سلام و ادب.
خواهش میکنم.
خوب همانطور که خودتون فرمودید هیچ یک از کارهای خدا بی حکمت نیست و آنچه که انسان می فهمد یا علم از حکمت مجودات فهمیده ممکنه بخشی باشد و بسیاری از آن مشخص نباشد.
سگ نیز اگر چه نجس است، اما فواید بسیاری دارد؛ مانند سگ های شکاری، سگ های نگهبان، سگ هایی که امروزه در کار تجسس به خدمت گرفته می شوند و... طبیعی است که هدف خلقت به آن بخش از منافعش باز می گردد. اگر این گونه نباشد که هیچ موجودی را نمی توان یافت که خیر محض باشد، حتی اگر انسان باشد.
بنابر این، با توضیحات ارائه شده مشخص می شود که خداوند از خلقت و آفرینش موجودات هدفی را دنبال می کرد، و هر آنچه از حیوانات و موجودات که در دنیا وجود دارند، به یقین فوایدی دارند که بشر نمی تواند به فلسفه وجودی آنها پی ببرد و این شاید از ضعف انسان باشد، نه از بیهودگی و بی فایده بودن آفرینش.
گفتنی است که فواید حیوانات و حشرات، جنبندگان و... لزوماً استفاده از گوشت آنها برای خوردن نیست. یک حیوان می تواند نجس باشد، خوردن گوشتش نیز حرام باشد، اما فواید دیگری داشته باشد و فلسفۀ خلقتش در آن نوع استفاده باشد؛ مانند سگ و خوک. به عنوان نمونه در گذشته های نه چندان دور، شاید انسان نمی توانست تصور کند که روزی بتواند از زهر کشنده «مار»، سرم خوراکی تهیه کند و جان هزاران بیمار را از مرگ نجات دهد. این گونه است فلسفه و حکمت خلق و آفرینش موجودات در خشکی و در قعر دریاها و اقیانوس ها.

سلام
متشکر از شما تمام کارهای خدا از روی حکمت است معذرت، حکمت آفرینش سگ و خوک چیست؟؟

اما ممکنه سوال شود فلسفه نجاست سگ چیست؟؟؟
پیش ازبیان فلسفه وحکمت نجا ست سگ و خوك، به شناخت مفهوم «نجس» مى ‏پردازيم: در اصطلاح فقهى، نجس به آن چيزى مى ‏گويند كه يا از لحاظ ظاهرى و مادّى آنچنان پليد، زيان بار و خطرساز است؛ و يا از لحاظ باطنى و روحى داراى شقاوت، پليدى و خباثت مى‏باشد؛ و يا اين كه در بردارنده‏ى هر دو بُعد ياد شده است. به حدّى كه حتى وجود يكى از ابعاد ياد شده، در لزوم اجتناب و پرهيز داشتن از آن‏ها كافى است. سگ و خوك نيز هم از لحاظ ظاهرى و هم از لحاظ باطنى و روحى، خطرساز و ضررآفرين‏اند و اجتناب از آن‏ها ضرورى است و دربردارنده‏ى نوعى پليدى و در نتيجه «نجاست»اند. وجودِ «تريشينوزيس»، براى بيمارى‏هاى انگلى، كرم‏ها و داشتن بستر مناسب براى انتقال ميكروب‏ها در بدن سگ و خوك به انسان همگى موجب اتّخاذ تدابير بهداشتى و محدوديّت‏هاى سنگين در مورد اين جانداران شده. البتّه شايد ادّعا شود كه اگر محيطى فراهم آيد كه ما يقين كنيم ديگر اين ميكروب در وجود چند مورد محدود از سگ و خوك‏ها وجود نداشته يا به حدّاقل برسند، آيا باز هم حكم به نجاست آن‏ها ادامه خواهد داشت؟ در پاسخ گفته مى‏شود:
1. اين ادّعا شامل آن دسته از ميكروب‏هايى مى‏شود كه شناخته شده‏اند و نمى‏توان ادعا نمود كه گندزدايى كامل در مورد تمام ميكروب‏ها صورت گرفته. به عبارتى: شما حتى اگر بتوانيد واكسنى تهيه كنيد كه بشر و زندگى طبيعى او را در برابر تمام سگ و خوك‏ها سالم و بهداشتى نگهدارد، اين واكسن فقط در مقابل ميكروب‏هاى موجود و شناخته شده كارساز است و شامل ميكروب‏هاى ناشناخته و بلكه به وجود نيامده نخواهد بود.
2. روش پذيرفته شده در قانون‏گذارى‏هاى عقلاء جهان آن است كه در قوانين، همواره حالات و موقعيّت‏هاى اكثريّتى مدّ نظر بوده و چنانچه فرد يا افرادى به عللى جزء استثناءها باشند، باز خدشه‏اى در عموميّت قانون ايجاد نمى‏شود و آن موارد نيز بايد تابع قانون باشند. روى اين جهات، حفظ مصالح عمومى ايجاب مى‏كند كه همه‏ى افراد و موضوعات، مشمول يك قانون باشند و وحدت رويه‏ى قانونى حفظ شود.
