از زندگی سیر شده ام! چه کنم؟

پرسش:

با توجه به گناه خودكشي ، كسي كه از زندگي خود سير شده است چه كند؟

پاسخ:

با سلام و ادب

عشق یعنی «قاف » و «لام » قل هو الله احد     عشق یعنی «باء» بسم الله رحمن رحیم

خودكشي راه درستي براي رويارويي با احساس پوچي و سير شدن از زندگي نيست، بلكه بدترين شيوه براي مقابله با مشكلات به حساب مي آيد و به جاي حل مسئله ، صورت مسئله را پاك مي كند. كسي كه به خودكشي مي انديشد، بيش از هر چيز ناتواني خود را در برابر حوادث و مسائل به ظهور مي رساند، و اين نهايت ضعف و درماندگي است.
اسلام خودكشي را در هيچ وضعي تجويز نمي كند، بلكه روش هاي مثبت و حيات آفرين را مورد توجه قرار مي دهد تا انسان هر چه بهتر بتواند از زندگي لذت ببرد و به حيات خود ادامه دهد. اسلام، خودكشي را قتل نفس مي داند كه از گناهان بسيار بزرگ است. همان گونه كه كشتن ديگران گناه عظيم است، خودكشي مانند آن است كه انسان شخص ديگري را بكشد و او را از زندگي محروم كند.
در مرحله نخست شخص بايد ببيند چرا و چگونه از زندگي سير شده است؟
به نظر مي رسد چند عامل در اين باره مؤثر باشد:
1 – مشكلات زندگي و فشارهاي روحي و بي صبري در برابر سختي ها
2 – نشناختن فلسفه صحيح زندگي
3 – بي توجهي به الطاف بيكران الهي نسبت به انسان و احساس بي پناهي و تنهايي در عالم.
در حالي كه با تدبر در فلسفه آفرينش و آشنايي با  اصول زندگي مي توان بر عوامل ياد شده چيره شد. بايد بدانيم كمال انسان در سختي ها است و خلقت آدمي به تعبير قرآن از آغاز با رنج آميخته بوده است ، نيز سختي ها و مشكلات، شلاق تكامل است و سنگ وجود انساني تنها در كوره آزمايش و سختي ها به طلاي ناب تبديد مي شود.
هر چه حرارت بيشتر باشد، عيار بالاتري به دست مي آيد.
در اين صورت خود را در مقابل اين گونه مسائل آماده مي كنيم و خم به ابرو نمي آوريم و حتي از آن بهره گرفته و استفاده مي كنيم، از مشكلات استقبال مي كنيم چون آنان را زمينه ساز رشد و پيشرفت و تكامل بشر به حساب مي آوريم.
ناز پرورده تو تنعم نبرد راه به دوست    عاشقي شيوة رندان بلاكش باشد
ما به دنيا نيامده ايم تا راحت و آسوده باشيم و با موانع رو به رو نشويم، پس كسي كه احساس ملالت از زندگي مي كند، در مرحله نخست بايد نگرش خود را تغيير دهد و در مرحله بعد به زندگي تنوع ببخشد و با برنامه ريزي زندگي را از ركود و سكون خارج سازد.
1 – البلد (90) آيه 4.