پرسش:
دوست داشتن كه گناه نيست پس چرا آنقدر دوست داشتن را براي جوانان امروزي سخت مي گيرند كه جوانان به راههاي كج و خلاف كشيده مي شوند سوال من اين است گناه دارد اگر فقط حرف آن باشد چون من خيلي سوال كرده اند وبه من هم همين پيشنهاد را داده اند كه همين سؤال را بنويسم؟
پاسخ :
با سلام و ادب
متوچه نشدم منظورتان از راههاي خلاف در سوال چيست ؟ آيا منظور ارتباط نامشروع ميان دختران و پسران و آلودگي هاي جنسي و اخلاقي است؟ اگر مقصود چنين باشد ، طبعا دوست داشتن و اظهار عشق و دوستي قدم اول آن است و پس از اظهار علاقه ، با ايجاد ارتباط ادامه يافته و ...
روشن است كه قدم هاي اول با همين دوستي ها پديد مي يابد؛ زيرا وقتي انسان به كسي محبت و عشق ورزيد ، به طور طبيعي به سوي او كشيده مي شود و اين قدم آغازين است .
بنابراين پاسخ چنين است : علاقه مند شدن به كسي كه نامحرم است تا زماني كه به صورت عمل غير شرعي در خارج نمايان نشود ، گناه نيست ، اما استمرار داشتن اين حالت ممكن است عوارض و پيامدهاي روحي، رواني ، اجتماعي و اخلاقي و ديني نامطلوب داشته باشد . مطمئنا علاقه مندي شديد به يك شخص ، فكر و ذهن انسان را به خود مشغول كرده و ممكن است به صورت هاي مختلف مانند افت تحصيلي ، پريشاني خيال و فكر و حتي انجام گناه منجر شود . در ضمن فكر و ذهن انسان را از ياد خداوند باز مي دارد. در چنين صورتي بهتر آن است كه اگرعلاقه واقعا از روي هوا و هوس نيست و شرايط براي ازدواج فراهم باشد و آن شخص خواستگار باشد ، تنها براي ازدواج و شرايط آن فكر كنيد ، در غير اين صورت ، فكر و ذهن را از آن آزاد نمايد تا بتوانيد خود را سبك و رها سازيد.
اگر اظهار علاقه به نامحرم همراه با كار حرامى باشد جائز نيست و حرام است. نگاه به نامحرم ، حرف ها و شوخى هايى كه باعث تحريك شهوت مى شود و خلوت كردن با نامحرم نيز از گناهان است .
امام علي(ع) فرمود: "اتّقوا معاصى الله فى الخلوات فإنّ الشاهد هو الحاكم؛(1) از گناه كردن در خلوت بپرهيزيد، زيرا آن كس (خدا) كه شاهد است ( روز قيامت) حاكم و قاضى خواهد بود".
امام كاظم(ع) فرمود: " حضرت مسيح به اصحاب خود فرمود: گناهان كوچك كه انسان آن ها را به حساب نمي آورد از مكر هاى شيطان است. شيطان آن ها را پيش چشم شما كوچك جلوه مى دهد و كم كم آن ها زياد مى شود و شما را احاطه مى كند".(2)
انسان مؤمن مخصوصاً جوانان كه زمينه رشد كمالات در آنان بيشتر است، بايد با پيمودن طريق صداقت و پاكي، به قلّه كمالات دست بيابند و به جايى برسند كه خدا به ملائكه اش به واسطه او افتخار كند.
پي نوشت ها:
1. محمدى رى شهري، ميزان الحكمه، عنوان 1369.
2. همان ، عنوان 1372.