انتظار در زمان غیبت امام زمان چه معنایی دارد؟

پرسش:

انتظار در زمان غیبت امام زمان چه معنایی دارد و مقصود از انتظار فرج چیست؟

پاسخ:

فرج یعنی نصرت و پیروزی و گشایش مقصود از فرج نصرت و پیروزی حکومت عدل علوی بر حکومت های کفر وشرک وبی داد است بنابراین ، انتظار فرج، یعنی  انتظار  تحقق یافتن این آرمان بزرگ و جهانی و منتظر حقیقی کسی است که به حقیقت خواهان تشکیل چنین حکومتی باشد.

این خواسته آن گاه جدی و راست است که شخص منتظر ، عامل به عدل و گریزان از ستم و تباهی باشد و گرنه انتظار فرج در حد یک ادعا و شعار بی محتوا باقی خواهد بود از این رو در روایات آمده است که انتظار فرج خود فرج است؛ زیرا کسی که حقیقتا منتظر فرج و ظهور حجت خدا و تاسیس حکومت عدل گستر او است، زندگی خود را بر پایه عدل و داد استوار می سازد. او انسانی است که حضور و غیبت امام در نحوه رفتار و سیر و سلوکش تفاوتی ایجاد نمی کند و پیش از تشکیل حکومت عدل او، چنین حکومتی را در زندگی خود پایدار ساخته است.بنابراین انتظار فرج حقیقی، ریشه در معرفت به حق و عدل  و ایمان و عشق به آن دارد و آثار آن در عمل  نمایان می شود. چنین حقیقت اصیل و عمیقی، با لفظ و شعار به دست نمی آید و با بی تفاوتی و بی اعتنایی به مقدسات دینی و رسالت های انسانی در تعارض و تناقض است. از این جا نادرستی یک تفسیر از انتظار فرج روشن می شود زیرا بعضی براین تصور خام هستند که انتظار فرج یعنی بی تفاوتی به آنچه در جوامع بشری می گذرد و دست روی دست گذاشتن به امید این که امام زمان (عج) ظهور کند و آن را اصلاح کند انتظار فرج ، تعهد آفرین و مسوولیت سازاست و با بی تفاوتی و بی اعتنایی به سرنوشت بشریت و حقیقت و فضلیت ، منافات دارد.

انتظار فرج، یعنی:

-معرفت امام معصوم و عادل و پیشوای فضلیت

-ایمان به امامت رهبری الهی و عدالت پیشه

- عشق به عدالت و ارزش های انسانی

-امید به آینده ای روشن و نوید بخش

- تلاش برای برقراری حکومتی عدل پیشه و عدل گستر

- رعایت موازین و قوانین دینی و اخلاقی

-داشتن روحیه تعهد و مسوولیت پذیری.

این انتظار فرج است که بهترین اعمال و بهترین عبادت است و چنین منتظری ، مقامی عالی دارد و هرگاه در زمان غیبت از دنیا برود به منزله کسی است که پس از ظهور حضرت حجت(علیه السلام)  زنده و تحت فرمان اودر راه خدا جهاد می کند.1

منبع: بحار الانوار، ج25، ص 125