رابطه ام با هم کلاسی دختر در دانشگاه چگونه باشد؟

پرسش:
به نام خدا
من یک دانشجوی پسر هستم. به دختری علاقمند شده ام لطفا در مورد چگونگیی رابطه من و او و اشنایی با او توضیح دهید.
با تشکر
پاسخ:
با سلام  و احترام خدمت شما دوست عزیز
قبل از اينكه به اين سؤال پاسخ دهم و از چگونگي و كم و كيف اعتماد به ديگران سخن بگويم  ، بايد به اين مسئله پرداخته شود كه آيا ارتباط با ديگري بخصوص جنس مخالف به چه منظور و هدفي شكل گرفته است؟ و محتواي رابطه چيست ؟ اگر اين رابطه يك رابطه آموزشي و به منظور تعليم و تعلم است ، شرائط خاص آموزش را مي طلبد و اگر رابطه اقتصادي جهت داد و ستد و خريد و فروش و نظاير آن است خصوصيات خاص ديگري را لازم دارد و همينطور ديگر روابط كه محتواي رابطه امر ديگري است , همان محتوا, تعيين كننده ي ويژگي هاي لازم جهت ارتباط با طرف مقابل خواهد بود و هر كدام بايد در جاي خود مورد بحث و بررسي قرار گيرد, اما اگر «خود رابطه» و «ارتباط با ديگري» به عنوان يك هدف مطرح باشد و اينكه در دوران جواني انسان نياز دارد با ديگري ارتباط داشته باشد و هم راز و هم سخني داشته باشد در اين صورت ابتدا بايد بررسي شود كه آيا اصولا" ارتباط با جنس مخالف عرفا", عقلا" و شرعا" مقبول و مطلوب و صحيح است يا نه ؟

