پرسش:
آيه 47 سوره بقره به چه معناست؟
پاسخ:
با سلام و تشکر از شما دوست عزیز
آيات حکايتگر برتري بني اسرائيل بر عالميان (مردم قبل و زمان خودشان)است.مربوط به زماني بود که آنان بر ديانت توحيدي حضرت ابراهيم و اسحاق و يعقوب پاي مي فشردند. با اين که تحت ستم شديد فرعونيان بودند ، دست از مرام توحيدي خود برنداشته و با تحمل زجر ها و شکنجه ها و قتل عام ها ، بر صراط مستقيم توحيد پاي مي فشردند . به همين جهت خدا آنان را به عنوان امت مومن برگزيد و بر امت هاي سابق و امت هاي موجود آن زمان برتري بخشيد. به زبان پيامبر عالي قدرش موسي (ع) اين برگزيدگي را به اطلاع آنان رساند و لي متاسفانه آنان به جاي اين که شکر اين نعمت را به جا آورند و از اين کرامت حفاظت کنند، بدان مغرور گشتند . امتي که تا زمان نجات از فرعونيان مستضعف بودند ، خيره سري پيشه کردند و مستکبر شدند و پيامبر کشي کردند . بالاخره امتي که از جانب خدا بر گزيده شده و بر امت هاي ديگر فضيلت يافته بودند، از چشم خدا افتادند بلکه مورد غضب خدا واقع شوند:
ضربت عليهم الذلة و المسکنة و باءوا بغضب من الله ذلک بانهم کانوا يکفرون بايات الله و يقتلئن النبيين بغير الحقذلک بما عصوا و کانو يعتدون(بقره،آيه 64)
اين از عبرت هاي بسيار آموزنده تاريخ است. به ما هشدار مي دهد اگر امتي بر صراط توحيد استقامت ورزد و با وجود زجرها و شکنجه ها و قتل عام ها دست از توحيد برندارد ، مورد توجه خدا واقع شده و برگزيده مي شود . اگر همان امت برگزيده از انجام وظايف توحيدي دست بکشد و طغيان پيشه کند و استکبار ورزد و پيامبر کشي در پيش گيرد ، از جايگاه بر گزيدگي سقوط کرده و مورد لعن و نفرين خدا واقع خواهد شد.