پرسش:
چرا بعضي از افراد نمي توانند گريه كنند؟
پاسخ:
با سلام و ادب
انسان ها از جهات گوناگون با همديگر متفاوتند از جمله در استعدادها, عواطف و روحيات . درباره مسئله گريه نيز بايد به تفاوت هاي فردي توجه داشت .
در عين حال رعايت نكات زير مي تواند موثر واقع شود:
1- اجتناب از پرخوري . 2-اجتناب از مجالس لهو و لعب .3- شركت در مجالس دعا و روضه 4- رفتن به عيادت بيماران . 5- كمك به مستمندان . 6- معاشرت با افراد صالح ونيكوكار . 7- دلجويي از ايتام و افراد بي سرپرست .
بعضي ها هم راحت گريه مي كنند و هم راحت مي خندند و بعضي ها نمي توانند به آساني بخندند و در گريه كردن به سختي گريه مي كنند. اين مطلب تا حدودي به سلامت روحي و رواني افراد و از طرفي به رشد عواطف انسان بستگي دارد. سعي كنيد با عمل به نكاتي كه در بالا ذكر شد عواطف خود را تقويت كنيد. هر وقت حالتان گرفت مناجات خمسه عشر را که در مفاتیح می باشد با توجه بخوانید.
البته نباید از این نکته غفلت کرد که چه بسا گریه نکردن نشانه قساوت قلب نیز می تواند باشد.
گناه يكى از عوامل مهم قساوت قلب و جمود عين (خشكى چشم ) است . انسان وقتى گناه مى كند, قلبش تيره وتار شده و دقّت و نرمى از آن خارج مى شود.
قلب سخت و تيره نمى تواند در چشم اثر بگذارد و آن را گريان كند.
انسان هاى غافل نمى توانند گريه كنند, چون فكر و دلشان به دنيا مشغول مى باشد و چشمانشان مجذوب جلوه هاى دنيا و قلبشان از عاطفه خالى است . چنين چشمى نمى تواند اشك بريزد. اشك به خارج از اين عالم تعلق دارد, چون از عاطفه ريشه مى گيرد و عاطفه جايگاه ملكوتى دارد. پيامبر گرامى اسلام يكى از علائم شقاوت را خشكى چشم دانسته اند.(1)
بر این اساس اگر گناه عامل قساوت باشد راه حل آن توبه است و توصيه هاي اخلاقي فوق نيز در آن موثر است.
1)سفينةالبحار, مادهء بكى .