امام زمان علیه السّلام در توقیعى به خط مبارک خود، بعد از دعا براى عافیت شیعیان از ضلالت و فتنهها و درخواست روح یقین و عاقبت بهخیرى آنها و تذکر به امورى چند مىفرماید: «و فى ابنة رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله لى أسوة حسنة»
«فاطمه سلام الله علیها دختر رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله براى من اسوه و الگویى نیکوست.»
در اینکه حضرت مهدى علیه السّلام، کدام گفتار یا رفتار حضرت فاطمه علیها السّلام را سرمشق خویش قرار دادهاند، احتمالات فراوانى بیان شده است که در اینجا به سه مورد آن اشاره مىکنیم:
حضرت زهرا علیها السّلام تا پایان عمر شریفش با هیچ حاکم ظالمى بیعت نکرد.
حضرت مهدى علیه السّلام هم بیعت هیچ سلطان ستمگرى را بر گردن ندارد.
شأن صدور این نامه این است که برخى از شیعیان، امامت ایشان را نپذیرفتند.
حضرت در جواب عملکرد آنها فرمود: «اگر مىتوانستم و مجاز بودم آنچنان مىکردم که حق بر شما آشکار گردد بهگونهاى که هیچشکى بر شما باقى نماند، ولى مقتداى من حضرت زهرا علیها السّلام است.
ایشان با اینکه حق حکومت از حضرت على علیه السّلام سلب شد، هیچگاه براى بازگرداندن خلافت، از اسباب غیرعادى استفاده نکرد، من نیز از ایشان پیروى مىکنم و براى احقاق حقّم در این دوران، راههاى غیرعادى را نمىپیمایم.
حضرت در پاسخ نامه فرمودهاند: «اگر علاقه و اشتیاق ما به هدایت و دستگیرى از شما نبود به سبب ظلمهایى که دیدهایم، از شما مردمان روىگردان مىشدیم» .
امام، با اشاره به حضرت زهرا علیها السّلام مىخواهد بفرماید: همانطورى که دشمنان به حضرت زهرا علیها السّلام آزار و اذیت روا داشتند و سکوتى که مسلمانان پیشه کردند، هیچکدام سبب نشد که ایشان از دعا براى مسلمانان دست بکشند، بلکه دیگران را بر خود مقدم مىداشتند، من نیز این ظلمها و انکارها را تحمل مىکنم و از دلسوزى و دعا و راهنمایى و. . . براى شما چیزى فرو نمىگذارم.