آیا دعا برای افزایش روزی، دنیاطلبی محسوب می شود؟

پرسش:

در ادعیه داریم که گاهاً از خداوند افزایش رزق و روزی درخواست شده است. آیا این به معنای رفتن به سوی دنیا و به قول امیرالمؤمنین قدم گذاردن در لغزشگاه‌های دنیا نیست؟

پاسخ:

با سلام و ادب

روزی که از خدا می خواهیم ومستحب نیز هست و در دعا ها نیز زیاد بکار رفته است  به معنای دنیا طلبی و زر اندوزی نیست بلکه به منظور بی نیازی از مردم و عزت طلبی و خدمت رسانی به اهل خانه و اجتماع و توشه گرفتن ازآن برای سفر آخرت است.

انسان مومن تمام نیاز های خود را در درگاه خدا می آورد و به پیشگاه او عرض حاجت می برد . این مسئله انسان را موحد کامل می سازد که حتی در امور دنیایی نیزدست و اراده الهی را می بیند و در تمام چیز ها خود را فقیر و محتاج به خداوند مشاهده می کند ؛ پس برای رزق و روزی در دنیا نیز از خداوند استمداد می جوید. در برخی از روایات آمده که خدواند خطاب به حضرت موسی (ع) می فرماید که همه چیز را از او بخواهد حتی علف گوسفندان .

هم چنین انجام بسیاری از اعمال نیک با فراهم آمدن سرمایه دنیی ، قابل دست یابی است. بسیاری از کاهای خوب مانند به حج رفتن و صدقه دادن و انفاق مالی و ساختن مدرسه و مسجد وغیره در گرو داشتن ثروت است.در این صورت همه این ها رنگ خدایی می گیرد.

علاوه بر این مفهوم طلب روزی ، اعم ا زطلب طلب ثروت دنیوی است و روزی شامل همه آنچه انسان در دنیا بدان نیازمند است ، می شود. سعادت ، خوشبختی ، اخلاق نیک ، علم و معرفت و...
طلب روزی از خداوند ، اتصال به منبع بی پایان فیض الهی است.

بنابراین روشن است که طلب روزی ، نه تنها به معنای دنیا طلبی نیست ، بلکه به معنای عرض تمام حاجات به پیشگاه قاضی الحاجات است.

البته می تواند کسی با انگیزه دنیا دوستی و دنیا طلبی ، طلب روزی از خدا کند ، اما همان گه که بیان شد ، طلب روزی لزوما رفتن به سوی لغزشگاههای دنیا نیست.