اگر خداوند به همه چيز و همه كس آگاه است، پس چرا انسان را آفريد؟

پرسش:

 اگر خداوند به همه چيز و همه كس آگاه است، پس چرا انسان را آفريد؟

پاسخ:

با سلام و ادب سلامتي، سعادت و موفقيت شما را از درگاه ايزد منان خواستاريم

از ارتباط جنابعالی با سایت طلبه پاسخگو سپاسگزاریم

 اين سؤال در صورتي جا دارد كه علت آفرينش انسان را، آگاه شدن خداوند از عاقبت كار انسان بدانيم، در حالي كه اين فرض اصلاً صحيح نيست. نه تنها انسان، بلكه خداوند از عاقبت و سرانجام همه چيز آگاه است، اما اين آگاهي موجب نمي‌شود، موجودي كه نياز به فيض وجود و بهره‌مندي از هستي و آفرينش دارد، محروم شود.

فيض و رحمت گسترده الهي اقتضا مي كند كه هر موجود يا انساني كه قابليت دريافت هستي داشته باشد، از طرف خداوند آن را دريافت نمايد.

در اين ميان، موجودي مانند انسان نيز قابليت دريافت فيض هستي از طرف خدا دارد. موجودي كه مي تواند با اختيار خود به راه كمال و سعادت ابدي برسد يا از اختيار خود سوء استفاده نموده و به دره سقوط و تباهي نيفتد و علم خداوند اين موجود را از دريافت فيض وجود محروم نمي‌كند. همان گونه كه معلمي بداند كدام يك از دانش‌آموزان مردود و كدام يك قبول خواهند شد، اين آگاهي معلم موجب نمي‌شود كه به همه دانش‌آموزان به طور يكسان درس ندهد، يا درس خود را تعطيل كند. اگر چه اصل اولي و هدف اصلي آفرينش اين موجود آن است كه تنها به كمال و مقام قرب الهي دست يابد، اما چون عنصر اختيار در درون آدمي است، لازمه اختيار آن است كه عده‌اي از آن استفاده مثبت نموده و در همان راهي كه خداوند انسان راآفريده قدم بردارند و عده‌اي ديگر در پرتگاه سقوط درافتند و اگر چنين نبود، اختيار معنا نداشت. اگر قرار بود كه هر انساني تنها راه سعادت را برود، مسئله آزمايش انسان ها و اختيار نيك و بد معنا نداشت.

رسيدن به بهشت الهي و بالاترين مرتبه سعادت و خوشبختي كه تنها براي انسان وجود دارد، تنها در سايه آفرينش اين موجود و داشتن اختيار و پشت سرگذاشتن آزمون هاي الهي در عالم دنيا محقق مي يابد و علم خداوند به عاقبت انسان يا انسان‌ها، مانع از اين فيض و رحمت بزرگ الهي نمي‌شود.