3. سلامتى فرد و اجتماع آن چنان اهميت دارد كه حتى وجود احتمال ضرر و لزوم دفع آن نيز قابل توجه است. يعنى با در نظر گرفتن تمام تلاش‏ها باز هم احتمال مى‏رود كه شايد بستر براى ایجاد ضرر فراهم باشد، پس اجتناب ضرورى است.
4. ضررها فقط محدود به بهداشت ظاهرى نبوده و توجه به آسيب‏هاى روحى و معنوى نيز ضرورى است. و اين جنبه نيز در حكم به حرمت و نجاست مهم است. از اين رو، خوك از يك سو به علت تغذيه نامناسب و حتى استفاده از فضولات و از سوى ديگر به علت بى‏مبالاتى در رعايت جفت‏گيرى به عنوان حيوان «بى‏غيرت» مشهور است و تغذيه از گوشت آن و هم‏زيستى براى پرورش آن، چه بسا موجب انتقال اين روحيات در آدمى شود. درباره سگ نيز اگر چه وفادارى آن در دفاع و شكار مورد توجه است و سگ را ارزشمند مى‏كند، اما هم‏زيستى با سگ و ورود آن به محيط داخلى خانه آسيب‏هاى گوناگون بهداشتى و روانى را در پى دارد. لذا در روايات هم‏زيستى با سگ بسيار نكوهش شده است و حضور آن مانع نزول فرشتگان دانسته شده است.
با صرف نظر از جهات بهداشت جسم توجه به دو نکته ذيل از جهت بهداشت رواني متعاقب اين حکم سودمند است:
1_ اکنون که سگ و خوک به عنوان دو حيوان نجس العين توسط احکام شريعت معرفي شده اند باز هم مي بينيم که بسياري از افراد با سگ و خوک انس فراوان دارند آنقدر که گاه رفتار و بازي با سگ براي آنان شيرين تر از هم نشيني با اعضاي خانواده شان مي باشد. اکنون فرض مي کنيم که اين حکم اسلامي نبود، آن وقت پيامد آن اين بود که بسياري از انسانها حتي اهل ايمان سگي در خانه داشته باشند و فرزندان آنها با آنان انس بگيرند و با خود آنان با آن سر گرم شوند ، با کمي دقت مي يابيم براي کاري که هيچ ارزش معنوي و حتي مادي ندارد تا چه اندازه وقت و هزينه هاي فراوان صرف مي شد و انسانها را غافل از کارهاي مفيد خويش مي ساخت و در مقابل آن خوي حيواني آنان به دليل انس با حيواني چون سگ رشد مي کرد و از انسانيت دور مي گشتند. بنابراين با دقت در هدف خلقت که «ما خلقت الجن و الانس الا ليعبدون»؛ (سوره ذاريات آيه 51) (ما جن و انس را خلق نکرديم مگر براي اينکه عبادت کنند) مي يابيم که حکم به نجات و دوري از اين حيوانات بسيار بجا و دقيق است.
2_ فلسفه جعل برخي از احکام ، پرهيز از موضوع آن و فاصله گرفتن از آن به عنوان يک خطر جدي است، مثلا گاهي بيان مي کنند به سيم لخت دست نزنيد تا دچار برق گرفتگي نشويد، و معمول خطرات اين گونه است همان طوري که در مورد نوع گناهان اين است که فلان کار را انجام ندهيد اما در کنار ترانس هاي قوي يا دکل هاي فشار قوي برق نه تنها نبايد با آنها تماس حاصل کرد بلکه نبايد به آنها نزديک شد و گرنه در فاصله کم، تأثير زيان بار خواهد داشت «سگ بازي» و نيز استفاده از «گوشت خوک» با توجه به تأثير رواني آنها بسيار مضر است که خيلي ها به آن مبتلا هستند خصوصا با توجه به اقليت هاي ديني که مثلا استفاده از گوشت خوک را جايز دانسته يا سگ بازي در عرف فرهنگي بيگانگان امري پسنديده بود. کما اينکه از جمله تفريحات درباريان و اشراف همين امر بود و حتما توجه داريد که خوک مظهر شهوت و بي غيرتي است و بر اساس علوم پزشکي و روان پزشکي ثابت شده است که صفات گوشت حيوانات به خورنده آنها سرايت مي کند. از اين رو حکم شرعي مبني بر نجاست اين دو حيوان، مقدمه اي براي فاصله گرفتن از اين حيوانات و استفاده هايي است که بيگانگان اقليت ها و يا افراد لاابالي و بي اعتنايي به مسايل شرعي مي نمايند. ناگفته نماند معمولا هر حيواني يک يا چند خصلت خوب دارند بايد از آنها در همان جهت بهره برد. سگ به عنوان يک حيوان باوفا، در برخي کارها از جمله در محافظت از گله هاي گوسفند و يا شکار برخي حيوانات مورد استفاده است و نهي در اين مورد نيست بلکه «کلب معلم» يعني سگي که براي شکار تعليم داده شده، احکام خاصي دارد که مي تواند بيشتر اين حيوان را در خدمت انسان قرار دهد. ولي اين مسأله باعث نمي شود که زندگي و رابطه انسان را به سگ بازي يا آميختگي و انس با سگ کنيم به ويژه با در نظر گرفتن آثار زيان بار روحي و جسمي زيانباري که در اين حد از ارتباط وجود دارد.

