چرا اینطوره و گیر کار من کجاست؟

پرسش:
سلام
من خیلی دوست دارم با معارف دینی آشنا بشم مثل شناخت معرفت خدا ،محبت خدا و مسائل مربوط به نبوت و امامت و معاد و برزخ و محشر و بهشت و جهنم و صبر و توکل و تسلیم شدن در برابر امر خدا و در جلسات مذهبی هم خیلی شرکت میکنم.اما هر چی بیشتر میرم دنبالش  کمتر بهش دست پیدا میکنم. چرا اینطوره و گیر کار من کجاست؟

پاسخ:
سلام علیکم
هر گاه ما اعمالمان را به جا بیاوریم اما هیچ گونه توجه قلبی نداشته باشیم ،آن عملی باطل و بی اثر است.و فردی که دل و جانش پر است از حب مال و جاه و مقام و شهرت فرضا که مطالب علمی راجع به معارف دینی در ذهن خود انباشته و بر زبان هم جاری میکند ولی این دل هرگز منور به نور ایمان نمیشه.زیرا ما از آلودگی بدن و لباس می پرهیزیم ،ولی از آلودگی روح و جان اصلا گریز و پرهیزی نداریم.
اگر فردی که لباس  کثیف داره به ما نزدیک بشه ما سریع خودمون رو کنار میکشیم اما اگه ی آدم پولدار فاسق به ما نزدیک بشه ما او را مانند بت می پرستیم و تمام تلاش خودمان را میکنیم که به او نزدیکتر شویم.و با دوست میشویم و هرگز نمی ترسیم که مبادا ما هم به بیماری روحی او مبتلا گردیم.
پس ما اهل بصریم نه اهل بصیرت .دلداده ی ظاهریم و بی اعتنا به باطن.به فرموده ی قرآن در سوره مبارکه روم آیه 7:
"یعلمون ظاهرا من الحیاه الدنیا و هم عن الاخره هم غافلون"
کافران ظاهری از زندگی دنیا را می فهمند و از آخرت در حال غفلتند.
پس سر اینکه ما اکثرا نمی توانیم با معارف دین آشنا شویم و آنها را خوب بفهمیم،آلودگی قلب است و بیماری روح.
همان طور که امام صادق(ع) می فرمایند:"لیس العلم بکثره التعلم انما هو نور یقذفه الله فی قلب من یرید ان یهدیه"
علم به معنای واقعی به این معنا نیست که انسان از این کتاب و آن کتاب ,از این معلم به آن معلم فراگیرد و در ذهنش جا دهد, این سواد است و در حد خودش هم بسیار خوب است,اما این آن علمی نیست که آدمی را با معارف الهی آشنا سازد,بلکه حقیقت علم آن نوری است که خدا در قلب هر کسی که می خواهد او را هدایت کند می افکند.
در سوره مبارکه حشر خداوند می فرماید:"و ما کان لبشر ان یکلمه الله الا و حیا او من ورا حجاب او یرسل رسولا..."
خدا از راه های گوناگون با بشر سخن می گوید،از جمله اینکه رسولی به سوی او میفرستد و مراد از رسول در آیه مَلَک است که سخن خدا را به قلب او می رساند.پس باید آن قلب،قلب پاک شده ی از آلودگی ها باشد تا مناسب با نزول ملک گردد.در خانه ای که در آن شهوات است ملک داخل نمی شود.باید زمینه برای نزول ملک و تابش نور علوم و معارف الهی آماده گردد،و گرنه قلب برای همیشه محروم از معارف و مانوس با شهوات خواهد بود تا عمر به پایان برسد.

موفق باشید.

منبع:
بنای بندگی و صفای زندگی ,جلد دوم ,ص 38 و 37
بحارالانوار,جلد67،ص 139