چه گناهی مانع ورود بنده به بهشت است؟

پرسش:

در مورد رنجاندن مومن توضیحاتی بفرمایید ممنون میشم.

پاسخ:

با سلام و عرض ادب

رنجاندن مومن و دل آزردن و دل شكستن اگر ناحق باشد، از مصاديق "ايذاء" مؤمن است و "ايذاء" و اذيت مؤمن از گناهان بزرگ محسوب مى‏شود. قرآن مجيد مى‏فرمايد: "كسانى كه مردان و زنان مؤمن را مى‏رنجانند، در حالى كه استحقاق آن را ندارند، بار بهتان و گناه آشكارى را به دوش كشيده‏اند.(1)".

رسول خدا (ص) مى‏فرمايد: "هر كس مؤمنى را به ناحق اذيت كند، مثل اين است كه ده هزار مرتبه مكه معظمه و بيت المعمور راخراب
 كرده و هزار فرشته مقرب را كشته باشد(2).

در جايى دیگر فرموده است: "كسى كه مؤمنى را بيازارد، گرچه به يك كلمه باشد، روز قيامت محشور مى‏شود، در حالى كه بين دو چشمش نوشته شده است: او از رحمت الهى محروم است و مانند كسى است كه كعبه و بيت المقدس را ويران كرده باشد و ده هزار فرشته را به قتل رسانده باشد.(3)".

از اين روايت بر مى‏آيد كه آزار رساندن و رنجاندن مؤمن، مانع ورود به بهشت مى‏شود مگر كسى كه اين گناه را مرتكب شده است، توبه نمايد و از عمل خود پشيمان گردد و يا در عالم برزخ كيفر گناه خود را ببيند. در اين صورت استحقاق ورود به بهشت را پيدا مى‏كند، يعنى اين گناه مانند گناهان ديگر به نحوى بايد جبران شود.

1. احزاب "33" آيه 58

2. مستدرك الوسائل ج 9، ص 100

3. ارشاد القلوب، ج 1، ص 77