چرا جلسات معنوی روم تاثیر نمیزاره،پس شرکت نکنم؟

پرسش:

سلام

چرا با اینکه هر هفته به دعای کمیل و دعای ندبه و... میرویم و در جلسات مذهبی کم و بیش شرکت میکنیم .باز هم روی ما اثر نمیگذارد و بعد از بیرون رفتن از مجلس به همان کارهای قبل خودمون می پردازیم؟ وقتی که این جلسات  در ما اثر نمیگذارد آیا ما باید در این مجالس شرکت کنیم؟

پاسخ:

سلام علیکم

برای این است که ما عوامل خنثی کننده ی عوامل اثر گذار در زندگی فراوان داریم. البته باید این مجالس وعظ و نصیحت باشه و حداقل باید در هفته یک بار هم که شده در آن مجالس شرکت کنیم ولی بدانیم که تنها واعظ بیرونی ،کافی در اصلاح جان و قلبمان نمی باشد!چون نصیحت واعظ بیرونی ،همچون جرقه ای است که به چراغ قلب می زند و آن را شعله ور می سازد،ولی دوام آن شعله ,احتیاج به روغن خاصی در درون آن چراغ دارد.

حال چراغ قلب انسان مومن نیز احتیاج به روغن خاص تقوا و حضور در محضر خدا دارد که وقتی با کبریت نصیحت واعظ بیرونی و استماع آیات قرآن و احادیث معصومان (ع)فتیله اش شعله ور گشت، در اثر مایه گرفتن از آن روغن شعله اش دوام پیدا میکند و گرنه در فاصله ی اندک زمانی بر اثر برخورد با انواع  هواهای نفسانی شعله اش رو به خاموشی خواهد رفت.

امام سجاد(ع) می فرمایند:"ابن آدم انک لاتزال بخیر ما کان لک واعظ من نفسک"

ای فرزند آدم تو پیوسته رو به سعادت خواهی بود مادام که واعظی از درون جان خود داشته باشی.

"و ما کانت المحاسبه من همک"

و همیشه باید به فکر رسیدن به حساب اعمالت باشی.

"و ما کان الخوف لک شعارا و الحزن لک دثارا"

تا بر اثر آن حسابرسی دائمی ترس از خدا شعار و جامه ی زیرین چسبیده ی قلبت باشد و پرهیز عملی از گناهان دثار و جامه ی رویین زندگی ات گردد.

لذا هر گاه خواستیم گناهی رو مرتکب بشویم همیشه باید خود را در محضر خدا ببینیم و به هنگا پیش آمدن صحنه ی گناه از آن در خود حساس میکنی که گویی یک پلیس مخفی مراقب رفتار و گفتار شما هست.و یا واعظی از دورن وجودت روی منبر نشسته و مرتب به تو می گوید این نگاه نکن,آن حرف را نزن آن لقمه را نخور و آن معامله را انجام نده.

موفق باشید

منبع:کتاب بنای بندگی صفای زندگی،جلد دوم ،ص 193