چرا معصوم گناه نمی کند؟

پرسش:

چرا معصومین گناهی مرتکب نمی شوند؟ و علت عصمت آنها چیست؟

پاسخ:

سلام علیکم

تقریبا دارنده ی ملکه ی عصمت در برابر گناه و معصیت دارای چنین حالی است.گناه که به نظر ما لذت بخش است و طبعا هم به آن گرایش داریم،منتهی از ترس جهنم یا از ترس مردم مرتکب آن نمی شویم اما از نظر انسان معصوم تنفرانگیز و مشمئز کننده است.در اینجا مثالی ذکر میکنیم:در نظر بگیرید آبی صاف و زلال است اما می دانیم که داخل آن آب لباسهای بیماران به جذام را شسته اند.آیا هیچ ممکن است ما در عین عطش از آن آب بنوشیم ؟هرگز،یعنی در عین قادر بوده به نوشیدن آب ممکن نیست آن آب را بیاشامیم،چون از آلودگی آن آگاهیم و صفت عصمت نیز از مقوله ی علم است و معصوم کسی است که عالم به پیامدهای نامطلوب گناه است و با داشتن آن علم سرزدن گناه از وی ناممکن است در عین اینکه که کاملا قادر به آن مرتکب آن است.

و به فرموده خواجه نصیر طوسی در تجرید:

"ولاینافی العصمه القدره"

عصمت منافات با قدرت ندارد

معصوم آن نیست که نتواند گناه کند بلکه آن است که بتواند و نکند.ما با آن که می توانیم غذای مسموم را بخوریم،نمی خوریم،با آن که می توانیم به سیم بدون پوشش حامل برق دست بزنیم،نمی زنیم چون از پیامد شوم آن که هلاکت است ،آگاهی داریم.امامان(ع)در مورد تمام گناهان آن حال را دارند که ما در مورد غذای سمی و سیم برق داریم.آنان که در برابر تمام گناهان معصومند آن گونه که ما در برابر خوردن غذای سمی و تماس با سیم لخت برق معصومیم بنابراین رمز عصمت علم است.و آگاهی کامل از عواقب شوم معصیت. در میان مومنان افرادی که ایمان قوی تری به احکام دین خود دارند از گناه پرهیز بیشتری دارند تا آنجا که از شنیدن اسم ربا و خوردن مال یتیم آنگونه متوحش می شوند که از دیدن مار و عقرب و افعی چون این آیه از قرآن باورشان شده که می گوید:

"ان الذین یاکلون اموال الیتامی ظلما انما یاکلون فی بطونهم نارا.."

آنان که ظالمانه مال یتیمان را می خورند هم اکنون دارند آتش می خورند.

منتهی فعلا چهره ی آتشین آن پشت پرده است.

.... سیصلون سعیرا"

به زودی سر از آتش سوزان در می آورند

موفق باشید