سلام علیکم-عده ای شیعیان بخاطر ترس از خطبه 129 نهج البلاغه که حضرت (ع) می فرمایند: "لَعَنَ اللَّهُ الْآمِرِينَ بِالْمَعْرُوفِ التَّارِكِينَ لَهُ وَ النَّاهِينَ عَنِ الْمُنْكَرِ الْعَامِلِينَ بِهِ" امر به معروف و نهی از منکر نمی کنند-آیا عده ای از شیعیانی خود گرفتار پاره ای از گناهان هستند طبق نفرین حضرت (ع) حق احیای فریضه رو ندارن؟
با سلام و ادب
خدمت شما عرض کنم که فقها و مراجع تقلید فرمودند امر به معروف و نهی از منکر واجب است ، گرچه انسان به آنچه می گوید ، عمل نکند.
انتقاد اما علی علیه السلام و حتی در قرآن و روایات به کسانی است که به طور کلی میان گفتار و کردارشان تفاوت است ، یعنی برنامه زندگی و رفتار آنان خلاف است ، ولی در جامعه قیافه مصلح و آمر به معروف دارند ، فتوای فقها این است که لازم نیست به تمام فرامین خدا عمل کنید تا واجد شرایط امر به معروف باشید ، این حقیقت را در حدیث نیز می خوانیم که می گوید :
گروهی نزد پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم )آمدند و گفتند تا ما به همه احکام عمل نکنیم امر به معروف نمی کنیم . حضرت فرمود : « امر به معروف کنید ، اگر چه به همه آنچه می گویید عمل نمی کنید . و نهی از منکر کنید گر چه از همه منکرات روی گردان نیستید .»
توجه داشته باشید که پیامبر عزیز می فرماید : عمل کردن اجمالی کافی است و انتقاد قرآن و روایات نسبت به کسانی است که به کلی اهل عمل نیستند .
« امر به معروف کن تا خود نیز از آنها شوی .»
موفق باشید.