من وقتي در خانه تنها مي شوم؟

پرسش:
با سلام با اجازه مي خواهم با شما مشورت كنم من وقتي در خانه تنها مي شوم و هوا تاريك و نسبتا تاريك است به خاطر خواندن كتابهاي مستند يا فيلمهاي واقعي و تجربياتي كه قبلا در خواب از حضور موجودي ناشناس (مثل روح يا جن) در وجودم داشتم دچار ترس شديد مي شوم حتي دعا يا عبادت هم نمي تواند مرا آرام كند و ترسم را از بين ببرد چون فكر ميكنم شايد خداوند براي مجازات من در هنگام خلوت و تاريكي اينها را نزد من مي خواهد بفرستد تا مجازات شوم البته تا به حال در بيداري آنها بر من ظاهر نشدند اما من تجربياتي در خواب داشتم و با برخي مستندات حضور آنها بر عده اي از طريق فيلمها يا خواندن كتابهايي در اين مورد آشنا هستم.

لطفا مرا راهنمايي كنيد با تشكر خدا نگهدار
پاسخ:
با سلام و ادب خدمت شما دوست گرامی
در جواب این سوال حضرتعالی باید عرض کنم که براى مقابله با ترس‏هاى موهوم، كارآمدترين وسيله، اعتماد به نفس است. بايد از خود بپرسيد: آيا واقعاً چيزى هست كه از آن بترسم؟ تجزيه و تحليل و تلقين، زمينه را براى از ميان بردن ترس فراهم مى‏كند. البته تنها آگاهى يافتن از اين كه گرفتار تخيلات بى اساس شده‏ايد كافى نيست. اگر تاريكى شما را به وحشت مى ‏افكند، چراغ‏هاى خانه را به تدريج خاموش كنيد و در اتاق‏ها بگرديد و با صداى بلند حرف بزنيد و يا آواز بخوانيد. اشيا را با لمس كردن جست و جو كنيد و سعى نماييد چيزهايى را كه نشناخته‏ ايد، تشخيص دهيد. درهاى اتاق را بگشاييد و شخصاً به جست و جوى اشباحى كه مى‏ پنداريد وجود دارند بپردازيد.
خواهيد ديد كه هيچ شبحى  یا چیز ترس آور در كار نيست.(1)
امام على(ع) مى‏فرمايد: "هرگاه درباره چيزى دچار ترس شدى، خود را در آن بيفكن كه تشويش براى مصون ماندن از خطر آن به مراتب سخت‏تر از ابتلاى به آن است".(2)
يكى از روان شناسان داستان كسى را نقل مى‏كند كه: "در ايستگاه قطار كار مى ‏كرد و ساعت كار او از هفت شب تا هفت صبح بود. در اوّلين شبى كه در ايستگاه پياده شد، ترس او را فرا گرفت. وحشت زده چراغ را روشن كرد، همه درها را بست و پرده‏ها را كشيد و به هر زحمتى بود شب را به صبح رساند. او به بازرس گفت: ديگر تحمل ادامه كار را ندارد، چون از تنهايى و تاريكى مى‏ترسد. بازرس به او گفت: ترس تو به خاطر عدم شناخت تاريكى است. تاريكى دشمن انسان نيست. يك شب ديگر امتحان كن و اين مرتبه سعى كن آن را بشناسى. خودت را در اتاق حبس نكن. تاريكى ترس ندارد. شب بعد با اين كه باز مى‏ترسيد، درهاى اتاق را باز گذاشت. با تعجب ديد چه قدر بهتر است. يك مرتبه متوجه هواى صاف و مطبوع شب گرديد. از اتاق بيرون آمد و آسمان قشنگ و پرستاره را ديد. آن شب از بهترين شب‏هاى او بود. او ياد گرفته بود كه به ترس خود فائق آيد".(3)
ترس و وحشت از چیز های موهوم مربوط به خودتان و عدم اعتماد به نفس تان است و ربطی به مجازات های الهی ندارد ، البته اگر برخی از چیز های خاص مانند موارد سوال ، برایتان ایجاد وحشت می کند ، سعی نمایید آنها را ترک یا کمتر نمایید. این مورد در طول مدتی که راهکارهای ارائه شده را انجام می دهید ، لازم است و بعد از رسیدن به اعتماد به نفس بیشتر و غلبه بر ترس می توانید برنامه مطالعه و فیلم خود را داشته باشید.
پى نوشت ها:
1. مصطفى قالب، غلبه بر ترس، ترجمه جواد صالحى، ص 113.
2. نهج البلاغه، فيض الاسلام، قصار 166.
3. وينست پيل، معجزه اراده، ترجمه وجيهه آزرمى، ص 104 و 103.