پرسش:
وظیفه ما در مقابل شبهات دینی چیست؟
پاسخ:
با سلام و ادب
خدمت شما عرض کنم برخی معتقدند انسان در هر سن و معلوماتی که باشد بی هیچ قید و شرطی می تواند به هر سخنی گوش فرا دهد. اینان به آیه شریفه: فبشر عباد الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه(1)؛ تمسک میکنند. در صورتی که آیه شریفه در مورد اندیشمندان و صاحب نظرانی است که قدرت و توان تشخیص قول احسن را دارند نه هر کسی در هر سن و سال و سطحی از معلومات میتواند این چنین باشد. چنان که در ادامه آیه ی شریفه می فرماید: اولئک الذین هداهم الله و اولئک هم اولواالالباب(2)؛ آنان کسانی اند که خدا هدایتشان کرده و آنان خردمندان و صاحبان مغز و عقل اند.
بنابراین تا وقتی که انسان اعتقادهایش را از منابع موثق و معتبر محکم نکرده و قدرت پاسخگویی به شبهات را ندارد، نباید در این وادی قدم بگذارد. انسان باید زمان شناس باشد، برای حال و آینده اش برنامه ریزی کند؛ نه اینکه بنشیند و هنگامی که با شبهات بنیان کن و تبلیغات مسموم روبه رو شد به فکر چاره ای، بیفتد بلکه مانند واکسنی که برای پیشگیری امراض به کودکان تزریق می کنند ما نیز با طرح شبهات و جواب آنها به طور فشرده اطلاعی از آنها داشته باشیم تا هنگام مواجه با مخالفان خود را نباخته و توان جواب گویی را داشته باشیم.
امام صادق علیه السلام فرمود: العالم بزمانه لا تهجم علیه اللوابس(3)؛ کسی که زمان شناس است شبهات بر او هجوم نخواهد آورد.
امام علی صحیح فرمود: من عرف الایام لم یغفل عن الاستعداد(4)؛ هر کسی که روزگار خود را شناخته و زمان شناس باشد از آمادگی غافل نخواهد شد.
پی نوشت ها:
1. سوره زمر، آیه 17 و 18.
2. سوره زمر، آیه 18.
3. کافی، ج 1، ص 27، ح 29؛ تحف العقول، ص 356؛ بحار، ج 75، ص 269، ح 109.
4. کافی ج 8، ص 23، ح 4؛ امالی، شیخ صدوق، ص 400، ح 9- توحید، ص 74، ح 27؛ تحف العقول، ص 98- بحار، ج 74، ص 287، ح 1.