چرا اسلام نظریه چند شوهری را قبول نکرده است؟

پرسش:
چرا اسلام نظریه چند شوهری را قبول نکرده است؟
پاسخ :
با سلام و عرض ادب و احترام
خداوند آفریننده انسان و فطریات درونی او و آگاه به نیازها و خواسته های واقعی و حقیقی انسان ها است ؛ بنابراین احکام و قوانینی را برای بشر وضع کرده که هم مطابق فطرت و خواسته انسانی باشد و هم در جهت سعادت و خوشبختی دنیوی و اخروی انسان ها . مسئله ممنوعیت چند شوهری نه تنها  در اسلام، بلکه در ادیان آسمانی و بسیاری از مکاتب بشری وجود دارد .
 این مسئله می تواند فلسفه و حکمت های متعدد داشته باشد. یکی از مواردی که در روایات به آن اشاره شده، این است که در اين نوع زناشويي رابطه پدر با فرزند عملاً نا مشخص است. هم چنان كه در كمونيسم (اشتراك) جنسي رابطه پدر با فرزندان نامشخص است.
همان طور كه كمونيسم نتوانست براي خود جا باز كند، چند شوهري نيز نتوانست مورد پذيرش باشد، زيرا زندگي خانوادگي و ايجاد آشيانه براي نسل آينده و ارتباط قطعي ميان نسل گذشته و آينده، خواسته غريزه و طبيعت بشر است. چند شوهري نه تنها با طبيعت انحصار طلبي و فرزند دوستي مرد نا موافق است، كه با طبيعت زن نيز مخالفت دارد. تحقيقات روانشناسي ثابت كرده است كه زن بيش از مرد خواهان تك همسري است. (1)
از جهت ديگر زن از مرد فقط عاملي براي ارضاي غريزه جنسي خود نمي خواهد كه گفته شود هرچه بيشتر، براي زن بهتر. زن از مرد موجودي مي خواهد كه قلب او را در اختيار داشته باشد ؛ حامي و مدافع او باشد؛ براي او فداكاري نمايد و غمخوار او باشد.
زن در چند شوهري هرگز نمي توانسته حمايت و محبت و عواطف خالصانه و فداكاري يك مرد را نسبت به خود جلب كند، از اين رو چند شوهري نظير روسپي گري همواره مورد تنفر زن بوده است. چند شوهر داشتن نه با تمايلات و خواسته هاي مرد موافقت داشته است و نه با خواسته ها و گرايش هاي زنان.(2) علاوه بر اين ، همان گونه در ابتدا بیان شد ، يكي از مشكلاتي كه در صورت چند همسري براي زنان ذكر شده، مشخص نبودن پدر براي فرزند مي باشد.
مسئله تعلق فرزند و معين شدن پدر فرزند، اگر چه تحقيقات امروزي و آزمايش هاي پزشكي آن را مشخص مي كند، اما از نظر رواني همچنان مسئله حل نشدني است؛ زيرا اولاً: همان گونه كه دانشمندان مي گويند: نتايج آزمايشهاي تجربي صد در صد نيست و احتمال خطاي اشتباه انساني يا ... وجود دارد.
دومٌ: مسئله اقناع روحي و رواني پدر و مادر و فرزند چيزي نيست كه با آزمايش قابل حل باشد. فرزند مي خواهد اطمينان قلبي و دروني يابد كه پدر و مادر او واقعي هستند و همين طور پدر و مادر. تا زماني كه اقناع و اطمينان قلبي و دروني صورت نگيرد ، به همان نسبت رابطه و پيوند عاطفي بين پدر و مادر و فرزند متزلزل خواهد بود. مطمئنا در صورت تعدد شوهر براي زن، اين اطمينان و رابطه عاطفي حاصل نمي شود. یکی از مشکلات امروز در جهان غرب در روابط صمیمی فرزندان و پدر و مادر از همین مسئله ناشی می شود.

 
   پى‏ نوشت‏ها:
1. مرتضي مطهري، مجموعه آثار، ج19، ص 302.
2. همان ، ص 311.