میشه یرای امام حسین به دورغ گریه کنم؟

پرسش:

 با سلام

فرق تفاوت گریه کردن از روی ریا با بکی چیست؟

پاسخ:

با سلام و عرض احترام

دوست عزیز شما منظورتون تباکی هست حتما که تظاهر به گریه است و در این حدیث نقل شده:مَنْ بَكي اَؤاَبْكي اَؤتَباكي وَجِبَتْ لُه الْجَنَّةچون بکی همون گریه می شود.

براي عزاي امام حسين (ع) حداقل کاري که مي توان کرد، تباکي است ، يعني خود را به گريه زدن. تباکي مي تواند به قصد ريا و خود نمايي باشد و مي تواند براي خدا باشد ، همان طوري که گريه چنين است.تباکي يک عمل است. ريا و اخلاص مربوط به دل است.

لذا جواب در سه نکته خلاصه می شود:

.1 ریا یعنی کاری را برای غیر خدا انجام دادن یا غیر خدا را شریک در آن نمودن.

.2 تباکی از مواردی است که خود شارع مقدس، آن را اجازه داده است.

.3 تباکی اگر برای رضای الهی باشد، ریا محسوب نمی شود.

در زمینه حدیث و گریه به صورت تباکی بحثی مفصل است که بنده وارد اون نمیشم و تنها به جمله ای از شهید مطهری بسنده میکنم که اهل خرد مطلب رو میگیرند حتما.

استاد مطهري هم مي گويد:

... اين عزاداري كه به حق درباره اش گفته شده: من بكي او ابكي او تباكي و جبت له الجنة كه حتي براي تباكي هم ارزش فراوان قايل شده، در اصل فلسفه اش تهييج احساسات عليه يزيديها و ابن زيادها و به سود حسين ها و حسيني ها بوده، در شرايطي كه حسين به صورت يك مكتب در يك زمان حضور دارد و سمبل و راه و روش اجتماعي معين و نفي كننده ي راه و روش موجود معين ديگري است، يك قطره اشك برايش ريختن واقعا نوعي سربازي است، در شرايط خشن يزيدي، در حزب حسيني ها شركت كردن و تظاهر به گريه كردن بر شهدا نوعي اعلام وابسته بودن به گروه اهل حق و اعلان جنگ با گروه باطل و در حقيقت نوعي از خود گذشتگي است...

اما اگر تدريجا روح و فلسفه ي اين دستور فراموش شود و مسئله، شكل يك عادت به خود بگيرد كه مردمي دور هم جمع بشوند و به مراسم عزاداري مشغول شوند، بدون اينكه نمايانگر يك جهت گيري خاص اجتماعي باشد و بدون آنكه از نظر اجتماعي عمل معنا داري به شمار رود، فقط براي كسب ثواب - كه البته ديگر ثوابي هم در كار نخواهد بود - مراسمي را مجرد از وظايف اجتماعي و

بي رابطه با حسين هاي زمان و بي رابطه با يزيدها و عبيدالله هاي زمان به پا دارند... در چنين مراسمي است كه اگر شخص يزيد بن معاويه هم از گور به درآيد، حاضر است شركت كند بلكه بزرگترين مراسم به پا دارد. در چنين مراسم است كه نه تنها «تباكي» اثر ندارد، اگر يك من اشك هم نثار كنيم به جايي برنمي خورد.

نهضت هاي اسلامي در صد ساله اخير، انشتارات صدرا، صص 81 - 80.

موفق باشید