آیا روابط آزاد دختر و پسر باعث نگرش جدید به زندگی و اجتماعی شدن نمی‌گردد؟

پرسش:

آیا روابط آزاد دختر و پسر باعث نگرش جدید به زندگی و اجتماعی شدن نمی‌گردد؟

پاسخ:

با سلام و اهدای ادب و تشکر از ارتباط جنابعالی

شکی نیست که انجام هر کاری که مُهر ممنوعیت بر آن خورده، هم چنین زیر پا گذاشتن هر قانونی که مورد احترام اکثریت جامعه است، همان گونه که ضررهای فردی و اجتماعی و اختلالاتی به همراه دارد، گاهی جنبه‌های مثبت و منفعت‌هایی اندک دارد، لیکن به حکم اندیشة سالم باید سود و ضررهای دو حالت را ارزیابی کرد، و هر طرفی را که شدت داشت و درصد آن بالا بود، ملاک عمل قرار داد.
روابط آزاد دختر و پسر به بهانه‌های مختلفی نظیر کسب نگرش جدید به زندگی و اجتماعی شدن، یا تحقیق و شناخت پیدا کردن از روحیه و انتخاب همسر آینده، نه تنها در جامعه دینی ایران آثار رضایت بخشی نداشته، بلکه در جوامع سکولار غربی نیز به دلیل ایجاد مفاسد اخلاقی و روانی و عاطفی و تربیتی و بحران هویت و آشفتگی نقش(1)، اعتراض شدید اولیا و مربیان را برانگیخته،‌اندیشوران دلسوز جامعه با ارائة گزارش‌های مستند، هشدار داده‌اند که اگر این وضع تداوم یابد،‌ فروپاشی نظام خانوادگی، بزهکاری‌های اجتماعی و نافرمانی‌های مدنی ناگزیر خواهد بود.
لطفاً به یک گزارش و دیدگاه کارشناسی توجه کنید:
«متأسفانه تجارب حاصل از کنش‌های متقابل دوستانه بین نوجوانان دختر و پسر دبیرستانی حاکی از آن است که در بسیاری از موارد ـ به دلایل مختلف از جمله ناتوانی در کنترل تمایلات و بالطبع غالب شدن کشش‌ها و غرایز جنسی بر تفکر و اندیشه و مصلحت اندیشی ـ  همة حریم‌ها و حرمت‌ها در این گونه روابط شکسته می‌شود؛ لجام گسیختگی جنسی، انحرافات اخلاقی، اختلالات رفتاری و کژروی‌های اجتماعی حاکم می‌گردد، و بعضاً امنیت عاطفی و روانی دخترها دچار آسیب و اختلال می‌شود.‌ از همین رو در برخی از ایالت‌های آمریکا به پیشنهاد و اصرار جمعی از اولیا و مربیان، مدارس تک جنسی (فقط دخترانه یا پسرانه) تأسیس و فعال شده است(2).
روابط آزاد، بحران هویت و رفتارهای جایگزین
نوجوانان و جوانان به اقتضای سن خود در جستجوی «هویت» و «تشخّص طلبی» خویش‌اند. پسران می‌خواهند به عنوان مرد و دختران به عنوان زن یا دوشیزه شایسته و جالب توجه، شناخته شوند. در صورتی که نتوانند چنین هویتی را برای خود کسب کنند، دچار سرگردان و آشفتگی نقش می‌شوند، یعنی در مورد خود و نحوه رفتاری که شایسته است داشته باشند، دچار تردید می‌شوند و برای انتخاب الگوی مشخص رفتاری مشکل خواهند داشت و چون خود را حقیقتاً پر محتوا نمی‌بینند، سعی می‌کنند نقش‌های ظاهری مردانه یا زنانه از خود بروز دهند، مثلاً حرکت‌هایی که بیانگر بزرگ شدن، شجاعت و زرنگی،‌ لیاقت‌ها و شایستگی آنان باشد، از خود نشان می‌دهند. گاهی با طرز راه رفتن، حرف زدن، مدگرایی، انتخاب نوع لباس و کفش و مو، و (پسران) با سیگار کشیدن، تک چرخ زندن و غیره می‌خواهند خود را مطرح کنند.
همه این گونه رفتارها را می‌توان «رفتارهای جایگزین» نامید که به دلیل احساس بی‌هویتی یا نارضایتی از هویت خود و خالی بودن از معنا بروز می‌کند.
«یکی از رفتارهای جایگزین، تلاش برای برقراری ارتباط با غیر همجنس است. این گونه تلاش بیش از همه در پسران یا دخترانی مشاهده می‌شود که به نحوی از وضع خود راضی نیستند. این گونه افراد ممکن است در زمرة کسانی باشند که ترک حصیل می‌کنند یا در درس موفقیت زیادی ندارند».(3)
