چگونگی یکی بودن افریدگار با وجود صدها کهکشان؟؟؟

پرسش:

پاسخ:

با سلام خدمت شما دوست عزیز .

ممنونم که به وبلاگم سر زدید و از اینکه سوال خوب و دقیقی رو مطرح فرمودید.انشالله که جواب برایتان مفید و قانع کننده باشد.

دوست عزیز این فرض که دو خدا در دو کهکشان یا سرزمین و ... داشته باشیم درباره دو پادشاه فرضی صادق است، ولی در مورد خداوند فرض نادرستی است چرا؟ برای این كه ما خدایی را می‏پرستیم كه در وجود و كمالات وجودی مثل علم و قدرت و اراده و حیات و امثال آن نامحدود و مطلق باشد و حیطه وجودی‏ اش جایی برای غیر و شریك باقی نگذاشته باشد، ما به چنین موجودی واجب‏الوجود می‏گوییم و خالق هستی. اما در صورت تحقق دو خداوند كه هر كدام سرزمینی را اداره می‏نمایند مسلماً وجود هر یك از آن‏ها تا مرز حكومت دیگری بیشتر ادامه نمی‏یابد و وجود هر كدام مانع وجود دیگری است.

از این رو هر دو محدود می‏شوند چرا؟ برای این كه آن ساحتی را كه خدای «الف» داراست خدای «ب» فاقد است و آن حكومتی را كه خدای «ب» دارا است خدای «الف» واجد نیست. و لذا: اولاً، هر كدام مركب می‏شوند از یك دارایی (حكومتی را كه بر آن حكم می‏رانند) و از یك ناداری (حكومت رقیب) و هر آن چه كه مركب است محتاج اجزاء خود است. چون اجزاء همیشه مقدم است بر كل مجموعه و شی‏ء مركب و محتاج نمی‏تواند خدای واجب باشد.

ثانیاً، موجود محدود در وجود نمی‏تواند كامل و مطلق باشد و موجود ناقص خود محتاج موجود كامل‏تر از خویش است، از این رو نمی‏تواند خدا باشد.

خلاصه این كه خدای بزرگ هم واحد است و هم احد، واحد است به معنای این كه هیچ شریكی ندارد و حیطه و شدت وجودی‏اش جایی برای غیر و شریك نگذاشته است. احد است به معنای این كه مركب از اجزاء نیست و هیچ گونه تركیبی در ذات اقدس الهی راه ندارد. از جمله تركیب از دارایی و ناداری كه بدترین نحو تركیب است. و لذا خداوند صرف دارایی و وجدان است و هیچ گونه ضعف و نقص و ناداری در ذات اقدسش راه ندارد.

دوست عزیز اگر قانع نشدید یا بعضی از قسمت ها برایتان مبهم بود بفرمایید تا بیشتر توضیح دهم.