پرسش:
خدا در آيه تطهير مى فرمايد: (... لِيُذهِبَ عَنكُمُ الرِّجسَ اَهلَ البَيتِ)(خدا خواسته كه پليدى را از شما ببرد) در اهل بيت(عليهم السلام) كه رجس و پليدى نيست تا خدا آن را ببرد؟ آيا اين تحصيل حاصل نيست؟
پاسخ:
با سلام و عرض ادب و احترام
ترجمه دقيق آيه تطهير چنين است: «خداوند فقط مى خواهد پليدى و گناه را از شما اهل بيت دور كند و شما را كاملا پاك سازد.»
«تطهير» به معناى پاك ساختن و در حقيقت تأكيدى است بر موضوع «اذهاب رجس» (دور كردن پليدى ها) و ذكر آن به صورت «مفعول مطلق» در آيه، تأكيد ديگرى بر معناى آيه به شما مى آيد. در نتيجه مضمون آيه بدين معناست كه خداوند متعال، زمينه هاى پيدايش رجس و پليدى را در اهل بيت(عليهم السلام) از بين برده است، نه اين كه حتّى اگر خداوند زمينه ها را از بين نمى برد، باز هم رجس و پليدى نبود تا تحصيل حاصل شود؛ بلكه خداوند متعال با از ميان بردن زمينه هاى پليدى، رجس را از اهل بيت(عليهم السلام) دور كرده است. پس در اينجا دور كردن رجس و پليدى از اهل بيت، تحصيل حاصل نيست، بلكه تعلّق گرفتن اراده خداوند به اين موضوع مى باشد و پروردگار متعال، با از بين بردن زمينه هاى به وجود آمدن رجس و پليدى، آن را از اهل بيت دور مى كند.[1]
پاسخ فوق با يك مثال روشن تر مى شود. فرض كنيد كسى مار زهرآلودى را در يك مزرعه ديد و كشت و فردا به كشاورز گفت: «من خطر بزرگى را از شما دور كردم.» منظور چنين شخصى آن است كه من زمينه خطر را از بين بردم، نه اين كه مار زهرآلود به كشاورزان نزديك شد و من آن را دور كردم.
در اين گونه تعابير، از بين بردن زمينه ها، گاه با عباراتى بيان مى گردد كه تحصيل حاصل به نظر مى رسد و حال آن كه چنين نيست.
[1]. ر.ك: تفسير الميزان، علاّمه طباطبايى(رحمه الله)، ج 16، ص 309 ـ 310، انتشارات اسلامى.