چرا و چگونه انسان خواب مي بيند ؟

سوال:

چرا و چگونه انسان خواب مي بيند ؟

پاسخ:
سلام
درست است که تا کسی مرگ را تجربه نکند  از جهان بعد از مرگ اطلاعی ندارد اما پیشوایان دینی با اتصالی که به منبع غیب داشته و دارند ما را از این جهان مطلع کرده اند.
خواب هایی که می بینیم معمولا نوعی واکنش نسبت به افکار، فعالیتها و احساساتی هستند که در طول روز داشتیم. آنها بازتاب افکاری هستند که برای یکی دو روز گذشته در ذهن ما خطور می کردند. رویاها ظاهرا یکی از بخش های جدا نشدنی موجودیت ما هستند. چندی پیش آزمایشی انجام شد که در طی آن به افراد بالغ داروهایی داده میشد که اجازه حرکت سریع مردمک چشم در خواب (REM) را از آنها می گرفت. زمانی که چشم چنین حرکتی دارد، فرد مورد نظر خواب می بیند. حذف توانایی خواب دیدن تضادهای اخلاقی شدیدی را در افراد تحت آزمایش ایجاد کرد. آنها به شدت مضطرب و خشن شده بودند و نمی توانستند به راحتی بر روی مطلبی تمرکز کنند. در این آزمایش همچنین ثابت شد که هر چه فردی جوانتر باشد رویا برای حفظ سلامت او نقش محوری تری را بازی می کند.
مطالعه و تحقیق دانشمندان در زمینه خواب و رویا به یکسری نتایج جهان شمول ختم شده. اول اینکه تمام افراد حتی آنهایی که این امر را انکار می کنند خواب می بینند. خواب دیدن به اندازه نفس کشیدن یک امری بدیهی است. کودکان خیلی بیشتر از بزرگترها خواب می بینند. نوزادان در حدود 70% از خواب خود را در حال دیدن رویاهای متعدد هستند. در مقایسه، بزرگسالان تنها در 25% از خواب خود رویا می بینند. در برخی موارد ثابت شده است که حیوانات نیز خواب می بینند.
تحقیقات نشان می دهد که خواب هر فردی دارای 2 مرحله مختلف می باشد. در ابتدا افراد به خواب سبک فرو می روند. از آن به بعد به طور تدریجی وارد مراحل بعدی شده تا به مرحله ای می رسیم که به عنوان IV شناخته می شود. این مرحله یک قدم پیش تر از مرحله خواب سنگین (REM) است. در این مرحله با وجود اینکه چشم ها بسته هستند اما مردمک با حرکات تندی همراه می باشد. درست مثل این است که چشم ها در حال نگاه کردن به فیلمی هستند که بر روی پرده بسته پلک ها در حال نمایش است. در طول این مرحله مغز همانطور که در بیداری فعالیت می کند از خود واکنش نشان می دهد. و در این زمان است که عمل خواب دیدن اتفاق می افتد.
تقریبا در حدود 90 دقیقه زمان لازم است تا فرد به خواب عمیق فرو رود. زمانی که مرحله REM سپری شد مجددا این فرایند تکرار می شود. در چرخه اول این مرحله چیزی در حدود 5 دقیقه است. این میزان در طول چرخه افزایش پیدا می کند و در آخرین مرحله ممکن است تا حدود 50 دقیقه نیز به طول انجامد. بنابراین در یک شب فرد به طور نرمال در طول 20 تا 90 دقیقه خواب می بیند.
