حیات فرهنگی در عصر امام مهدی(علیه السلام)

حيات فرهنگي در عصر امام مهدي(عليه السلام)

بي‏ترديد عصر امام مهدي(ع) عصر حاکميت نور دانش و بينش و از درخشان‏ترين و زيباترين اعصار روي کره زمين از آغاز آفرينش جهان و انسان خواهد بود. آنچه در اين نوشتار تقديم خوانندگان عزيز مي‏شود برخي از ابعاد زندگي و شکوفايي و درخشندگي آن عصر است که با تلخيص از نظر گرامي‏تان مي‏گذرد.

در عصر درخشان امام مهدي(ع) حيات فرهنگي به گونه ‏اي شکوفا و بارور مي‏گردد و دانش و فرهنگ و معنويت بويژه علوم ديني و احکام و مقررات و معارف انسان ‏ساز اسلام در سراسر گيتي بسط و گسترش مي‏يابد و چرخ‏ هاي فرهنگ و آگاهي و شناخت با سرعت وصف ‏ناپذيري به حرکت مي‏افتد.

کتابهاي مربوط به شرح حال راويان احاديث که به کتابهاي رجالي مشهورند و نيز شرح حال و بيوگرافي آنان و تقسيم‏بندي روايات به صحيح و ضعيف که بيشتر به حدس و گمان تکيه دارد و در عصر غيبت و به خاطر نرسيدن دست مردم به امام معصوم مورد استفاده قرار مي‏گيرد به پايان مي‏رسد؛ زيرا در عصر ظهور مردم به مقررات و احکام قطعي دست مي‏يابند و از اينها بي‏نياز مي‏گردند. همچنين بيشتر تفاسير از اعتبار ساقط مي‏شود و تنها تفاسير برخاسته از روايات رسيده از پيامبر و اهل بيت باقي مي‏ماند.

همين‏گونه قرائتهاي مختلف از قرآن شريف که دليلي براي آن نازل نشده است برداشته مي‏شود چرا که مردم قرآن و قرائت صحيح آن را به گونه‏اي که بر قلب مصفاي محمد(ص) فرود آمده است از امام مهدي(ع) مي‏آموزند و تفسير و پيام و مفهوم آن را آن‏گونه که خدا اراده فرموده است مي‏شناسند و بر معارف بلند و راز و رمز و شگفتيهاي آن که همچنان ناشناخته و پوشيده است، آگاهي مي‏يابند.

حضرت امام باقر(ع) فرموده ‏اند:

توتون الحکمة في زمانه حتي ان المراة لتقضي في بيتها، بکتاب اللَّه و سنّة رسوله1

يعني به مردم عصر حکومت درخشان او، دانش و بينش ارزاني مي‏گردد که زن در کانون خانه خويش براساس کتاب خدا و سنت پيامبرش عادلانه و آگاهانه داوري مي‏کند و نيازي به ديگري ندارد.

اين روايت نشانگر اين واقعيت است که مردم در روزگار حاکميت آن حضرت، براساس آداب و مقررات ديني تربيت شده و احکام شريعت را آموخته و بر پايه‏اي از فرهنگ و تمدن اوج مي‏گيرند که هر بانويي مي‏تواند در درون خانه خويش ميان آن دو انسان براساس مقررات کتاب خدا و سيره و روش عادلانه پيام‏آور بزرگ او قضاوت کند.

اميرالمؤمنين علي(ع) هم طي گفت‏وگويي با جناب کميل بن زياد نخعي مي‏فرمايند:

اي کميل، هيچ علمي نيست مگر آن که با من آغاز گردد و هيچ سري نيست مگر آنکه با قائم پايان پذيرد.2

لازم است بدانيم که خود امام مهدي براساس کتاب خدا و سيره و شيوه انسانساز و افتخار آفرين پيامبر تدبير امور مي‏کند و به اندازه ذره‏اي از آن انحراف نمي‏جويد. او شريعت جديد يا دين ديگري نمي‏آورد که با اسلام راستين ناسازگار باشد.

همچنين واقعيت که رخ خواهد داد اين است که همه مذاهب پديد آمده پس از رحلت پيشواي بزرگ توحيد پيامبر گرامي ملغي مي‏شود و از ميان مي‏رود چرا که اينها راه و رسمي است که در کتاب خدا و سنت پيامبر جايي ندارد. در کلامي که از عالم اهل سنت به نام ابن العربي بيان گرديده آمده است:

امام مهدي پس از ظهور، دين را همان‏گونه که بود و نازل گرديد آشکار مي‏سازد، به طوري که اگر پيامبر گرامي حاضر باشد به همان حکم کند. او مذاهب مختلف را از روي زمين با ارشاد و هدايت خويش برمي‏دارد و جز دين خالص و پاک آسماني نمي‏ماند.3

آري در آن شرايط پر افتخار است که اتحاد بزرگ اسلامي تحقق مي‏پذيرد چرا که همه مسلمانان در اصول دين و فروع آن و همه مسايل فقهي و احکام و مقررات شرعي، متحد و يکپارچه مي‏گردند.

