اگر روزه بگيريم و نماز نخوانيم آن روزه قبول مي شود؟

پرسش:
با عرض خسته نباشید سوال من این است که
اگر روزه بگیریم و نماز نخوانیم آن روزه قبول میشود.یعنی ثواب آن به ما میرسد یا نه قبول نیست. با تشکر
پاسخ:
با عرض سلام و آرزوی توفیق الهی در ماه مبارک رمضان
- طبق روايات وارده از معصومين‏ عليهم السلام شرط قبولى و فائده داشتن اعمال، انجام واجبات و ترك محرمات الهى مى‏باشد.
رسول خداصلى الله وعليه وآله فرمود: «نماز ستون دين است و اولين چيزى كه از اعمال بندگان در قيامت رسيدگى مى‏شود، نماز است. پس اگر نماز قبول شود و صحيح باشد، به اعمال ديگر بنده رسيدگى مى‏ شود. و اگر نمازش صحيح نباشد، به بقيه اعمالش رسيدگى نمى‏ شود».1
اين روايت به صراحت تأكيد دارد كه شرط قبولى ساير اعمال ، پذيرش نماز انسان است. اگر نماز مقبول درگاه الهى قرار گيرد، بقيه اعمال بررسى گرديده و اعمال صالح مُهر تأييد مى‏ خورند. اين نشان دهنده اهميت نماز در بين واجبات است. در روايت ديگرى داريم كه «مرز بين بندگى خدا و كفر، ترك صلاة است».2
حال اگر کسی نماز نخواند ولی روزه بگیرد اگر چه روزه اش صحیح است آ اما با توجهع به روایاتی که بیان شد ، چنین کسی نمی تواند انتظار قبولی نماز را داشته باشد.
یعنی این انسان با روزه گرفتن ، از خود رفع تکلیف روزه کرده است و به خاطر روزه اش مورد مواخذه قرار نمی گیرد ، اما با انجام ندادن شدط بندگی که نماز است ، این روزه معلوم نیست که مورد قبول قرار گیرد و بر در جات او افزوده شود.
بنابراین بین یک عمل صحیح و یک عمل مقبول درگاه خدا فرق است .
عمل صحیح فقط رفع تکلیف می کند ، اما عمل مقبول پاکی خاصی دارد که انسان را به خدا نزدیک می کند و بر معنویت و کمالات او می افزاید.
1 و 2 : رى شهرى، ميزان الحكمه، ج 2، ص 1630، باب 2273.
موفق باشید

در دو شهر خانه دارم حکم نماز و روزه ام چیست؟

پرسش:
با عرض سلام
در دو شهر خانه دارم که در یکی از آنها پدر و مادرم زندگی می کنند و در شهر دیگر که با شهر مادری 80 کیلو متر فاصله دارد به اقتضای شغلی خودم ساکن هستم وهر دو هفته یکبار به وطن اصلی خود سفر میکنم نماز و روزه من چگونه خواهد بود.
پاسخ:
با عرض سلام و آرزوی توفیق الهی در ماه مبارک رمضان
-اگر در شهری که فعلا محل کار و زندگی شما است قصد توطن کرده اید به این معنا که تصمیم دارید تا آخر عمر در آن شهر زندگی کنید، آنجا وطن شما محسوب شده و نمازتان تمام و روزه تان صحیح است.
نیز اگر قصد دارید برای مدت طولانی مثلا 7 یا 8 سال (به فتوای رهبر معظم انقلاب) یا دو سه سال( به فتوای برخی از مراجع دیگر) در آنجا بمانید آنجا در حکم وطن یا به تعبیر دیگر وطن عرفی شما محسوب شده و مانند وطن اصلی نمازتان تمام و روزه تان صحیح است. هم چنین تا زمانی که از وطن اولی خود اعراض نکرده باشید ، نماز و روزه های تان کامل است.
این که هر دو هفته یک بار به آنجا می روید و در آنجا خانه دارید ، می تواند نشانه عدم اعراض تان باشد.
موفق باشید.

