چرا خداوند از ابتدا انسان را در زمین نیافرید تا به کمال برسد؟

پرسش:

 اگر قرار بود انسان به كمال برسد، چرا خداوند از همان اوّل او را در زمين نيافريد كه با كوشش خود به كمال برسد؟

پاسخ:

با سلام و ادب سلامتي، سعادت و موفقيت شما را از درگاه ايزد منان خواستاريم

از ارتباط جنابعالی با سایت طلبه پاسخگو سپاسگزاریم

 خداوند آدم را براي زندگي در زمين آفريده بود و از همان ابتدا به ملائكه اعلام نمود كه من در زمين خليفه قرار مي دهيم، يعني از ابتدا مقرّر بود كه انسان روي زمين قرار گيرد و زندگي كند. پس آدم‏(ع) براي زندگي روي زمين آفريده شده بود، ولي در آغاز خداوند او را در بهشت كه يكي از باغ‏هاي سرسبز و پرنعمت زمين بود (نه بهشت جاويدان) ساكن ساخت. بهشتي كه آدم در ابتدا در آن بود، بهشت خُلد و جاودانه مانند بهشت اُخروي نبود.اما محيطي بود كه در آن براي آدم‏(ع) هيچ گونه ناراحتي وجود نداشت. شايد علت اين كه خداوند آدم‏(ع)را اول در باغي بهشت گونهدر زمين مسكن داد، اين بود كه آدم‏(ع) با زندگي كردن روي زمين هيچ گونه آشنايي نداشت و تحمل زحمت‏هاي آن بدون مقدمه براي او مشكل بود. بايد براي پيمودن مرحله تمريني و آزمايشي در بهشت اسكان يابد تا با مكرها و حيله‏هاي دشمن آشنا شود و تلخي عصيان و آثار دردآور آن را بچشد. نيز راه توبه و بازگشت را بياموزد، و چگونگي زندگي در زمين را ياد گيرد.(1)

يا اين كه به انسان بفهماند جايگاه اصلي آدم در بهشت است و او مي‏تواند با پيروي از دستور الهي، دوباره به جايگاه اوليه برگردد، تا انسان قدر خود را بشناسد و به كم تر از بهشت راضي نگردد. به همين خاطر پس از هبوط آدم فرمود كه: هدايت خويش را به جانب شما مي‏فرستم، پس هر كه از هدايت الهي بهره‏مند شد، هيچ حزن و اندوهي براي او نيست. (و دوباره به جايگاه خود باز مي‏گردد) يا انسان را آگاه كند كه اطاعت از شيطان و فريب او را خوردن حتي مي‏تواند وي را از بالاترين مرتبه كه بهشت الهي است، به زير آورد، پس نبايد فريب او را خورد و بايد مراقب دشمن اصلي بود.(2)

 1 . تفسير نمونه، ج 1، ص 185؛ عبداله جوادي آملي، تسنيم، ج 3، ص 335.

2 .بقره (2) آيه 38.