خداوند چه نيازي داشت كه انسان به كمال برسد؟

پرسش:

 آيا هدف از آفرينش انسان به كمال رسيدن وي بوده است، در اين صورت خداوند چه نيازي داشت كه انسان به كمال برسد؟

پاسخ:

با سلام و ادب سلامتي، سعادت و موفقيت شما را از درگاه ايزد منان خواستاريم

از ارتباط جنابعالی با سایت طلبه پاسخگو سپاسگزاریم

 هدف از آفرينش به معناي هدف خالق از خلقت نيست ، چون خداوند نقصي ندارد و داشتن هدف و غرض مربوط به مخلوقات است . منظور از هدفِ خلقت و آفرينش ، هدفِ فعل خدا است ; يعني هر كاري كه در نظر بگيريم به سوي هدف و كمالي است و براي آن كمال آفريده شده ، اين فعل آفريده شده است كه به آن كمال برسد،نه آن كه فاعل اين كار را كرده است كه به كمال برسد، بلكه براي اين كه فعل به كمال برسد.هر چيزي كه موجودمي شود كمال منتزعي دارد و خلق شده است براي اين كه به كمال خود برسد.(1)

در عالم امكان هر چيزي وجودش از نقص شروع مي شود و مسيرش مسير كمال است ، براي اين كه به كمال لايق خود و كمالي كه امكان رسيدن به آن را دارد، برسد. هر كمالي كه در امكان انسان باشد، انسان براي آن كمالات آفريده شده است .

بنابراين هدف از آفرينش انسان به كمال رسيدن وي بوده ، ولي خدا نيازي به كمال رسيدن انسان نداشته است و اين هدف مربوط به مخلوقات است، نه خدا.

ذات خداوند اقتضا مي كند كه انسان ها به كمال شايسته خود برسند. سؤال از اين كه خداوند چه نيازي داشت كه انسان به كمال برسد، سئوال اشتباهي است، زيرا به كمال رسيدن بندگان مقتضاي ذات الهي است ، چون خدا يعني كسي كه نفع بندگانش را مي خواهد. وجود خدا اقتضايش نفع رساندن به ديگران است و ذات الهي اقتضا مي كند كه تمام بندگان به كمال لايق خود برسند. رسيدن انسان ها به كمال شايسته لازمه ذات پروردگار و مقتضاي اسماي حسناي الهي و صفات علياي الهي است.

در عالم هستي امكان آفرينش موجودي است كه در سايه اختيار خود به كمال لايق خداوند دست يابد و چون امكان وجود و دريافت فيض در جهان هستي به اين نحو وجود دارد و خداوند فياض (بخشنده) است ، انسان وجود و هستي مي يابد.

1.استاد شهيد مرتضي مطهري ، هدف زندگي ، ص 6.