شد.

اگر هم می بینیم که توبه کردند و ... بخاطر این است که چون مقام اینها خیلی بالاست ترک اولی برای اینها خطایی است که باید طلب عفو کنند و حال همچین خطاهایی برای دیگران چیزی نیست.

ان شالله که با این توضیح مسئله برایتان جا افتاده باشه و اگر باز هم سوالی بود و یا دیگر دوستان هم نکته ای داشتند در نظرات استفاده می کنیم.