سلام و ادب
چون سگ نجس العین می باشد یعنی ظاهر سگ نجس نیست که با شستشو پاک شود بلکه ذاتا نجس می باشد.
خوب در اینجا ممکنه سوال شود دلیل و علت نجس بودن چیست؟ دلیل وجود روایاتی می باشد که موثق است و از اهل بیت علیهم السلام به ما رسیده و چند نمونه ای رو عرض میکنم:
روایات فراوان بلکه در حد تواتر( مدارك العروة (للإشتهاردي)، ج‏2، ص: 500 ) در مورد نجاست سگ در کتب معتبر روایی شیعه وجود دارد که با بیانهای مختلف که بعضی به دلالت صریح مطابقی و بعضی به دلالت التزامی و تضمنی بیانگر نجاست سگ است. با مراجعه به یکی از این کتاب روایی(ین روایات عموما در کتب روایی شیعه وجود دارد لکن نقل آن از وسائل الشیعه به دلیل اعتبار سندی و دقت بالایی است که جناب شیخ حر عاملی در این منبع روایی مبذول داشته است عنوان می گردد. ) بعضی عبارتها را در این رابطه نقل می کنیم.
«الکلب رجس نجس؛سگ موجودی نجس است( وسائل الشيعة، ج‏1، ص: 227 روایت 574 و همان ج‏3، ص: 413روایت4020 وهمان ج‏3، ص: 415روایت4026)
«انّ الله تعالى لم يخلق خلقاً أنجس من الكلب(وسائل الشيعة، ج‏1، ص: 220 روایت 560 و همان ج‏1، ص: 228 روایت 578 ) ؛خداوند هیج مخلوقی را نجس تر از سگ نیافرید»
«لا والله انّه نجس لا والله انّه نجس(وسائل الشيعة، ج‏1، ص: 227 روایت 576 و همان ج‏3، ص: 416روایت 4031 ) به خدا قسم سگ نجس است به خدا قسم سگ نجس است»
«إن أصاب ثوبك من الكلب رطوبة فاغسله؛ اگر رطوبتی از سگ به لباست برخورد کرد آن را بشوی» (وسائل الشيعة، ج‏1، ص: 225 روایت 571 و همان ج‏3، ص: 415 روایت 4025 و همان ج‏3، ص: 441 روایت4108)
«يَغْسِلُ الْمَكَانَ الَّذِي أَصَابَهالکلب]؛ مکانی از بدن را که با سگ تماس پیدا نموده است تطهیر کنید» (ائل الشيعة، ج‏1، ص: 276 روایت 722)
«َ وَ لَا تَشْرَبْ مِنْ سُؤْرِ الْكَلْب‏ ؛ از دمخورده سگ چیزی ننوش»‏(وسائل الشيعة ج‏1 158 9 باب عدم نجاسة الكر من الماء الراكد بملاقاة النجاسة بدون التغيير ..... ص : 158)
« سَأَلْتُهُ عَنِ الْكَلْبِ‏يَشْرَبُ مِنَ الْإِنَاءِ قَالَ اغْسِلِ الْإِنَاء؛ از امام صادق در مورد ظرفی که سگ از آن آب خورده است پرسیدم ایشان فرمودند باید آن را تطهیر کنی»( وسائل الشيعة ج‏1 275 11 باب أن لمس الكلب و الكافر لا ينقض الوضوء ..... ص : 274)
از نبی مکرم اسلام (ص)به طورمکرر و در روایات متعدد نقل شده است که :جبرییل به ایشان فرموده است که من در خانه ای که در آن سگ وجود داشته باشد وارد نمی شوم(الكافي ج‏3 393 باب الصلاة في الكعبة و فوقها و في البيع و الكنائس و المواضع التي تكره الصلاة فيها ..... ص : 387 و
الكافي ج‏3 393 باب الصلاة في الكعبة و فوقها و في البيع و الكنائس و المواضع التي تكره الصلاة فيها ..... ص : 388)
یا در روایت دیگری که به طرق مختلف نقل شده است پیامبر مکرم اسلام در مورد خریدو فروش سگ عنوان می فرماید که پولی که از طریق خرید وفروش سگ بدست می آید حلال نیست مگر در مورد سگ شکاری (بحار الأنوار ج‏100 52 باب 4 جوامع المكاسب المحرمة و المحللة ..... ص : 42)
و روایات متعدد دیگر(وسایل الشیعهو 4113و 4177و)