پرسش:
اگر روح لذت مي برد و رنج مي بيند، و خودش كارهاي ديگري انجام مي دهد، چه لزومي به خلقت جسم است؟
پاسخ:
با سلام و ادب و سلامتي،از ارتباطتان با سایت طلبه پاسخگو سپاسگزاریم
ادراكات و اعمالي كه انسان انجام مي دهد، به واسطه بدن و قواي جسماني و اعضاي مادّي بدن است. در حقيقت بدن ابزاري در دست روح است كه روح به وسيلة اعضاي مادي كارهاي متفاوتي را انجام مي دهد.
لذّت و رنج امري مادّي نيست، بلكه روحاني است، اما روح بسياري از لذت ها و رنج هاي خود را از طريق جسم و حواس پنج گانه حسي، درك و احساس مي كند.
وقتي حرارتي به بدن مي رسد، پوست بدن منفعل شده و پيام هايي توسط سلسله عصبي كه در سراسر بدن موجود است، به مغز مخابره مي شود و احساس گرمي به انسان دست مي دهد، يا اين كه روح از طريق جسم درد را درك مي كند.
روح انساني از طريق جسم مادي به كمال مي رسد و بسياري از كمالات روحي از راه بدن به دست مي آيد، مانند سخنوري و هنرهاي مختلف مثل نقاشي، خطاطي و كسب دانش و معارف از طريق گوش و چشم، از طريق جسم مادي راه انحطاط را در پيش مي گيرد و گناه مي كند و با دست خود كسي را به ظلم و ناحق مي زند و با پا به راه گناه مي رود. بدين صورت زمينة سعادت و شقاوت خود را فراهم مي كند.
فيلسوفان در تعريف رو ح گفته اند كه: روح اگر چه ذاتاً مجرد از ماده است، اما در مقام فعل و تكامل نياز به بدن دارد. به تعبير ديگر: مجرد محض نيست و بدون بدن، امكان پيدايش و تكامل ندارد، اگر چه پس از تكامل مي تواند تعلقش از بدن مادي قطع شده و بعد از مرگ بدن، همچنان باقي بماند.