آیا می دانستید خدا هم حرف میزند؟

 پرسش:
شهروند : سلام با پیشنهاد شما موافقم که یکی یکی سوالات را طرح کنیم و به نتیجه برسیم این جوری خیلی بهتره . چگونه میتوان ثابت کرد خدا حرف می زند؟

پاسخ:
سلام و عرض ادب
بله اینطور بهتره و ان شالله که به نتیجه برسیم.
خوب اینکه بگوییم چگونه خدا حرف میزند بر میگردد به بحث تکلم الهی.و در این زمینه همه مسلمانان بر متکلّم بودن خداوند اتفاق نظر دارند.
تکلم یعنی نشان دهنده آنچه در اذهان است از معانی مخفی بطوریکه آن خفا را بردارد و ظاهر کند؛ به آن کلمه میگوئیم که جمعش کلمات است، تکلم یتکلم تکلما؛ البته اصل لغت کلام جرح زدن و جریحه وارد ساختن و زخم وارد کردن است و سپس در این معنائی که گفتیم استعمال شده است
خدای  متعال که بندگان را خلق کرده است باید زمینه هدایت و سعادت و...بندگان را طبق قاعده لطف فراهم کند و این هدایت در یک مورد از طریق وحی می باشد که وحی خود از کلام الهی محسوب می شود و در قرآن کریم هم بارها به کلام الهی اشاره شده است که در لابه لای بحث به این آیات اشاره میکنیم.
البته تكلّم به معني سخن گفتن با زبان و از طريق تارهاي صوتي از عوارض جسم است و دربارة خداوند كه منزه از جسم و جسمانيت است مفهوم ندارد، جز از طريق ايجاد امواج صوتي در اجسام.
مثلاً، خداى متعال وجود حضرت عيسى(عليه السلام) را «كلمه خود» مى داند: «انّما المسيح عيسى بن مريمَ رسولَ الله و كلمته القاها الى مريم.» (نساء: 171) و يا مى فرمايد: «اذ قالت الملائكةُ يا مريمُ انّ اللّهَ يبشرّك بكلمة منه اسمه المسيحُ عيسى بن مريم.» (آل عمران: 45)
دليل آن هم ممكن است اين باشد كه وجود مبارك آن حضرت به اذن خدا بدون پدر متولّد شد كه موجودى بسيار گران قدر و با عظمت و نشانگر وجود و عظمت خدا بود. از اين رو، «كلمة الله» بر او اطلاق مى شود.
همين طور قرآن همه مخلوقات خدا و موجودات آفرينش را به عنوان كلمه خدا تلقّى مى كند; زيرا بر وجود و عظمت و جلالت خدا دلالت مى كنند: «قل لو كانَ البحر مداداً لكلمات ربّي لنفدَ البحرُ قبل ان تنفد كلماتُ ربّي ولو جئنا بمثله مدداً.» (كهف: 109)
در آيه 27 «لقمان» نيز همين مضمون آمده است.
و في كلِّ شىء له آيةٌ تدلُّ على انّه واحدٌ
كلام خدا نيز به هر نحوى باشد، چنين است; يعنى حامل و دربردارنده معنا و مقصود الهى و كاشف از غيب و نهان.
اگر خدا با حضرت موسى(عليه السلام) (نساء: 144 / اعراف: 143) و يا با بعضى از پيامبرانش (بقره: 253) تكلّم مى كند، به همين معناست; يعنى سخن او با آن بزرگان كاشف از حقايق و معارفى است كه در پشت پرده غيبت مستور بودند. و باز مى بينيم وحى الهى هم همين معنا را مى رساند; يعنى چيزى كه نهان را آشكار كرده و حقايق و معارف الهى را براى پيامبران و مردم كشف مى كند.
حالا این جوابی بود که نسبت به سوال شما که فهمیدم عرض کردم و هر نکته ای هست در نطرات شما و دیگر دوستان دارند بفرمایند تا بحث کنیم.
موفق باشید.