خواب ها به راحتی فراموش می شوند. در حقیقت ما فقط خواب های آخری را که می بینیم به یاد می آوریم. همه ما اغلب خواب می بینیم و این امر باعث می شود تا در زمان بیداری به یک تعادل نسبی دست پیدا کنیم. خواب یک رویداد ویژه با یک معنای خاص نیست. چیزی است که هر شب برای تمام افراد پیش می آید. افراد بسیار زیادی هستند که خوابهای شما را برایتان تعبیر می کنند. اما حقیقت اینجاست که تفاوت و تضادهای بیشماری در بین تعابیر متفاوت وجود دارد. شاید یک کارشناس به شما بگوید که تعبیر خواب شما این است در حالی که کارشناس دیگر تعبیر کاملا متفاوتی از آن برای شما بیاورد. مشکل دیگر این است که روان درمانگرهای هر کشور با توجه به فرهنگ خود و نمادها و سمبلهایی که برای خود دارند به تعبیر و تفسیر خواب ها میپردازند. این امر مجددا باعث می شود که یک خواب تعابیر کاملا متفاوتی داشته باشد.
حال در توضیح بیشتر از علل خواب دیدن می گوییم:
1)    از آن جا که روح انسان یک موجود مجرد وفراطبیعی است وهنگامی که از تدبیر واداره بدن فراغت پیدا می کند زمینه ای برای ان فراهم می شود که با فراتر از محدوده بدنش نیز ارتباط برقرار سازد وحقایق فراتر از محدوده زندگی عادی را ببیند  وبا ارواح گذشتگان به نحوی گفتگوهایی داشته باشد واز ایشان در باره نحوه زندگی در ان عالم حرف هایی بشنود.
2)     از نظر آموزه ای دینی به اثبات رسیده است که ارواح در عالم برزخ با خویشان و دوستان خود ارتباط دارند و یکی از راه های ارتباط به خواب آمدن است ، به نظر می رسد اصل اين كه انسان در خواب‌، مي‌تواند با ارواح ديگران ارتباط برقرار كند، امري درست است و فرقي هم بين ارتباط با روح زنده و مرده نيست‌; يعني انسان گاهي پيامي را از روح انساني كه از دنيا رفته است‌، دريافت مي‌كند و گاهي از روح انساني كه زنده است‌، زيرا انسان در خواب ـ به مقدار زيادي ـ از بدن و عالم مادّي فاصله مي‌گيرد و به عالم ارواح و عالم غيب نزديك مي‌شود; البته اين ارتباط، با مرگ كامل مي‌گردد، ولي اين ارتباط در خواب ـارتباط با عالم غيب و عالم ارواح ـ بيش‌تر از وقت بيداري است‌: "اَللّه‌ُ يَتَوَفَّي الاَنفُس‌َ حين‌َ مَوتِها والَّتي لَم تَمُت في مَنامِها;(1) خداوند ارواح را به هنگام "مرگ‌" قبض مي‌كند، و ارواحي را كه نمرده‌اند نيز، به هنگام "خواب‌" مي‌گيرد."
ملاحظه مي‌كنيد كه در خواب‌، همان اتفاقي مي‌افتد كه در وقت مرگ مي‌افتد ـ يعني قبض روح توسط خداوند ـ البته اين قبض روح در خواب‌، موقّت و ناقص است‌، پس هم امكان ارتباط با ارواح در خواب و هم دريافت پيام از آنان‌، امكان دارد; امّا در اختيار انسان نيست كه با چه روحي ارتباط برقرار كند و از او چه پيامي را دريافت كند.
مطلب آخر، مربوط به پيام‌هاي كساني است كه از دنيا رفته‌اند; بايد بدانيم كه اين پيام‌ها، هيچ تكليفي براي انسان نمي‌آورد به خصوص اگر از شخص ديگري پيام داده باشند; در هر صورت‌، انسان بايد دقّت كند و به هيچ پيامي ترتيب اثر ندهد، مگر آن‌كه در واقع و در خارج‌، علامتي ـ كه براي او يقين به صحّت پيام حاصل كند ـ براي او قرار داده باشد، مثلاً انسان پدرش را در خواب ببيند و بگويد: من از فلاني فلان مقدار طلب دارم و كاغذ قراردادمان هم در فلان جاي خانه است‌. اگر بعد از بيداري‌، كاغذ مورد نظر با همان مشخصات موجود بود و طرف قرارداد هم به آن اعتراف كرد و يا امضاي او ـ به طور مثال ـ در قرارداد موجود بود، انسان به آن پيام‌، ترتيب اثر مي‌دهد و در غير اين صورت نبايد ترتيب اثر داد.
پاورقی:
1)سوره زمر، آیه42