پرسش:
حدیث جعلی را چه کسانی ساختند و از چه کسانی شهادت گرفتند؟
پاسخ:
با سلام و ادب
عايشه و حفصه شاهدان حديث جعلى
غاصبين محكمكارى لازم براى راهى كه در نظر داشتند پيشبينى كرده بودند. پيداست كه جعل حديث به فاصلهى چند روز از رحلت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله جرم نابخشودنى است و تثبيت آن نيز كار آسانى نيست.
در جايى كه اصحاب پيامبر صلى اللَّه عليه و آله حضور داشتند و زمان زيادى هم نگذشته بود كه فراموش كرده باشند نسبت دادن چنين دروغ بزرگى به ساحت قدس نبوى احتياج به زمينهسازى داشت.
شاهد بر حديث جعلى از خانواده ى غاصبين
بهمين جهت كسى جز مجموعه ى داخلى خود پيدا نكردند و شاهد ماجرا را عايشه و حفصه به عنوان دو همسر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در نظر گرفتند كه اگر كسى منكر شد ادعا كنند بخاطر ارتباط بيشتر با آنحضرت، مطلب را در جايى شنيدهاند كه ديگران نبودهاند!
نكتهى جالبى كه جلب توجه مىكند آنست كه در اينجا كسى نگفت: شهادت اين دو زن جلب نفع براى خانواده خودشان است در حالى كه اين مطلب را در شهادت اميرالمؤمنين عليهالسلام براى فدك حضرت زهرا عليهاالسلام صريحاً گفتند.
يك عرب بيابانى به عنوان شاهد
مشكلى كه هنوز باقى بود شهادت دادن دو زن بود كه بجاى يك مرد حساب مىشد و ارزش آن هنگامى بود كه يك مرد ديگر نيز به آن شهادت دهد. هيچكس حاضر به چنين شهادتى و نسبت دروغى به پيامبر صلى اللَّه عليه و آله نشد.
لذا يك عرب بيابانى از قبيلهى بنىنصر را پيدا كردند كه از نظر اجتماعى چنان بىارزش بود كه معروف بود هرگاه بول بر او عارض مىشد بدون در نظر گرفتن جايى مناسب به همان حال برپاى خود بول مىكرد و جالبتر اينكه گاهى با بول خود تطهير مىكرد!! از طرف ديگر سابقهى اين شخص كه نامش مالك بن اوس بن حدثان بود با پيامبر صلى اللَّه عليه و آله مشخص نبود تا بتواند مطلبى را به پيامبر صلى اللَّه عليه و آله نسبت دهد.
به اين عرب بيابانى هم- با مشكلات زياد- اين حديث جعلى را ياد دادند و برايش تكرار كردند تا بتواند نزد مردم شهادت دهد و تعداد شاهدان را تكميل كند. بسيار جالب است كه در كتب تاريخ تصريح شده كه با حضور آن همه اصحاب پيامبر صلى اللَّه عليه و آله احدى جز آن اعرابى و اين دو زن پيدا نشد به مطلب مورد نظرشان شهادت دهد.