آيا درست است كه همه شيعيان در عالم آخرت به بهشت مي روند؟

سؤال :

آيا درست است كه همه شيعيان در عالم آخرت به بهشت مي روند؟
پاسخ:

با سلام و ادب

ابتدا بايد ديد منظور از شيعه بودن چيست؟
شيعه در لغت به معناي پيرو مي باشد و آن چه كه به شيعه هويت شيعه بودن مي بخشد يدك كشيدن نام شيعه با باطني بي محتوا و ميان تهي نيست. بلكه هويت شيعه را پاي بند عملي به آموزه هاي اعتقادي تشكيل مي دهد كه به عنوان نشانه شيعه و وظائف او توسط امامان معصوم بيان شده است.
به هيچ وجه نمي توان پذيرفت كه به صرف ادعاي همراهي با اهل بيت بدون اين كه سيره آنها در عرصه زندگي سايه افكن شود براي نجات از جهنم كافي باشد. زيرا يدر برخي از روايات وارد شده كه خداوند بهشت را براي افراد مطيع خلق كرده هرچند عبد حبشي باشد و جهنم را براي افراد گنه كار آفريده است . هرچند از افراد بني هاشم باشد.(1)
آري اگر افرادي عشق به اهل بيت داشته و از صميم دل به آنان معتقد باشن اما در پيمودن راه ائمه كاستي هايي داشته باشند با توجه به روايات فراوان بالاخره به بهشت مي روند. زيرا در هرحال عشق و محبت به اهل بيت عشق به خوبي ها و صفات شايسته و ارزنده انساني است . مشروط بر اين كه كاستي ها به گونه اي نباشد كه همه تار و پود عشق و محبت را بسوزاند و خاكستر كند. به گونه اي كه ديگر احساسي نسبت به اهل بيت در دل او باقي نماند.
برخي از روايات حاكي از اين است كه شيعيان در روز قيامت از جهنم نجات مي يابند:
1-    پيامبر خدا خطاب به امام علي (ع) فرمود: «تو و شيعيانت در روز قيامت رستگار هستيد.»(2)
2-    پيامبر (ص) فرمود: «اي علي، اگر تو و شيعيانت نبوديد، دين خدا پا برجا نبود، تو و شيعيانت كساني هستيد كه قسط و عدل را در جامعه برقرار مي كنيد و در بهشت از نعمت هاي الهي برخوردار خواهيد بود. بهشت مشتاق به تو و شيعيان تو است و ملائكه الهي از رسيدن پيروان تو به بهشت خوشحال مي شوند و فرشتگان در حال طلب آمرزش براي ايشان هستند.»(3)
در عين حال اينگونه نيست كه همه از ابتدا وارد بهشت شوند، بلكه پس از تحمل عذاب و پاك شدن از گناهاني كه به هيچ يك از اسباب پاك نشده اند، وارد بهشت مي شوند. ادعاي صرف شيعه بودن بدون عمل ، عامل پيوستن به بهشت نيست و آن دسته از غير شيعياني كه در زمره فرقه هاي ديگر اسلامي اند اما نه بغض و كينه اي نسبت به اهل بيت دارند و نه استدلالي بر رد حقانيت آن ها ، بلكه صرفاً به دليل موروثي خود را در اين حوزه اعتقادي مي بينند، نمي توانيم درباره آنها قضاوت كنيم كه به دليل شيعه نبودن جهنمي خواهند شد. نه آن ادعاي بي نشان و نه به اين بي اعتقادي سست بي پايه . هيچ يك عامل رفتن به بهشت يا جهنم نيست، بلكه دست يابي به بهشت و جهنم در گرو محتوا است و شالوده محتوا را نيّت و عمل اشخاص پي ريزي مي كند.
اگر پس از اين كه حقيقت كاملاً روشن شد، بر عقيده خود سماجت و تعصب و لجاجت ورزيد، حساب او از حساب معتقدان موروثي اهل تسنن و ديگران جدا است.
پي نوشت ها :
1 – بحارالانوار، ج 42، ص 82.
2 – همان، ج 65، ص 7.
3 – همان، ص 40.