پرسش:
دو راه به سوى خداشناسى را توضيح دهيد.
پاسخ:
با سلام و عرض ادب و احترام
از پرسش فهميده مىشود كه درباره پاسخ سؤال خود مطالبى مىدانى و حالا مىخواهى دانستههايت را تكميل كنى. بر نوجوانى اين چنين آفرين، صد آفرين. قرآن نيز دو راه كلى براى شناخت خدا معرفى مىكند كه آن دو راه در اين آيه آمده است: (سَنُريهِم ءايـتِنا فِىالاَفاقِ و فى اَنفُسِهِم حَتّى يَتَبَيَّنَ لَهُم اَنَّهُ الحَقُّ); به زودى نشانههاى خود را درجهان و در درون خودشان به آنها نشان مىدهيم تا [برايشان] روشن شود كه به يقين خداوند حق است. (فصّلت، آيه 53). يك بار ديگر آيه را با ترجمهاش بخوانيد، سپس در زير بنويسيد كه آن دو راه خداشناسى كدامند.
حالا آنچه را نوشتهايد من توضيح مىدهم.
فكر كنم جلوى اوّلى نوشتهايد: «نشانههاى خدا در جهان».
جلوى دومى مىبايد نوشته باشيد: نشانههاى خدا در وجود انسان. حالا ببينيم اين دو چگونه مىتوانند دليل خداشناسى باشند.
1. انسان با ديدن خورشيد، آسمان و زمين و آنچه در آسمان و زمين است درمىيابد كه آفريدگار اين موجودات، خداى بزرگ است.
از طرفى انسان با نگاهى به ساختمان بدن خودش مىتواند به وجود خدا پى ببرد. دستگاههاى مختلف خارجى و داخلى بدن انسان كه هريك به خوبى وظايف خودشان را انجام مىدهند، همگى نشان دهنده خداى قادر و دانا هستند; از پوست بدن گرفته تا نظام حيرتانگيز مغز و قلب و... به گونهاى كه بدن انسان خودش مانند يك دنيا عظمت دارد.
براى آگاهى بيشتر مىتوانيد كتاب شيرين نشانههايى از او نوشته سيد رضا صدر را بخوانيد.