حاج آقا افرادی مثل شما منو از دین زده کردند!

سوال:

سلام حاج آقا من فرد معتقدی بودم ولی الان دیگه اینطور نیستم وعلتش هم اینکه افرادی چون شما منو از دین زده کرده

(البته جسارت نباشه)و این همه روی منبر مردم رو نصیحت میکنند اما خود این افراد به یک دونه اش هم عمل نمیکنند .و من دیگه دوست ندارم فردی مذهبی باشم .چون افراد مذهبی خودشون از همه بدترن و الان به حدی رسیدم که دارم کفر میگم ونمازم رو بکل کنار گذاشتم و میخام بدونم شما چطور میخان اون دنیا کارهاتون رو توجیه کنید که باعث انحراف ما شدین؟؟

پاسخ:

سلام و ادب

دوست عزیز بنده که تا حالا روی منبر نشسته ام و به قول شما واعظ هم هستم، ممکنه فردا، یا هفته دیگر به گمراهی بیفتم .آیا اگر افتادم شما باید از دین خود برگردید؟؟!! مگر شما دین خودتون رو از من روحانی گرفتین که حالا اگر من کج رفتم ،بگویید همه چیز کج است؟؟!!

ممکن است انسان بعد از هدایت باز به ضلالت برگردد.چون وسوسه های شیطانی بر سر راه انسان فراوان است و به همین جهت در تمام نمازها اعم از واجب و مستحب علی الدوام می گوییم:( اهدنا الصراط  المستقیم) یعنی در این اینکه به فضل خدا راه را پیدا کرده ایم و تا آنجا که ممکن بوده راه را به ما نشان داده اند ،ولی ثابت قدم و استواری در این راه دست ما نیست. و باید پیوسته از خدا بخواهیم که در این راه ثابتمان نگه دارد.آن قدر وسوسه های شیطانی از جن و انس در سر راه هست که آدمی در هر لحظه در معرض خطر است.

ممکن است انسانی 60-70 سال پیوسته در مسیر باشد ولی وسوسه یا تشکیکی در ذهنش پیش بیاید و همه را به هم بریزد و بگوید همه اش دروغ بوده است.هستند افرادی که پشت پا به همه چیز می زنند یا از من روحانی چیزی ببیند حتی به ائمه اطهار (ع)هم جسارت می کنند.

سالم نگه داشتن گوهر ایمان تا آخرین لحظه ی عمر ،از دشوارترین کارهاست و لذا این از دعاهای قرآنی است که از قول راسخین در علم نقل فرموده که از سوء خاتمه و عاقبت بد،ترس دارند و از خدا می خواهند:(ربنا لاتزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا)

 خدایا !ما را روشن کردی،بر ما منت گذاشتی ،عقل دادی،پیغمبر فرستادی،قرآن فرستادی،به صراط مستقیم حق هدایتمان فرمودی ولی می ترسیم اگر ما را به حال خودمان واگذاری کج برویم ما را به حال خودمان وامگذار و دلهای ما را از انحراف و کجروی بازدار.

دوست عزیز همه جا خوب و بد هست ولی بحمدالله در این قشر مقدس بد خیلی کمه و خوب هاشون خیلی زیاد.(فرصت بشه در دست نوشته ها از زندگی و پاکی طلبه ها خواهم نوشت)شما علمایی رو الگو قرار دهید که یک عمر بندگی خدا کردند و خدا هم بهترین حالات معنوی را به این بزرگواران داد.مثل امام رحل یا آیت الله بهجت(ره) و یا سید علی اقای قاضی و هزاران عالم راستین دیگر که همین دین را تا به امروز با عملکرد خوب خود نگه داشتند و نمونه های امروزی زیادی هم در شهرا الان موجودند.

در ثانی خیلی از مواقع ما توقعات بیش از حد ممکنه از یک طلبه داشته باشیم و یا رفتایی از او سوء تفاهم برای ما ایجاد کند که در واقع اینطور نبوده و شاید برداشت نادرست شما بوده باشه که باید دقت کرد.

قلب انسان دائما در انقلاب است و به حالت طمانینه و اطمینان نرسیده است و روایت داریم که می فرمایند:(مثل القلب ریشه فی فلات تعلقت فی اصل شجره تقلبها الریح ظهرا لبطنه):این قلب آدم مانند پری است که در وسط بیابان از شاخه ی درختی آویخته شده است.باد و نسیم که می وزد،پر را پشت و رو میکند و به اطراف می چرخاند.

موفق باشید