اسم اعظم خداوند چيست و چه خاصيتي دارد؟

پرسش:

در دعاي بعد از نماز مستحب مخصوص، حضرت علي(ع) خداوند را به نامي كه در غيب او پوشيده است، قسم مي‏دهد. آيا خداوند داراي نامي است كه بر انسان‏ها پوشيده است؟ آيا همان اسم اعظم خداوند است؟ اسم اعظم چيست و چه خاصيتي دارد؟

پاسخ:

با سلام و ادب سلامتي، سعادت و موفقيت شما را از درگاه ايزد منان خواستاريم

از ارتباط جنابعالی با سایت طلبه پاسخگو سپاسگزاریم

در روايات زيادي در مورد اسم اعظم صحبت شده، از آن‏ها استفاده مي‏شود كه اگر كسي خدا را به اسم اعظمش بخواند، دعاي او مستجاب مي‏گردد و هرچه از خدا بخواهد، به او مي‏دهد و در روايتي وارد شده: "اسم اعظم، همان اسمي استكه اگر خدا را به آن بخوانند، عطا مي‏كند و اگر به آن دعا كنند، اجابت مي‏نمايد".(1)

تعيين اسم اعظم:

روايات فراواني در تعيين اسم اعظم وارد شده است كه در اين مجال به برخي از آن‏ها اشاره مي‏كنيم:

1- امام عسكري(ع) فرمود: "بسم اللَّه الرحمن الرحيم" به اسم اعظم نزديك‏تر است از سياهي چشم به سفيدي آن".(2)

2- در برخي روايات گفتن يكصد مرتبه "بسم اللَّه الرحمن الرحيم، لا حول و لا قوه الاّ باللَّه العليّ العظيم" بعد از نماز صبح را اسم اعظم الهي شمرده‏اند.

3- در روايات ديگري نام‏هاي مقدّس ديگري از نام‏هاي خداوند و اسماء حسني ذكر شده است.(3)

در توجيه اين اختلاف و تعدد سه قول ذكر شده است:

أ) اسم اعظم يك كلمه يا يك جمله يا آيه‏اي است و اين همه تأثير و قدرت، در الفاظ و حروف آن نهفته شده، بي آن كه قيد و شرطي داشته باشد.

ب) اثر از الفاظ است، به ضميمه حالات و شرايطي در گوينده از نظر تقوا و پاكي و حضور قلب و توجه خاص به خدا و قطع اميد از غير او و توكل كامل بر ذات پاك خدا.

پ) اسم اعظم از مقوله لفظ نيست و اگر پاي الفاظ به ميان آمده، اشاره به حقايق و محتواي اين الفاظ است و بايد معاني اين الفاظ در جان آدمي نهادينه شده و آراسته به اين معاني گردد و به مرحله‏اي از كمال برسد كه دعاي او مستجاب و حتّي تصرف او در موجودات تكويني به فرمان خدا نافذ گردد.

از اين سه احتمال، احتمال اوّل بسيار بعيد به نظر مي‏رسد كه حروف و الفاظ بدون تكيه بر محتوا و بدون توجه به اوصاف و حالات گوينده چنان اثري داشته باشد و اين گونه برداشت از اسم اعظم، از روح تعليمات اسلام دور است.

اسم گفت، رو مسمي را جوي

ماه در بالاست، ني در آب جوي

هيچ اسم بي مسمّي ديده‏اي؟

يا زگاف و لام گُل، گُل چيده‏اي؟

در روايت آمده است: "بلعم باعورا" پس از انحراف از مسير پاكي و تقوا، اسم اعظم را از دست داد، يعني حقيقت اسم اعظم را از دست داد، نه آن كه لفظ را فراموش كرده واز دست داده باشد.

احتمال دوم و سوم بسيار به واقع نزديك‏تر است. مرحوم علامه طباطبائي بعد از اشاره به اسم اعظم مي‏فرمايد: "نام‏هاي خداوند عموماً و اسم اعظمش خصوصاً، هر چند در عالم هستي و وسائط و اسباب نزول فيض در اين جهان موثر است، ولي تأثير آن مربوط به حقايق اين اسما است، نه الفاظي كه دلالت بر آن مي‏كند و نه به معاني متصوره در ذهن".(4)

تفاوت در روايات ممكن است به خاطر تعدد اسم اعظم، يا تفاوت خواسته‏ها باشد، ولي آن چه مهم است، پاكي دل و خلوص نيّت و توجه به خدا و قطع اميد از غير او و آراستگي به اين اوصاف است كه روح اسم اعظم را تشكيل مي‏دهد.

از رسول خدا(ص) در مورد اسم اعظم سؤال شد، حضرت فرمود: "هر اسمي از اسماي الهي، اعظم است؛ پس قلب خويش را از غير خدا خالي كن (و تمام توجهت به حق باشد) و خدا را به هر اسمي كه مي‏خواهي بخوان. بدرستي كه براي خداوند اسمي متفاوت با اسم ديگر نيست، بلكه او خداوند واحد قهار است".(5)

آنچه از دعاي بعد از نماز اميرالمؤمنين نقل نموده‏ايد، دقيقاً دلالت بر اسم اعظم دارد، چرا كه در ادامه دعا وارد شده: ".. پس به راستي آن بزرگ‏ترين و شريف‏ترين نام‏هاي تو است". بزرگ‏ترين و شريف‏ترين نام الهي اسم اعظم است.

 

  1. بحارالأنوار، ج 93، ص 225.
  2. همان، ج 78، ص 371، باب 6.
  3. براي اطّلاع بيشتر به جلد 90 بحارالأنوار، ص 223، باب اسم اعظم رجوع شود.
  4. علامه طباطبائي، الميزان، ج 8، ص 372.
  5. مصباح الشريعه، باب 31.

نظرات (0)

نظر ارسال شده‌ی جدیدی وجود ندارد

دیدگاه خود را بیان کنید

  1. ارسال دیدگاه بعنوان یک مهمان - ثبت نام کنید و یا وارد حساب خود شوید.
پیوست ها (0 / 3)
اشتراک‌گذاری موقعیت مکانی شما

وبگــــــــــردی طلبۀ پاسخگو

دانــــــلود های مفیـــــــــــــــــــد

حمایت از سایت

برای حمایت از سایت لوگوی زیر را در سایت خود درج نمایید.

بیشترین دانلود ها

جدیدترین مطالب سایت