آیا پیامبر باید جانشین انتخاب می کرد؟

  پرسش:

زینب:سلام دوباره ممنون از جوابتون

اما این جواب برای من کامل نبود میدونید با یک سنی بحثم شده بود فکر میکردم معلوماتم کافیه در باره بضعی مسائل ولی متوجه شدم هنوز اول راهم باید بیشتر بخونم و بدونم

اما در باره این سوال که ایا ایه ای هست در قران شما گفتید نیست خوب درست اما از روایات از خود پیامبر چطور؟روایتی هست که بگه هر پیامبر باید جانشین خودش رو انتخاب کنه؟روایتی که تو کتاباشون باشه؟

یا اگه نه تو همون کتابای خودمون ؟

بازم تشکر ،فعلا

پاسخ:

با سلام .

ببینید زینب بزرگوار اهل سنت همه چیز رو می خواهند از قرآن ثابت کنند در حالی که خوب ما عقل که حجت باطنی است داریم.ودر قرآن به طور صریح آیه ای بر لزوم امام که باشد نیست اما داریم آیاتی انتخاب جانشینی رو ثابت می کنند.

آیه ای که بخواهد ثابت کند پیامبر باید جانشین انتخاب کند این آیه است که خدا دستور می دهد باید جانشین خودت رو انتخاب کنی: خداوند در آیه 67 سوره مائده می فرماید:

”یایها الرسول بلّغ ما انزل الیک من ربّک و ان لم نفعل فما بلّغت رسالته و الله یعصمک من الناس ان الله لا یهدی القوم الکفرین...ای پیامبر آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده ابلاغ کن و اگر نکنی پیامش را نرسانده ای و خداوند تو را از (گزند) مردم نگاه می دارد.همانا خدا گروه کافران را هدایت نمیکند“ که در این آیه خداوند دستور به انتخاب جانشینی علی(ع)میکند.

خود علما و بزرگان اهل سنت هم اعتراف دارند که این آیه در مورد امیرالمومنین می باشد مثل:

.1روایت ابى نعیم اصفهانى ابى نعیم از ابوبکر خلاد، از محمدبن عثمان‏بن ابی شیبه، از ابراهیم ‏بن محمدبن میمون، از علی ‏بن عابس، از ابی ‏حجّاف و اعمش، از عطیه، از ابی ‏سعید خدرى نقل کرده که این آیه «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ...» بر رسول خدا(ص) در شأن علی ‏بن ابی ‏طالب(ع) نازل شده است.( الخصائص، ابن بطریق، به نقل از کتاب «ما نزل من القرآن فى علىّ» از ابی ‏نعیم اصفهانى( 

.2روایت ابن عساکر ابن عساکر از ابوبکر وجیه‏بن طاهر، از ابو حامد ازهرى، از ابومحمد مخلّدى حلوانى، از حسن‏بن حمّاد سجّاده، از على‏بن عابس، از اعمش و ابی ‏الجحاف، از عطیه از ابی ‏سعید حذرى نقل کرده که این آیه «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ» بر رسول خدا(ص) در روز غدیر خم در شأن على‏بن ابى‏طالب(ع) نازل شده است.( ترجمه امام علی ‏بن ابی ‏طالب‏ علیه‏ السلام از تاریخ دمشق، ج 2، ص 86( 

.3روایت واحدى واحدى ابوسعید محمدبن على صفّار، از حسن‏بن احمد مخلدى از محمّدبن حمدون، از محمّد ابراهیم خلوتى (حلوانى)، از حسن‏بن حمّاد سجّاده، از علی بن عابس، از اعمش و ابی ‏جحّاف، از عطیّه، از ابی ‏سعید خدرى نقل کرده که این آیه «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ» در روز غدیر خم در حقّ علی ‏بن ابی طالب(ع) نازل شد. 

.4روایت حبرى حبرى از حسن‏بن حسین، از حبان، از کلبى، از ابی ‏صالح، از ابن‏ عباس در تفسیر آیه «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ...» نقل کرده که آیه در شأن علی(ع) نازل شده است. رسول‏ خدا(ص) امر شد تا آن چه درباره او است ابلاغ کند.

