پرسش:
در آيه 3 سوره شعرا مى خوانيم: (لَعَلَّكَ باخِعٌ نَفسَكَ اَلاّ يَكونوا مُؤمِنين؛ گويى مى خواهى جان خود را از شدّت اندوه از دست بدهى به سبب اين كه آن ها ايمان نمى آورند.) منظور اين آيه چيست؟
پاسخ:
با سلام و عرض ادب و احترام
از آن جا كه همه پيامبران الهى دلسوز بندگان خدا و در تربيت آنان جدّى بودند، هنگامى كه مى ديدند با وجود معجزات و دلايل روشن، باز هم مردم به بيراهه مى روند، بسيار اندوهگين و ناراحت مى شدند. به ويژه رسول اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم)كه گاه آن قدر ناراحت مى شد كه آثار ناراحتى و اندوه در چهره اش آشكار مى گشت. براى همين خداوند در قرآن كريم او را دلدارى مى دهد و مى فرمايد: «گويى مى خواهى جان خودت را از شدّت اندوه از دست بدهى به سبب اين كه آن ها ايمان نمى آورند.»
به نظر برخى مفسّران سبب نزول آيه مذكور اين بود كه پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) مرتّب اهل مكّه را به توحيد فرا مى خواند، ولى آن ها ايمان نمى آوردند. به همين سبب پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم)آن چنان ناراحت شده بود كه آثار ناراحتى و اندوه در چهره مباركش آشكار گشته بود.[1]
[1]. ر.ك: تفسير نمونه، آية الله مكارم شيرازى و ديگران، ج 15، ص 184 و 185، دارالكتب الاسلاميه.