پرسش:
خیلی وقتها توبه میکنم ولی زود توبهام را میشکنم، ولی زود حاجتم برآورده میشود. شنیدهام که خداوند حاجت بعضی از بندگان خود را برای این که صدایشان را نشنود، برآورده میکند، آیا این موضوع شامل حال من هم میشود؟
پاسخ:
با سلام و عرض ادب
آن چه شنیدهای، در روایات آمده است(1) و مطلب صحیح میباشد و بر این معنا دلالت میکند که نه سرعت اجابت دعا، علامت بر محبوبیت شخصی نزد خداست و نه تأخیر اجابت آن، نشانه کم لطفی خداست. اجابت و یا تأخیر در اجابت علل خاص خود را دارد،ولی سخن فوق به معنای آن نیست که هر کس دعایش مستجاب شد، آدم بدی است و خداوند میخواهد صدایش را نشنود. میتواند این موضوع در موارد افرادی باشد که اعتقاد و باور و تعهدی به وظایف دینی و اخلاقی ندارند یا شرور و اهل نفاقاند.
در هر حال انسان باید نگران باشد که نکند چنین روایتی شامل حال او شود، به همین خاطر در روایات آمده که انسان همیشه باید حالت خوف و رجا داشته باشد، یعنی همواره در عین حال که به وظایف خود عمل میکند، خود را مقصر بداند و از مجازات اُخروی بترسد و نگران باشد که نکند از خداوند دور افتاده است. از طرف دیگر نباید به یاس و ناامیدی گرفتار شود و امیدش را از دست بدهد.
توصیه میکنیم از فرصت جوانی استفاده کنیدو با پایبندی به اعتقادات و واجبات، در جهت رشد و تعالی روح و روان خود گام بردارید.
توبة خود را حفظ کنید که خداوند توبه کنندگان را دوست دارد. به نماز مقید باشید که ستون دین است و مجوزی برای ترک آن در هیچ وضعی نیست نماز عنصر اصلی ارتباط با خدا است و اگر از همگسسته یا ضعیف شود، کم کم انسان را از خداوند دور میکند و گاهی او را به جایی میکشاند که تصور نمیکرد. روایات تکان دهندهای در مورد ترک کننده نماز وجود دارد که برای آگاهی و توجه، به دو روایت اشاره میکنیم:
امام صادق(ع) میفرماید: «تارک الصلاة بهرهای از اسلام نبرده است».(1) امام باقر(ع) میفرماید: «هر کس نماز را عمداً ترک کند، از پناه خدا و پناه پیغمبرش بیزاری جسته است».(2)
به نظر میرسد مشکل اعتقادی نداشته باشید، بلکه از ضعف اراده رنج میبرید، بنابر این با تمرین و پشتکار و عزم راسخ و تلقین نفس و استفاده از ابزار تشویق و تنبیه و توجه به مضمون نماز، عبادت را جدی بگیرید و نمازهای فوت شده را قضا کنید و تصمیم بگیرید حتى یک نماز از شما قضا نشود که در آن صورت رضایت خدا را جلب خواهید کرد.
اگر خواهی که دوست نگسلد پیوند سر رشته نگهدار تا نگه دارد
پینوشتها:
1ـ اصول کافی، ج 2، ص 489.
1ـ بحار الانوار، ج 79، ص 232.
2ـ آثار الصادقین، ج 1، ص 133.