پس دست علی(ع) را گرفت و فرمود: «من کنت مولاه فعلىّ مولاده، اللَّهم وال من والاه، وعاد من عاداه»؛ «هر کس من مولاى اویم این على مولاى اوست. بار خدایا! دوست بدار هر کس را که ولایت او را پذیرفته و دشمن بدار هر کس را که با او دشمنى کرده است.»( تفسیر حبرى، ص 262) سند این روایت نزد اهل سنت معتبر است.

راویان حدیث

.1راویان حدیث از صحابه دانشمندان اهل سنت به نقل از صحابه روایات متعددى را نقل کرده‏اند که صریح در نزول آیه «تبلیغ» در شأن امام علی(ع) است، از قبیل:

.1زیدبن ارقم.( الغدیر، ج1، ص424(

.2ابو سعید خدرى.( تفسیر القرآن العظیم، ج4، ص173، ح66:9 ؛ در المنثور، ج3، ص117 ؛ ترجمة الامام على‏علیه‏السلام من تاریخ دمشق، ج2، ص85، ح588)

3 - عبداللَّه بن عساکر.( الامالى، ص162، ح133 ؛ مناقب على‏بن ابى‏طالب‏علیه‏السلام، ص240، ح349 ؛ الکشف والبیان، ج4، ص92 ؛ شواهد التنزیل، ج1، ص239، ح240(

.4عبداللَّه بن مسعود.( مناقب على‏بن ابى‏طالب‏علیه‏السلام، ص239، ح346 ؛ درّ المنثور، ج3، ص117 ؛ فتح القدیر، ج2، ص60 ؛ روح المعانى، ج4، ص282(

.5جابربن عبداللَّه انصارى.( شواهد التنزیل، ج1، ص255، ح249(

.6ابوهریره.( شواهد التنزیل، ج1، ص249، ح244 ؛ فرائد السمطین، ج1، ص158، ح120(

.7عبداللَّه بن ابى اوفى اسلمى.( شواهد التنزیل، ج1، ص252، ح247(

.8براء بن عازب انصارى.( مفاتیح الغیب، ج12، ص50 ؛ الکشف والبیان، ج4، ص92(

فکر کنم کافی باشه باز هم گفته شده ولی کافیه. شما میفرمایید آیا حدیثی هست که بگوید باید جانشین باشد در حالی که حضرت خود جانشین معرفی کرده و این یعنی واجب است ولازم که معرفی می کند حال دقت کنید روایاتی از خود اهل سنت هم میارم مثل: روایاتى است كه به تعداد امامان تصریح مى كنند و تعداد آنان را به «دوازده» منحصر مى كنند، به همین جهت به آنها «اثنى عشر» گفته مى شود.

این احادیث به اسناد مختلف و عبارت هاى گوناگون بیان شده اند كه به بعضى از آنها اشاره مى كنیم:

الف) در صحیح بخارى از جابر بن سمرة نقل شده كه من به همراه پدرم نزد پیامبر (ص) بودیم كه ایشان فرمودند: «یكون بعدى اثنا عشر امیراً... كلهم من قریش»; بعد از من براى امت اسلام دوازده امیر و خلیفه وجود خواهد داشت كه همگى آنها از قریش هستند. این حدیث به همین صورت در منابع شیعه در كتاب امالى و خصال شیخ صدوق هم بیان شده است.

ب) در صحیح مسلم از جابر بن سمره نقل شده كه پیامبر(ص) فرمودند: «لا یزال هذا الامر عزیزاً الى اثنى عشر خلیفةً... كلهم من قریش»; پیوسته امر امامت در بین است با وجود دوازده خلیفه پایدار خواهد بود، كه همگى آنها از قریش هستند([1.([

ج) شعبى از مسروق نقل مى كند كه: ما نزد عبدالله بن مسعود نشسته بودیم و او براى ما قرآن مى خواند، مردى به او گفت: آیا از رسول خدا پرسیدید كه چند نفر بر این امت خلافت خواهند كرد؟ عبدالله جواب داد: «نعم و لقد سألنا رسول الله ـ صلى الله علیه و آله و سلم ـ فقال: اثنا عشر، كعدّة نقباء بنى اسرائیل»; بله سؤال كردیم، ایشان فرمودند: دوازده نفر به تعداد پیشوایان بنى اسرائیل. این حدیث در كتاب هاى مسند احمد بن حنبل[2]، مجمع الزوائد هیثمى[3]، مسند ابویعلى[4] و مستدرك حاكم[5]، بیان شده است.

