چرا امام حسین(ع) خانواده خود را به کربلا برد؟

پرسش:

چرا امام حسین (ع) برای حرکت به سمت کربلا و قیام علیه باطل، خانواده خود اعم از همسر، فرزند و خواهر را همراه کاروان کرد؟

پاسخ:

با سلام و ادب

خدمت شما عرض کنم با توجه به شرایط حاکم در زمان آن حضرت (ع) و ویژگی های محیطی بسیار سنگینی که بنی امیه به وجود آورده بود و از طرفی تلاش آنها بر این بود هر کسی و در هر جایگاهی باید دستگاه بنی امیه را بپذیرد و بر اساس صحه گذاشتن به نظرات آنها به زندگی خود ادامه دهد، بهترین مهندسی که امام حسین(ع) برای مقابله با این دستگاه انجام داد، همراه کردن خانواده در واقعه کربلا بود.

 از سوی دیگر احتمال گروکشی خانواده امام (ع) از سوی بنی امیه نیز وجود داشت چراکه این دستگاه ثابت کرده بود به هیچ تعهد و ارزش انسانی پایبند نبوده و برای حفظ موقعیت خود به هر کاری دست می زند. همچنان که در منابع تاریخی از امام حسین (ع) روایت شده که آن حضرت (ع) بارها بیان کردند اگر من حتی کاری به بنی امیه نداشته باشم، باز هم آنها دست از من بر نخواهند داشت. بنابراین دستگاه طاغوت وجود حضرت را هر شرایطی و با هر موقعیتی مضر می دانست و تصمیم جدی بر از بین بردن ایشان داشت.

 با وجود این شرایط اگر امام (ع)، فرزندان و خانواده خود را به کربلا نمی بردند، چه بسا بنی امیه با اقدامات ایذایی علیه خانواده حضرت (ع)، تلاش می کرد امام حسین (ع) را وادار به سازش کند بنابراین امام (ع) بدون آنکه بگذارند چنین فرصتی برای آنها پیش بیاید، خانواده را همراه خود کرد تا هم از این آزار و اذیت ها در امان بمانند و هم بهترین مبلغان و پیام رسانان واقعه کربلا به بشریت باشند.

بالاخره پس از واقعه کربلا باز هم خانواده حضرت (ع) مورد اذیت و آزار بنی امیه قرار گرفتند و آیا این موضوع نظریه یاد شده را باطل نمی کند؟

اولا در هر صورت اگر خانواده امام در مدینه باقی می مانند مورد آزار و گروکشی قرار می گرفتند، اما اینکه پس از شهادت امام حسین (ع) که به این خاندان تعرض شد، موضوع تفاوت دارد چرا که آنها در مسیر انجام تکلیف بودند و در حال رسوایی بنی امیه، لذا در مسیر تکلیف آزار دیدن انسان ها امری واضح است اما اگر خانواده ایشان در مدینه می ماندند، قطعا موجب می شد حرکت امام حسین (ع) به دلیل مشکلاتی که بنی امیه در خصوص خانواده ایشان به وجود می آورد، با مانع روبه رو شود. از سوی دیگر بنی امیه در فاجعه آفرینی در برابر امام (ع) از هیچ جنایتی فروگذاری نکرد و حتی برای گمراهی اذهان عمومی دست به جعل حدیث و توجیهات مذهبی پرداخت.

بنابراین هر چند خانواده امام حسین(ع) در این مسیر زجر کشیدند اما این ماجرا در راستای انجام تکلیف الهی و مبارزه با طاغوت بود لذا نقش خانواده آن حضرت (ع)‌ پس از فاجعه کربلا و در آینده نهضت کربلا بسیار تاثیرگذار بود و امروز مشاهده می کنیم، افراد زیادی از بزرگان و آزادگان دنیا از این جریان الگو گرفته و می گیرند.