اجتماعی بودن زنان و داشتن جایگاه اجتماعی،‌ مستلزم حضور بی‌رویه و بدون دلیل میان مردان نیست. اجتماعی شدن راه‌های مشروع و منطقی دارد. زنان می‌توانند با ایجاد تشکل‌های اجتماعی فرهنگی و مشارکت در مسائل اجتماعی در چهارچوب مقررات اسلامی، به این هدف برسند. در اسلام هرگز هدف وسیله را توجیه نمی‌کند.
در پایان برخی از آثار و پیامدهای فردی و اجتماعی را که در اثر روابط آزاد دختران و پسران در جوامع غربی ایجاد شده، بیان می‌کنیم:
نشريه آمريكايى "ايدرز دايجست" دربارة روابط پيش از ازدواج دختران و پسران مى نويسد: "هرساله 350 هزار دختر نوجوان آمريكايى در سنين 15 تا 19 سال ـ دورة دبيرستان ـ به سبب ارتباط هاى نامشروع، آبستن شده و فرزندان غير قانونى خود را به دنيا مي آورند.... اين دختران با رؤياهايى چون ازدواج با دوستان پسرشان، اتمام تحصيلات، شروع يك زندگى ايده آل و دست يابى به يك شغل مناسب،‌ به اين ارتباط غير قانونى روي مى آورند. اما بسيار زود پرده هاى سراب گونة اين اوهام به كنار رفته و واقعيت زندگى روى خود را نشان مى دهد و متأسفانه، اين بيدارى درست در زمانى به دست مى آيد كه اين دختران نوجوان ديگر شانسى براى برخوردارى از يك زندگى سالم و ايده آل ندارند".
اين روزنامه در ادامه علت بروز اين نابهنجاري‌هاى جنسى را روابط آزاد دختر و پسر در مدارس دانسته، طى گفتگويى با تعدادى از اين دختران، به نقل از يكى از آنان مي‌نويسد:
"اي كاش زمان به عقب بر مى گشت! اى كاش به عنوان عضوى از خانواده در ميان والدينم جاي داشتم. اى كاش هنگامى كه زمينه هاى ايجاد يك ارتباط نامشروع برايم فراهم شده بود، كمى هم به زندگى آينده ام مى انديشيدم و اين گونه به پايان خط نمى رسيدم".
در ذيل به برخى از آن آثار كه در نتيجة روابط آزاد دختر و پسر در جوامع غربى پيدا شده اشاره مى كنيم:
1ـ افزايش روابط جنسى نامشروع: تحقيق نشان مى دهد كه آمار روابط نامشروع جنسى كه ناشي از روابط آزاد دختر و پسر است،‌ در آمريكا و در تمامى جامعة اروپا رو به افزايش است، به گونه اى كه در سال 1993 در امريكا 50% روابط دختر و پسر به روابط جنسي تبديل شده است.
2ـ آبستنى هاى ناخواسته: آميزش جنسى نامشروع و افزايش آبستنى هاى غير رسمى و زود هنگام يكى ديگر از آثار شوم روابط آزاد دختر و پسر است. آندره ميشل در اين باره مي نويسد: "بيش از چهل درصد زنان امريكايى كه پيش از بيست سالگى ازدواج مى كنند. به علت روابط آزاد پسر و دختر،‌ قبل از ازدواج حامله هستند. در نروژ 90% دخترانى كه در سن كمتر از هيجده سال ازدواج مى كنند، آبستن هستند و در سوئد و آلمان نيز همين مطلب صادق است".
3ـ ازدياد غير قابل كنترل آمار سقط جنين: متناسب با افزايش نرخ آبستنى هاى ناخواسته، آمار سقط جنين در كشور هاى غربى كه دختر و پسر پيش از ازدواج روابط آزاد دارند رو به تزايد است. از يك ميليون زن و دختر نوجواني كه هر ساله در امريكا به طور ناخواسته باردار مى شوند، 53% فرزندان خود را سقط مي كنند. اين درحالى است كه به علت برخى محدوديت ها كه بعضى ايالات در مورد سقط جنين وضع كرده اند،‌ اكثر سقط هاى جنين گزارش نمى شود.