روایاتى كه علاوه بر تعداد ائمه (ع) به نام آنها هم تصریح كرده اند. این احادیث در منابع فریقین بیان شده كه در ادامه به بعضى از آنها اشاره مى كنیم:

الف) خوارزمى در مقتل الحسین از سلمان المحمدى نقل مى كند كه: به حضور پیامبر (ص) شرفیاب شدیم كه حسین (ع) در آغوش او بود، چشمان او را بوسید و فرمود: «انك سید ابو سادة، انك امام ابن ائمه، انك حجة ابن حجة ابو حجج تسعه من صلبك، تا سعهم قائمهم[6]»; تو سید و آقا و سرور بزرگواران هستى، تو خود امام و فرزند ائمه هستى، تو خود حجت و فرزند حجت خدایى و پدر 9 امام بعد از خود هستى كه آخرین آنها قائم آل محمد (عج) است.

ب) جوینى در فرائد السمطین نقل مى كند كه: نعثل یهودى به پیامبر (ص) گفت: از وصى خود به ما خبر بده، چرا كه هیچ پیامبرى نیست مگر این كه وصى و جانشین دارد و نبى ما یوشع بن نون را وصى خود قرار داد. پیامبر (ص) در جواب فرمودند: همانا وصى و خلیفه بعد از من على بن ابى طالب است و بعد از او دو فرزندش حسن و حسین و بعد از آن ها 9 امام دیگر از صلب حسین هستند. نعثل مى گوید: اى محمد نام آن 9 نفر را برایم بگو، پیامبر هم نام یكایك آنها را بیان مى كند[7.[

البته عده اى از اهل سنت به خاطر فرار از واقعیت از ذكر این دسته از احادیث در كتب خود، خوددارى كرده اند، غافل از این كه با پذیرش احادیث اثنى عشر، چاره اى ندارند جز پذیرش ائمه دوازده گانه كه شیعیان به آن معتقدند، لذا بعضى از اهل سنت كه خواسته اند عدد دوازده را با عقاید خود تطبیق دهند به بیراهه رفته اند[8] و نام كسانى را برده اند كه فسقشان بر همگان ظاهر و آشكار است و حتى در كتب خود اهل سنت به فسق بعضى از آنها اشاره شده است[9]، در حالى كه امامان و جانشینان پیامبر (ص) باید هدایت گر و نجات دهنده مردم از ضلالت باشند نه آن كه خود محتاج هدایت باشند.

پاورقی:

[1]ـ صحیح مسلم، همان، ج3، ص1453.

[2]ـ سند احمد بن حنبل، شعیب الارنؤوط، مؤسسة الرسالة، ج6، ص321.

[3]ـ هیثمى، مجمع الزوائد، دار الكتاب العربى، بیروت، ج5، ص190.

[4]ند ابویعلى موصلى، دار المأمون، بیروت، ج8، ص444.

[5]ـ ح نیشابورى، مستدرك، دار المعرفة، بیروت، ج4، ص501.

[6]ـ خوار، مقتل الحسین، مكتبة المفید، قم، ج1، ص146.

[7]ـ جوینىائد السمطین، مؤسسة المحمودى، بیروت، ج2، ص134.

[8]ـ ر.ك: به فلبارى، ابن حجر عسقلانى، بیروت، دار المعرفة، ج13، ص214. (اختلافات زیادى را در این زمینه ذكر مى كنند و نام افرادى را نقل مى كند و در ادامه خود قولى را مى پذیرد كه یكى از خلفا را یزید مى شمارد). و ر.ك: به البدایة و النهایة، ابن كثیر، دار المكتب العلمیة، بیروت، ج6، ص256.

[9]ـ كه یكى از آنهید بن معاویه است كه احدى در فسق او تردید ندارد چنانچه ابن كثیر مى گوید اكثر ما نقم علیه فى عمله (یزید) شرب الخمر و اتیان بعض الفواحش (البدایة و النهایة، ابن كثیر، دار الكتب العلمیه، ج8، ص235) و ابن حجر مى نویسد: اهل سنت در تكفیر یزید اختلاف دارند... ولى بنابر قول به مسلمان بودن، او شخصى است فاسق و شرابخوار (الثواعق المحرقه، ابن حجر هیثمى، مكتبة القاهرة، 1385 ق، ص221) آیا چنین شخصى و نظائر او مى توانند خلیفه مسلمین باشند