چگونه حضرت مریم بدون ازدواج و همسر فرزندی را به دنیا آوردند؟

پرسش:
چرا حضرت مریم(س) بدون وجود مردی حامله شد؟ اگر مردی صالح که با وی ازدواج می‌کرد، دیگر لزومی نداشت خودش حامله شود و این همه تهمت بشنود؟
پاسخ:

با سلام وعرض ادب 

حکمت حامله شدن حضرت مریم بدون ازدواج این بود که خداوند می‌خواست بشری را به وجود آورد که مظهر قدرت او باشد و زندگی او از نظر تولد اعجازآمیز گردد و از این طریق، حجت را بر ملت لجوج بنی اسرائیل (که زیر بار دعوت پیامبران پس از موسى(ع) نمی‌رفتند) تمام کند. به تعبیر قرآن «ولنجعله آیةً للناس»(1) تا وجود عیسى بن مریم را آیت و معجزه‌ای قرار دهیم».
خدایی که نخستین ماده حیات و اولین سلول زنده را به وجود آورد، خدایی که نخستین بشر را بدون تحقق عمل لقاح و بدون هیچ پدری و مادری آفریده است، می‌تواند بدون عمل لقاح، انسان کامل و پیامبری بزرگ تنها از مادر به وجود آورد که تولد اعجاز آمیزش دلیل روشن در مقابل مخالفان لجوج باشد، همان طور که با سخنان اعجاز آمیز حضرت عیسى در گهواره و اعلام پیامبری‌اش، به پاکی و عفاف مادر گرامی‌اش شهادت داد.
همچنان که گفته شد سخن گفتن حضرت عیسى در گهواره نیز مربوط به صداقت و پاکدامنی مادرش بوده و باردار شدن زنی بدون همسر (هر چند برای زنی همچون حضرت مریم) بسیار سخت و آزار دهنده بود، زیرا دختری بود که سال‌ها در راه پاکی و عفت و پرهیزکاری بود و نمونه‌ای در عبادت و بندگی بوده،‌ زاهدان و عابدان بنی‌اسرائیل به سرپرستی او از طفولیت افتخار می‌کردند. بسیار درناک است که یک روز احساس کند تمام سرمایه معنوی‌اش به خطر افتاده و در گرداب بدترین اتهام‌ها قرار گرفته، اما احساس می‌کرد که این فرزند، پیامبر موعود الهی و تحفه بزرگ آسمانی می‌باشد.
بنابر این، اگر چه حضرت مریم می‌توانست با مردی صالح ازدواج کند و تهمت نشنود، ولی اولیای خدا همواره مورد امتحان و آزمایش‌های سخت قرار گیرند و با تلاش و جدیت خستگی ناپذیر سربلند و موفق از امتحان بیرون می‌آیند، همانند پیامبران بزرگ الهی که همیشه در معرض تهمت و اتهام انسان‌های نادان قرار گرفتند، اما تهمت‌ها هیچ‌گاه آنها را از هدف و مقصدی که داشتند، یعنی هدایت مردم باز نداشت. بنابر این هدف خداوند این نیست تا انسان‌های بزرگ (مردان و زنان) با هیچ‌گونه سختی و مشکل روحی و جسمانی مواجه نشوند، تا سئوال شود پس چرا حضرت مریم(س) چنین شد؟ بلکه بر عکس در سایه سختی‌ها و مشکلات و تلاش و آزمون الهی است که انسان‌های بزرگ به درجات بلندی دست یافته‌اند.
حوادثی که در این مدت کوتاه بر حضرت مریم گذشت، صرف نظر از تلخی و سختی‌های ظاهری آن، وی را در پرورش یک پیامبر اولوالعزم آماده می‌ساخت تا بتواند وظیفه مادری خود را در انجام این امر خطیر به خوبی ادا کند.
بنابر این تولد حضرت عیسى(ع) از یک طرف آزمونی بزرگ برای حضرت مریم(س) و از طرف دیگر، افتخاری بسیار بزرگ‌تر برای او و نیز معجزه‌ای عظیم برای بنی اسرائیل بود.
پی‌نوشت‌ها:
1ـ مریم ( ) آیه 21.