به ادعاى يك پزشك امريكايى كه در يكى از زايشگاه هاى اين كشور مشغول بوده و در مورد مشكلات محل كار خود مقاله اى نوشته است،‌ در حدود 47% از زايمان هاى تحت نظر وى مربوط به مواليد نامشروع بوده است. به ادعاى وى اكثر مواليد،‌ مربوط به زنان پايين تر از بيست سال مربوط به روابط آزاد دختر و پسر بوده است.
4ـ افزايش خانواده هاى تك والديني: افزايش شمار وصلت هاى غير رسمي،‌ باعث كاهش در ميزان ازدواج را ترسيم مى كند كه يكى از پيامد هاى آن افزايش تعداد خانواده هاى تك والدينى است؛ يعنى خانواده هايى كه فرزندان در آن ها محكومند تنها با يكى از والدين خود زندگى كنند. آندره ميشل مى گويد: "زندگى فرزندان نامشروع در بيش از 90% موارد با مادران است. اين گونه مادران كه تقريباً از سوى جامعه به ويژه والدين و آشنايان خود طرد مى شوند،‌ براى گذراندن زندگى با مشكلات شديد اقتصادى و فقر و فلاكت مواجهند.
روزنامة "ايدرز ايجست" ضمن ارائة گزارشى از وضع فلاكت بار معيشتى اين گونه خانواده ها، گزارش زير را نوشته است:
"مادر اين بچه - كه مادام بهانة پدر مى كند - براى تأمين نيازهاى مادى خود و فرزندانش ناچار است كه در دو شيفت كامل كار كند كه در نتيجه، فرزند وى در مقايسه با مادران ديگر،‌ زمان كمترى را با او سپرى مى كند. اين فرزند غيرقانونى در حقيقت هم از نعمت پدر و هم از نعمت مادر محروم است.
اين مادر نوجوان با تأسف و تأثر مى گويد: من با اين حاملگى نامشروع براى تمام عمر دخترم را از نعمت پدر محروم كردم و بايد تسلى بخش اندوه فراوان اين طفل باشم.
5ـ روسپيگري: پديدة شوم روسپى گرى به ويژه در بين دختران جوانى كه به طور ناخواسته صاحب فرزند نامشروع شده اند، در جوامع غربى شايع است، زيرا فرزندان ناخواسته، فرصت هاى اشتغال و تحصيل را از مادران گرفته، آنان ناچارند براى تأمين هزينه هاى زندگي و رهايى از فقر، به هر كارى رو آورند.
6ـ گسترش بيمارى هاى مقاربتي: روابط آزاد دختر و پسر، در نتيجه روابط آزاد جنسي، سكوي پرش روسپى گرى و افزايش بيمارى هاى عفونى و مقاربتى است. در اين باره كافى است بدانيد كه: در هر 13 ثانيه يك نفر در آمريكا به ويروس مهلك بيمارى ايدز مبتلا مي شود. قربانيان اين ويروس كه عمدتاً از طريق بى بندو بارى جنسى مبتلا مى شوند، از اين بيمارى عفونى هلاك مى گردند.
آنچه ذكر شد، اشاره به برخى پيامدهاى روابط آزاد دختر و پسر پيش از ازدواج است. عوارض ديگرى چون جنون،‌ عقده هاى رواني، تزايد جنايت و آدم كشى از ديگر نتايج آن روابط است.
به اين ترتيب روشن شد كه چرا اسلام روابط آزاد دختر و پسر و نگاه و صحبت هاى التذاذي آنان را كه منشأ براي روابط بعدي مي شود ، حرام و ممنوع ساخته است.
آمار و نقل قول ها عمدتاً از كتاب مجموعه مقالات دفاع از حقوق زنان، ‌تدوين دفتر مطالعات و تحقيقات زنان از صفحة 60 تا 72 برداشت شده است. در اين موضوع مى توانيد كتاب هاى زير را مطالعه كنيد:
1ـ جامعه شناسى خانواده،‌ از دكتر شهلا اعزازي.
2ـ سيماى زن در جهان ـ امريكا، از مركز امور مشاركت زنان رياست جمهوري.
3ـ درّ و صدف، از محمد شجاعي، انتشارات محيي، شهرري.

1ـ Role confusion.
2ـ پیوندهای دوستی در کودکی و نوجوانی، تألیف فیل اروین،‌ ترجمه و توضیح، دکتر غلامعلی افروز و مریم قربان‌خانی، ص 40.
3ـ علی‌اصغر احمدی، تحلیلی بر روابط دختر و پسر در ایران، ص 9.