احکام مراجع پیرامون روزه مسافر

مسأله 1714- مسافري كه بايد نمازهاي چهار ركعتي را در سفر دو ركعت بخواند، نبايد روزه بگيرد و مسافري كه نمازش را تمام مي خواند مثل كسي كه شغلش مسافرت يا سفر او سفر معصيت است1، بايد در سفر روزه بگيرد.
1- زنجاني: مثل كسي كه زياد مسافرت مي كند يا سفر او سفر معصيت است اگر ماه رمضان سفر کند باید در سفر روزه بگیرد.
*****
مكارم: مسأله- شخص مسافر (با شرايطي كه در مسأله نماز مسافر گفته شد) نبايد روزه بگيرد، و بطور كلي در هر موردي که نماز شكسته است روزه را بايد ترك كرد و درجايي كه نماز را بايد تمام بخواند (مانند كسي كه شغلش مسافرت است و يا در محلي قصد ماندن ده روز كرده) بايد روزه را بگيرد.
بهجت: مسأله- مسافري كه نماز چهار ركعتي او شكسته است، نمي تواند در سفر روزه بگيرد، ولي مسافري كه نماز او تمام يعني چهار ركعتي است بايد در حال سفر هم روزه اش را بگيرد و تفصيل مسائل در نماز مسافر گذ.

مسأله 1715- مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد، ولي اگر براي فرار از روزه باشد مكروه است1
اين مسأله در رساله آيات عظام: بهجت و مظاهری نيست
1- خوئي، تبريزي،: و همچنين است (خوئي: مطلق) سفر در ماه رمضان، مگر اين كه سفر براي حج يا عمره يا به جهت ضرورتي باشد.
سيستاني: و همچنين است مطلق سفر در ماه رمضان، مگر اين كه سفر براي حج يا عمره يا به جهت ضرورتي باشد
زنجاني: و همچنين است هر گونه سفر قبل از پايان شب بيست و سوم ماه رمضان، مگر اين كه سفر براي حج يا عمره يا استقبال برادر مؤمن يا از بيم تلف مال و يا تلف جان برادر مؤمن يا به جهت ضرورت ديگر باشد.
*****
وحید: مسأله-  مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد ، ولى مكروه است ، هر چند براى فرار از روزه نباشد ، مگر این كه سفر به جهت ضرورتى باشد ، و یا ـ به مقتضاى بعضى از روایات ـ براى حجّ یا عمره باشد.
مسأله 1716- اگر غير روزه رمضان روزه معيّن ديگري بر انسان واجب باشد1 بنابراحتياط واجب نبايد در آن روز مسافرت كند، و اگر در سفر باشد بايد  قصد كند كه ده روز در جايي بماند و آن روز را روزه بگيرد ولي اگر نذر كرده باشد روز معيّني را روزه بگيرد مي تواند در آن روز مسافرت كند.
اين مسأله در رساله آيت الله بهجت نيست.
1- گلپايگاني، نوري: مثلاً  نذر كرده باشد روز معيّني را روزه بگيرد،بنابر احتیاط لازم ( نوري: بنابراحتياط واجب) تا ناچار نشود، نمي تواند در آن روز مسافرت كند و اگر در سفر باشد چنانچه ممكن است بايد بنابراحتياط لازم قصد كند كه ده روز در جايي بماند و آن روز را روزه بگيرد.
اراكي: نبايد درآن روز مسافرت كند و اگر در سفر باشد در صورت امكان بايد قصد كند كه ده روز در جايي بماند و آن روز را روزه بگيرد.
خوئي، تبريزي: مثلاً نذر كرده باشد روز معيّني را روزه بگيرد، بهتر آن است كه تا ناچار نشود در آن روز مسافرت نكند. و اگر در سفر باشد چنانچه ممكن است قصد كند كه ده روز در جايي بماند و آن روز را روزه بگيرد ولي ظاهر آن است كه سفر جايز است و قصد اقامه واجب نيست و در صورتي كه روزه نگيرد لازم است روزه آن روز را قضا كند.
فاضل: مثل اين كه نذر كند روز معيّني را روزه بگيرد، مي تواند در آن روز مسافرت نمايد همچنين است در تنگي وقت اگر قضاء ماه رمضان به عهده اش باشد.
