سخنى از امام علی علیهالسلام هنگامى که به قصد شام سفر مىکرد: خدایا! از سختى سفر، و اندوه بازگشتن، و روبرو شدن با مناظر ناگوار در خانواده و مال و فرزند، به تو پناه مىبرم. پروردگارا! تو در سفر همراه ما هستی و در وطن نیز نسبت به بازماندگان ما سرپرست و نگهبان تو هستی، و جمع میان این دو را هیچ کس جز تو نتواند کرد.
زیرا آن کس که سرپرست بازماندگان است نمىتواند همراه مسافر باشد و آنکه همراه و همسفر است نمىتواند سرپرست بازماندگان انسان باشد.
متن حدیث:
و من کلام له علیه السلام عِنْدَ عَزمه عَلى الْمَسیر إلىالْشام:
اللَّهُمَّ إِنِّی اءَعُوذُ بِکَ مِنْ وَعْثَاءِ السَّفَرِ وَ کَآبَةِ الْمُنْقَلَبِ وَ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِی الْاءَهْلِ وَ الْمَالِ وَ الْوَلَدِ اللَّهُمَّ اءَنْتَ الصَّاحِبُ فِی السَّفَرِ وَ اءَنْتَ الْخَلِیفَةُ فِی الْاءَهْلِ وَ لاَ یَجْمَعُهُمَا غَیْرُکَ لِاءَنَّ الْمُسْتَخْلَفَ لاَ یَکُونُ مُسْتَصْحَبا وَ الْمُسْتَصْحَبُ لاَ یَکُونُ مُسْتَخْلَفا.
(اءَقُولُ: وَ اِبتداء هَذا الْکلام مَروی عَن رَسول اللّه ص وَ قَدْ قَفاه اءَمیرالمؤمنین ع بابلغ کَلام وَ تَممهُ باءحْسَنِ تَمامِ مَنْ قَوْلَه وَ لا یَجْمَعَهُما غَیْرَک إ لى آخَر الفصل.)