آیا ممکن است مخالفت با ولایت فقیه، شرک به خداوند باشد؟

پرسش:
آیا ممکن است مخالفت با ولایت فقیه، شرک به خداوند باشد؟
پاسخ :
با سلام و عرض ادب و احترام
مخالفت با ولایت فقیه از دو نگرش قابل بحث است.
1 - گاهي مخالفت با او در نظريات استنباطي و اجتهادي او است، مانند اين كه يك مجتهد يا يك صاحب نظر در مسائل علمي با مرجع تقليد از نظر علمي ديدگاه متفاوتي دارد.
اين گونه اختلاف نظرها، مخالفت هاي علمي و اجتهادي است كه نه تنها اشكال ندارد، بلكه باعث رونق نظري و علمي مي شود. در درس هاي حوزه هاي علميه، شاگردان زبده و با سواد با نظر استاد (كه شايد مرجع تقليد باشد) به بحث و مجادله مي نشينند و پاسخ مي گيرند.
2 - گاهي مخالفت با فقيه به خاطر عناد و لجاجت و يا از برداشت هاي مغرضانه است.
در اين صورت اين گونه مخالفت ها نه تنها صحيح نيست، بلكه گناه و حرام است. در روايتي از امام صادق (ع) آمده است: "كساني كه صاحب نظر در مسائل فقهي هستند (فقها) از طرف من بر شما حاكم هستند و شما بايد از آنان اطاعت كنيد، پس هر گاه او براساس حكم ما حكم كرد، اگر كسي آن را نپذيرد (مخالفت بكند) حكم خدا را سبك شمرده و عليه ما اقدام كرده، و اين در حد شرك به خدا است".(1)
از این روایت بدست می آید که فقيه از طرف امامان معصوم (ع) بر مردم ولايت دارد كه اصطلاحاً به آن ولايت فقيه مي گويند. اطاعت از ولايت فقيه به ولايت ائمه (ع) باز مي گردد؛ زيرا مشروعيت ولايت فقيه از طرف آنان اعلام شده است.حال اگر انکار ولایت فقیه، انکار امامان معصوم باشد، تا حد شرک به خدا نزدیک شده است.
بنابراين مخالفت با فقيه جامع الشرائط (كه از بين فقها انتخاب مي شود و در حقيقت از طرف ائمه (ع) بر اين كار نصب شده است) جائز نيست.
البته آنچه در مسئله ولايت فقيه مطرح است و منصوب از طرف امام معصوم است، شخصيت حقوقي آن است، يعني در واقع ارزش ولي فقيه به جهت ويژگي هايي است كه در او وجود دارد نه شخصيت حقيقي او.
با انقلاب اسلامي كه توسط حضرت امام خميني (ره) و مراجع و علما و به رهبري آنان به وجود آمده و به تأييد آنان رسيده است و در زمان ما نيز مورد تأييد مراجع عظام است، نبايد مخالفت كرد. همة مردم بايد به انقلاب اسلامي كمك كنند تا همچنان بر پاية ارزش هاي اسلامي بماند و ارزش ها را جايگزين مفاسد غرب و شرق نمايند تا زمينه ساز ظهور حضرت ولي عصر (ع) باشد و به دست صاحب اصلي آن برسد.

پي نوشت ها :
1. وسائل الشيعه، ج18، ص 99، باب يازده، از ابواب صفات القاضي.