دين راستين همان اسلام واقعي خواهد بود و مذهب همان مذهب تشيع که مذهب خاندان وحي و رسالت است و پيامبر گرامي مردم را بدان دعوت نموده است. و همه بشريت بدين سان زير پرچم پر افتخار لااله‏الااللَّه، محمد رسول‏اللَّه، علي ولي‏اللَّه در اوج سعادت و رفاه و نيکبختي زندگي مي‏کنند.

در حديثي که امام مجتبي از پدرش حضرت علي نقل مي‏فرمايد چنين آمده است:

مهدي زمين را از برهان و دانش و نور هدايت پر مي‏کند تا آن‏جا که سراسر گيتي به وي ايمان آورد و کافران مسلمان شوند و فاسقان صالح گردند.4

و باز حضرت علي(ع) در بيان ديگري از حضرت مهدي چنين مي‏فرمايد:

... لافترک بدعة الا ازالها ولا سنة الاّ اقامها.5

يعني آن پيشواي الهي تمامي بدعتها را نابود مي‏کند و همه سنتها و شيوه‏هاي پسنديده را زنده و برپا مي‏کند.

تربيت در عصر امام مهدي(ع)

از واقعيت‏ه‏اي ترديد ناپذير اين است که انسان در همه ابعاد، قابل تربيت و سازندگي است و هنگامي که برنامه ‏هاي تربيتي براساس ارزشهاي والاي اخلاقي و انساني تنظيم گردد بشريت راه اعتدال و درستي را خواهد گزيد. و در راه و روش شايسته و ستوده‏اي گام خواهد نهاد. اما اگر برنامه‏ها و عوامل تربيتي فاسد و ناصالح باشد بدون ترديد نتيجه معکوس خواهد داد و انسان به سوي تباهي خواهد رفت.

1. کانون خانه و خانواده که کودک در آن ديده بر جهان مي‏گشايد يک کانون و عامل تربيتي است که در جهت‏دهي به کودک نقش بسيار مهمي دارد.

2. پس از خانه، نقش مدرسه است که کودک با ورود بدانجا مراحل نخستين دانش و فرهنگ را از طريق آموزگاران دريافت مي‏دارد و هر چه مراحل مختلف علمي را طي مي‏کند سطح مطالعه و فرهنگ و آگاهيهاي او بالا مي‏رود تا سرانجام به عالي‏ترين مراحل و مدارج علمي و فکري مي‏رسد.

3. عامل محيط و جامعه، کودکي که در جامعه‏اي مملو از دروغ و شائبه و بي‏بندبار رشد مي‏کند تربيت ناشايست و نادرست مي‏پذيرد و کودکي که در جامعه دين باور و امانت‏دار و سرشار از حيا و درستکاري تربيت شود فردي شايسته خواهد بود.

4. رسانه ‏هاي گروهي و دستگاههاي تبليغاتي جامعه همچون روزنامه ‏ها و مجلات، راديو و تلويزيون و...

امام مهدي(ع) که در انديشه اصلاح جامعه جهاني است و مي‏خواهد جامعه‏ اي به راستي اسلامي پي‏ريزي نموده و آن را به ارزشهاي والاي انساني و قرآني آراسته سازد، در اين راه مي‏بايست از وسايل و عوامل تربيتي بهره گيرد و آموزشهاي تربيتي صحيح و سازنده خويش را به وسيله اين وسايل و تجهيزات به گوشها برساند. از اين رو مدارس و آموزشگاهها را، فرهنگ و تعاليم انسانساز اسلام اداره و رهبري مي‏کند و راههاي تعليم و تربيت در همه مراحل از شيوه‏ها و برنامه‏هاي اسلامي بهره‏مند مي‏گردد و وسايل ارتباط جمعي به طور کامل، شايسته و مفيد و ثمربخش مي‏شوند و از چهارچوب مقررات و ارزشهاي اسلامي تجاوز نمي‏کنند.

نظرات (0)

نظر ارسال شده‌ی جدیدی وجود ندارد

دیدگاه خود را بیان کنید

  1. ارسال دیدگاه بعنوان یک مهمان - ثبت نام کنید و یا وارد حساب خود شوید.
پیوست ها (0 / 3)
اشتراک‌گذاری موقعیت مکانی شما

وبگــــــــــردی طلبۀ پاسخگو

دانــــــلود های مفیـــــــــــــــــــد

حمایت از سایت

برای حمایت از سایت لوگوی زیر را در سایت خود درج نمایید.

بیشترین دانلود ها

جدیدترین مطالب سایت