سيستاني: چنانچه به اجاره يا مانند آن واجب شده باشد يا روز سوم از روزهاي اعتكاف باشد نمي تواند در آن روز مسافرت كند و اگر در سفر باشد چنانچه ممكن است بايد قصد كند كه ده روز در جايي بماند و آن روز را روزه بگيرد ولي اگر روزه آن روز به نذر واجب شده باشد، ظاهرآن است كه سفر در آن روز جايز است و قصد اقامت واجب نيست هر چند بهتر آن است كه تا ناچار نشود مسافرت نكند و اگر در سفر است قصد اقامت نمايد ولي اگر به قسم يا عهد واجب شده باشد بنابراحتياط واجب مسافرت نرود و اگر درسفر بود قصد اقامت كند.
مكارم: (مثل اين كه نذر كرده نيمه شعبان را روزه بگيرد) بنابراحتياط واجب نبايد در آن روز مسافرت كند و اگر در سفر است چنانچه امكان دارد در جايي قصد توقف ده روز كند و آن روز را روزه بگيرد.
صافي: مثلاً نذر كرده باشد روز معيّني را روزه بگيرد، بنابراحتياط مستحب تا ناچار نشود، در آن روز مسافرت نكند و اگر در سفر باشد چنانچه ممكن است بنابراحتياط مستحب قصد كند كه ده روز در جايي بماند و آن روز را روزه بگيرد
زنجاني: مثلاً نذر كرده باشد روز معيّني را روزه بگيرد، تا ناچار نشود، نمي تواند در آن روز مسافرت كند و اگر در سفر باشد، چنانچه ممكن است بايد به وطن برگردد يا قصد كند كه ده روز در جايي بماند و آن روز را روزه بگير.
*****
وحید: مسأله- اگر غیر روزه ماه رمضان روزه معین دیگرى بر انسان واجب باشد ، اگر آن وجوب از جهت حقّ الناس باشد ـ مثل این كه اجیر شده باشد كه روز معینى را روزه بگیرد ـ نمى تواند در آن روز مسافرت كند ، و همچنین است ـ بنابر احتیاط واجب ـ روزه واجب معین به غیر نذر ، مانند روز سوم اعتكاف ، و امّا در صورتى كه به سبب نذر معین شده باشد ، اقوى این است كه مى تواند سفر كند ، و روز دیگرى را به جاى آن روز روزه بگیرد.
سبحانی: مسأله- اگر غير روزه رمضان، روزه معيّن ديگرى بر انسان واجب باشد، مثل اين كه نذر كند روز معيّنى را روزه بگيرد نبايد در آن روز مسافرت كند و اگر در سفر باشد بايد قصد كند كه ده روز در جائى بماند و آن روز را روزه بگيرد.
مظاهری: مسأله- اگر غير روزه رمضان روزه معيّن ديگرى بر انسان واجب باشد مثلاً به واسطه نذر يا غير آن، بهتر است در آن روز مسافرت نكند، و اگر در سفر باشد لازم نيست قصد كند كه ده روز در جايى بماند و آن روز را روزه بگيرد.
مسأله 1717- اگر نذر كند روزه بگيرد1 و روز آن را معيّن نكند، نمي تواند آن را در سفربجا آورد2 ولي چنانچه نذر كند كه روز معيّني كه روز معيّني را در سفر روزه بگيرد بايد آن را درسفر بجا آورد، و نيز اگر نذر كند روز معيّني را چه مسافر باشد يا نباشد، روزه بگيرد بايد آن روز را اگر چه مسافر باشد روزه بگيرد.
1- خوئي، سيستاني: روزه مستحبّي بگيرد..
2- مكارم: حتي اگر نذر كند در سفر روزه بگيرد، يا فلان روز را روزه بگيرد خواه در سفر باشد يا در حضر اين نذر صحيح نيست.
مظاهری: ولى اگر نذر كند روزِ معيّنى را چه مسافر باشد يا نباشد روزه بگيرد بايد آن روز را - گرچه مسافر باشد - روزه بگيرد.
