پرسش:
فلسفه آفرينش زن از ديدگاه قرآن چيست؟
پاسخ:
با سلام و ادب
اين پرسش را از دو جنبه مى توان بررسى كرد:
نخست آنكه چون زن، انسان است، پرسش را مى توان اين گونه مطرح كرد: «فلسفه آفرينش انسان چيست؟» كه در پاسخ آن گفته مى شود: هر فلسفه اى كه براى آفرينش مرد مطرح مى شود (مانند: عبوديت، رسيدن به كمال مطلوب و مقام خليفه اللهى و ...) بدون هيچ كم و كاستى، براى زن نيز صادق است، همان گونه كه آيه «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الاِْنْسَ اِلاّ لِيَعْبُدُونَ»(1) اين مطلب را مى رساند؛ زيرا واژه «انس» در اين آيه، مرد و زن را دربر مى گيرد؛ پس بر اساس اين آيه، هدف از آفرينش زن، بندگى خداوند متعال است.
دوم آنكه پرسيده شود: «فلسفه آفرينش زن در برابر مرد چيست؟» در اين باره مى توان گفت كه رسيدن دستگاه بزرگ آفرينش به هدف مورد نظر آفريننده آن و نيز حفظ نوع بشر، نيازمند همكارى و تعاون دو جنس مذكر و مؤنث است؛ از اين رو خداوند موجودات را به صورت مذكر و مؤنث آفريد تا با توليد مثل، نسل انسان از بين نرود و به كمال مطلوب برسد؛(2) بنابراين زن مكمّل آفرينش است و مى توان گفت كه زن و مرد، مكمّل يكديگر و مايه شكوفايى، نشاط و پرورش هم هستند، به گونه اى كه هر يك بدون ديگرى ناقص است؛ از اين رو يكى از فلسفه هاى آفرينش دو جنس زن و مرد، سكونت و آرامش آنها است: «وَ مِنْ ءَايـته أَنْ خَلَقَ لَكُم مِنْ أَنفُسِكُمْ أزوجا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا»؛(3)و از نشانه هاى او اين است كه همسرانى از جنس خودتان براى شما آفريد تا كنار آنان آرامش يابيد.(4)
1. جن و انس را بيافريدم ؛ مگر اين كه تنها مرا عبادت كنند . سوره زاريات ، آيه 56
2. شهيد مطهرى، نظام حقوق زن در اسلام، ص 200 ـ 222.
3. سوره روم، آيه 21.
4. الميزان، ترجمه موسوى همدانى، ج 16، ص 249؛ سيد محمدحسين فضل اللّه ، تفسير من وحى القرآن، ج 18، ص 114.