چه کنم تا هنگام مرگ شرمنده نباشم؟

پرسش:

دانشجوي پزشكي هستم . دنبال حقيقت زندگي هستم ; چرا زنده ام و هدف واقعي از زيستن چيست و چه بايد باشد؟ براي چه مي خواهم يك پزشك باشم و چگونه بايد زندگي كنم , تا هنگام مرگ ,شرمنده و پشيمان نباشم ؟ در مرحلهء عمل رسيدن به اهداف زندگي چيست ؟

پاسخ:

با سلام و ادب و سلامتي، از ارتباط شما با سایت طلبه پاسخگو سپاسگزاریم

دوست عزيز! اين پرسش شما بيانگر صداقت و صراحت و روح تشنه شما براي رسيدن به هدف زندگي است . يك جواب اجمالي داريم و يك جواب تفصيلي . اما پاسخ اجمالي :

هدف از زندگي رسيدن به تكامل همه جانبه است . تكامل اخلاقي , علمي , روحي , فكري و فرهنگي كه ثمره آن رسيدن به حيات ابدي است .

مادر دانشگاه دنيا بايد درس بخوانيم تا به حيات نوراني آخرت و لقاءاللّه نايل شويم . حتي رفاه زندگي مادي در اين است . ما دنيا را زندگي موقت و وسيله كسب سعادت اخروي مي دانيم . در يك كلام : مهم ترين هدف براي زندگي رسيدن به مقام قرب ربوبي است و اين مهم امكان ندارد مگر بعد از توبه و بازگشت به سوي الله .سالك بايد قدم در ميدان طلب و اراده بگذارد و دست از طلب بر ندارد تا به حضرت مقصود نايل گردد.

مقام طلب و به تعبير برخي از عرفا مقام بسيار بلند و وادي پر فراز و نشيب و در عين حال پربركت است .(1)

بسيارند كساني كه خيال مي كنند در زندگي به دنبال هدف اند و رسيدن به هدف صحيح را طلب دارند, امادر واقع طالب و خواهان نيستند, زيرا تلاش و كوشش نمي كنند و از راهش وارد نمي شوند.

بايد اين مهم را از خداوند در خلوت هاي شب تمنا كرد و با تضرع از او خواست به لطف خويش بر ما منّت بگذارد و ما را اهل طلب كند.

[وصل مطلوب اگر مي طلبي طالب باش تا تو را درد نباشد, به مداوا نرسد]

بايد از خود سؤال كنيم آيا هدف گذاري كرده ايم ؟ آيا طلب داريم ; آيا خود از خود مي پذيريم كه طالب هستيم ؟ آيا طلب را آغاز كرده ايم ؟ آيا شب و روز بدون سستي و كسالت و بدون ترديد و تحير, خود را طالب مي يابيم و درد طلب در خود مي بينيم ؟(2)

[منگر اندر نقش زشت و خوب خويش بنگر اندر عشق و بر مطلوب خويش

منگر اين را كه حقيري يا ضعيف بنگر اندر همت خود اي شريف

تو به هر حالي كه باشي مي طلب آب مي جو دائماً اي خشك لب (3)

بنابراين ما زندگي مي كنيم تا به حضرت و توحيد مطلوب نايل گرديم و اگر طلب او, هدف زندگي ما باشد,در سلوك خويش موفق مي شويم .]

اين طلب مفتاح مطلوبات تُست اين سپا نصرت و رايات تست

اين طلب همچون خروسي در صباح مي زند نعره كه مي آيد صباح (4)

[سالك اگر درد طلب داشته باشد, در سفر خويش و نيل به هدف موفق خواهد شد و اگر تا آخر از اين نعمت بزرگ بهره مند گردد, به اذن الهي به مقصود نايل مي گردد و اين مقتضاي رحمت و اسعهء حق است .]

به قول عارف رومي :

هر كه چيزي جست بي شك يافت اوچون بجِدّ اندر طلب بشتافت او(5)

راستي نشانه طلب و خواستن و خواستن چيست ؟

از اين و آن دل برداشتن و در اسارت اين و آن باقي نماندن ; در ظلمت ها محبوس نبودن ; ذوق و شوق و شورو نشاط داشتن ; فرصت ها را از دست ندادن ; سستي نكردن ; تساهل و تسامح در مسائل اعتقادي نداشتن ;مشكلات طريق را عاشقانه تحمل كردن ; سختي رياضت ها را بر خود هموار نمودن ; امروز و فردا نكردن وبالاخره , فرصت و درّگرانبهاي وقت را به رايگان از دست ندادن .

اگر مي خواهيم تا هنگام مرگ شرمنده و نادم نباشيم , بايد طلب را جدي بگيريم .

[مرد بايد كز طلب وز انتظارهر زمان صد جان كند در ره نثار

ني زماني از طلب ساكن شودني دمي آسودنش ممكن شود

گر فرو اِستد زماني از طلب مرتدي باشد در اين ره , بي ادب (6)

تنها راه رسيدن به اهداف صحيح زندگي , سعي بليغ در طلب خداي سبحان و كسب رضايت او است .

درطلب چالاك شو و اين فتح باب مي طلب والله اعلم بالصواب (7)

1.محمد شجاعي , مقالات ح 3 طريق عملي تزكيه , ص 17ـ 22.

2.همان .

3.مثنوي مولوي , دفتر سوم .

4.همان .

5.همان .

6.منطق الطير عطّار.

7.مثنوي , دفتر سوم .