با نگاهي به آموخته هاي ديني و تجارب افراد با تجربه و حتي با اندكي دقت و تأمل در فطرت سليم و پاك خود در خواهيم يافت كه اصل ارتباط با جنس مخالف به عنوان يك هدف و داشتن رابطه با وي , مطلوب و معقول و مشروع نيست .  قرآن هم زنان را از داشتن رابطه پنهاني با مردان نهي كرده است و هم مردان را از داشتن ارتباط با زنان منع نموده است . البته به اين معنا نيست كه هر گونه ارتباطي با جنس مخالف ممنوع است بلكه ارتباط با جنس مخالف به منظور «صرف رابطه داشتن» و هم سخن بودن با وي به عنوان يك دوست مورد نهي عقل و شرع و عرف واقع شده است . وقتي اميرالموئمنين(ع) مي فرمايد: «من به زنان جوان سلام نمي كنم »ايشان  از داشتن يك رابطه ي بسيار كوتاه و اندك اكراه دارد، چگونه مي توان ما انسان هاي عادي به خود چنين اجازه اي بدهيم كه از تعميق ارتباط با جنس مخالف سخن به ميان آوريم .
البته گاهي براي اموري همچون ازدواج و مقدمات آن و آشنايي دختر و پسر با يكديگر قبل از ازدواج لازم است دو جوان در جلساتي به بررسي وضعيت اخلاقي , اجتماعي و خانوادگي همديگر بپردازند و بهتر بتوانند زندگي مشترك آينده ي خود را پايه ريزي كنند كه در اين مورد هم , بايد دختر و پسر اين ارتباطها و روابط كلامي را تحت اشراف و اطلاع خانواده هاي خود انجام دهند كه از هر گونه شائبه اي مصون باشند. چه اينكه به تجربه ثابت شده در بسياري موارد تحت پوشش آشنايي قبل از ازدواج , جوانان در دام هاي خطرناكي گرفتار شده اند و پاكي و صفاي دوران جواني خود را از دست داده اند و پس از چندي جز افسوس چيزي را به دنبال نداشته است .
با توجه به شرايط خاص دوران جواني , طولاني بودن دوران تجرد غالب دانشجويان و خطرات جدي تمايلات آشكار و پنهان نفساني , لازم است برادران و خواهران دانشجو روابط خود را از نظر كمي و كيفي دقيقا" تحت كنترل قرار دهند و در سطح ضرورت حفظ كنند پيدايش علايق و الفت ها - هر چند غير اختياري است - ولي مبادي و شيوه هاي هدايت آن اختياري است . بنابراين حتي الامكان بايد كوشيد علايقي كه سرانجام معلوم و مشخصي ندارد, پديد نيايد و اگر پديد آمد, دو راه وجود دارد:
1- يا آنكه در صورت امكان انسان با بررسي ها و مشورت هاي لازم آن را در جهت صحيح و مشروع مانند ازدواج هدايت كند.
2- در صورت عدم امكان ازدواج حتي الامكان با آن مقابله و مبارزه كند و از چنگال آن بگريزد, زيرا در غير اين صورت ممكن است انسان را گرفتار خطرات و گرفتاري هاي دنيوي و اخروي سازد.
دختر و پسر در دانشگاه روابطشان بايد حساب شده باشد و اين براي مصلحت و در حمايت از آنها است . براي اينكه مبادا حوادث شوم و ناگواري براي كسي پديد آيد. بنابر اين اگر واقعا" در صدد ازدواج با يكديگر باشند طبق ضوابط و مقرراتي كه دانشگاه تعيين نموده بايد عمل كنند در غير آن صورت همچنان كه بارها و بارها تجربه شده حوادث ناخوشايندي در پي خواهد داشت , به ويژه لطمه بيشتر را دخترها مي خورند. وقتي باب صحبت باز شد كم كم روابط بيشتر و بيشتر مي شود تا مي رسد به آن چيزهائي كه خودشان هم باور نمي كردند.
روزي آگه شوي از حال دلم اي صياد        كه به كنج قفسم نيست بجز مشت پري
در حالي كه اگر از همان اول بر اساس مقررات عقل و شرع گام بر مي داشتند و قاطعانه خود را كنترل مي كردند, نه با چشم به نگاه نامشروع , و نه با زبان به صحبت و سخنان فريبنده نمي پرداختند, آن سرنوشت را پيدا نمي كردند. به هر حال آنچه از انبيا و امامان  و انديشمندان و افراد مجرب روزگار براي ما در اين مورد بيان شد, همه بخاطر مصلحت و سعادت و از روي دلسوزي بوده است . مبادا آنها را دست كم بگيريد. با توجه به شرايط خاص دوران جواني , طولاني بودن دوران تجرد غالب دانشجويان و خطرات جدي تمايلات آشكار و پنهان غرائز نفساني , لازم است برادران و خواهران دانشجو روابط خود را از نظر كمي و كيفي تحت كنترل قرار دهند و در سطح ضرورت حفظ كنند. بنابراين , توصيه اكيد ما اين است كه : اولا", اگر ضرورتي ايجاب نمي كند حتي الامكان چنين روابطي با نامحرم برقرار نشود و خواهران دانشجو در مقابل افراد نا محرم , رفتاري متكبرانه داشته باشند نه رفتاري صميمانه . اينكه در احكام شرعي مي فرمايند در غير ضرورت مثلا" مكروه است مرد با زن هم صحبت شود, مخصوصا" مرد و زن جوان , به اين دليل است كه چه بسا همين هم صحبت شدنها, غرايز جنسي افراد را تحريك كند و يك الفت و محبت شهواني بين مرد و زن ايجاد گردد و نقطه آغازي براي غوطه ور شدن در انحراف و فاسد شود. در هر حال انسان بايد دقيقا" درون خود را بكاود و باطنش را عميقا" مطالعه كند كه مثلا" صحبت كردن با افراد نامحرم چه ضرورتي براي او دارد.
ثانيا": در صورت ناچاري و ضرورت , روابط با نامحرم تا آنجا كه به شكستن حريم احكام الهي منجر نشود, اشكالي ندارد. بنابراين , گفتگو و نگاه هاي متعارف بدون قصد لذت و ريبه , اشكالي ندارد. اما با اين حال , حتي الامكان لازم است در كلاسها به گونه اي باشند كه كمترين اختلاط پديد آيد و در برخورد و گفتگو, هنجارهاي شرعي زير رعايت شود:

1- از گفتگوهاي تحريك كننده پرهيز شود.

2- از نگاه هاي آلوده و شهواني خودداري شود.

3- حجاب شرعي رعايت شود.

4- قصد تلذذ و ريبه در كار نباشد.

5- دو نفر نامحرم در محيط بسته , تنها نمانند.
بنابراين , سعي كنيد خود را عادت دهيد كه :

1- در صحبت با نامحرم به او نگاه نكنيد و به هيچ قسمتي از بدن او خيره نشويد و قسمت هاي باز و پوشيده برايتان كاملا" مساوي فرض شوند, اين مسائله را با تكرار و تلقين بايد ادامه دهيد.

2- در همه حال , خدا را ناظر بر اعمال و رفتار خود بدانيد و عفت و حيا را فراموش نكنيد.