کمک به مادری با سه فرزند معلول

به نام خدا

متاسفانه توسط یکی از مسئولین خیریه خبردار شدم که دو بیمار نیازمند احتیاج شدید به کمک و یاری هموطنان خود دارند تا ان شالله درمان و سلامتی حداقلی خود را بدست بیاورند.

اولی مربوط به خانم مونس امانی می باشد که او مادر سه فرزند یتیم معلول می باشد و الان بر اثر بیماری زنان و خونریزی معده زمینگیر شده و از امکانات اولیه زندگی هم محروم می باشند چرا که تنها درآمدشان یارانه ها می باشد که شاید تنها کفاف اجاره خانه آنها می شود و دیگر هیچ پشتوانه مالی ندارند و این زن تنها و بدون هیچ تکیه گاهی باید از عهده مخارج بیماری خود و فرزندان بربیاید.

دومی هم مربوط به آقای جواد فرهود می باشد که 24 سال سن بیشتر ندارد و او دارای یک دختر کوچک می باشد که متاسفانه دچار بیماری خونریزی گوش و بینی شده است و به تازگی چند غده در بدن او پیدا شده و این چند بیماری او را نیز زمینگیر کرده است که او هم به دلیل این بیماری نیازمند درمان می باشد که مخارخ زیادی را می طلبد و درآمدی جزء یارانه ندارد.

از خواهران و برادرانی که می توانند کمک کنند ولو مقدار ناچیز باشد حتما دریغ نکنند،شاید این مقدار کم برای ما چیزی نباشد اما برای این عزیزان همین هم مشکلاتی را حل می کند.

و مهمتر اینکه دوستان اگر شخص خیری سراغ دارند یا نهادی را می شناسند که می تواند کمک کند حتما اطلاع رسانی کنند تا ان شالله قدمی کوچک برداشته باشیم.

از نظر صحت خبر هم خیالتون راحت باشه چون توسط موسسه خیریه صاحب الزمان اینها بررسی شده و بنده هم تمام مدارک پزشکی این دو بیمار رو اسکن شده دیدم و دارم، هر دوستی هم که خواست میتونم ایمیل کنم تا ببیند.

همچنین از طریق تماس با مسئول خیریه می توانید اطلاعات بیشتری کسب کنید:

09352140718   خانم طباطبایی.

هر بزرگواری که تمایل به کمک داشت به حساب همین خانم به شماره زیر می تواند پول خود را واریز کند:

603769178091856  سپهر بانک صادرات.

 امام كاظم - علیه السّلام - فرمود: همانا مُهر قبول اعمال شما، برآوردن نیازهای برادرانتان و نیكی كردن به آنان در حد توانتان است و الا (اگر چنین نکنید)، هیچ عملی از شما پذیرفته نمی شود.بحار الانوار، ج 75، ص37

و امام صادق - علیه السّلام - فرمود: كسی كه در فكر برآوردن نیاز برادر مؤمن مسلمان خود باشد تا زمانی كه در فكر نیاز او هست، خداوند نیز در (فکر) نیاز وی باشد (نیازش را بر طرف می کند).«امالی شیخ طوسی، ص 97، ح 147»