*****
زنجاني: مسأله- مسافر نمي تواند روزه مستحبّي بگيرد، مگر در مدينه طيبه (به تفصيلي كه در مسأله بعد مي ايد) و اگر نذر كند روزه مستحبّي بگيرد، نمي تواند آن را در سفر بجا آورد، مگر در نيّت نذر تصريح كرده باشد كه روزه را در سفر انجام دهد، يا چه مسافر باشد يا نباشد روزه بگيرد، و لازم نيست قبل از رفتن به مسافرت نذر كند بلكه مي تواند بعد از سفر نذر كند كه در همان سفر روزه بگيرد.
بهجت: مسأله – مسافر نمي تواند در سفر روزه بگيرد، مگر اين كه روزه گرفتن در سفر را نذر كرده باشد، در اين صورت روزه گرفتن صحيح است، و بنابراحتياط واجب روزه مستحبّي را در سفر به نيّت رجاء بايد گرفت، مگر در مدينه مشرفه كه بنابرروايت، مسافر مي تواند براي برآوردن شدن حاجت سه روز روزه بگيرد.
مسأله 1718- مسافر مي تواند براي خواستن حاجت، سه روز1 در مدينه طيبه روزه مستحبّي بگيرد2.
1-سبحانی: روزهای چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه...
2- خوئي، تبريزي، سيستاني، زنجاني، وحید: و أحوط (وحید: احتیاط) اين است كه آن سه روز روزهاي چهار شنبه و پنج شنبه و جمعه باشد.
فاضل: و احتياط آن است كه سه روز پشت سر هم و چهارشنبه و پنج شنبه و جمعه باشد.
مكارم: (هر چند قصد ده روز نكند) ولي احتياط آن است كه روز چهار شنبه و پنجشنبه و جمعه را اختيار كند
بهجت: رجوع كنيد به ذيل مسأله 1717.
*****
مظاهری: مسأله- مسافر مى‏تواند در سفر روزه مستحبّى بگيرد و نيازى به قصدِ ده روز يا نذر هم ندارد.
مسأله 1719- كسي كه نمي داند روزه مسافر باطل است1 اگر در سفر روزه بگيرد و در بين روز مسأله را بفهمد روزه اش باطل ميشود و اگر تا مغرب نفهمد روزه اش صحيح اس.
1- زنجاني: كسي كه اصلاً نمي داند  که مسافر نمی تواند روزه بگیرد...
****
بهجت: مسأله- اگر مسافر نداند كه روزه در سفر صحيح نيست و روزه بگيرد روزه اش صحيح است.
مسأله 1720- اگر فراموش كند كه مسافر است، يا فراموش كند كه روزه مسافر باطل مي باشد و در سفر روزه بگيرد روزه او باطل است1.
1- مكارم: بنابراحتياط واجب بايد روزه را قضا كند
سیستانی: بنابراحتیاط.
*****
زنجاني: مسأله- كسي كه برخي از جزئيات مسائل روزه مسافر را نمي داند، يا فراموش كند كه مسافر است يا فراموش كند كه روزه مسافر صحیح نيست و در سفر روزه بگيرد، روزه او باطل است.
مسأله 1721- اگر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نمايد، بايد روزه خود را تمام كند1 و اگر پيش از ظهر مسافرت كند2، وقتي به حد ترخص برسد3 يعني به جايي برسد كه ديوار شهر را نبيند و صداي اذان را نشنود4، بايد روزه خود را باطل كند5 و اگر پيش از آن روزه را باطل كند بنابراحتياط ، كفّاره نيز بر او واجب است.
1- صافي: و در صورتي كه شب نيّت سفر كرده باشد احتياط مستحب آن است كه قضاي آن را بجا آورد...
2- مكارم: روزه اش باطل است ولي قبل از آن كه به حد ترخص برسد نمي تواند روزه را افطار كند و اگر پيش از آن افطار كند كفّاره بر او واجب است (منظور از حد ترخص جايي است كه صداي اذان شهر را نشنود، يا به جايي برسدكه از نظر مردم شهر پنهان گردد).
وحید: وقتى به حدّ ترخّص برسد روزه اش باطل مى شود ، و اگر پیش از آن مفطرى انجام دهد كفّاره بر او واجب است.
3- خوئي، تبريزي: در صورتي كه از شب نيّت سفرداشته باشد روزه اش باطل مي شود و الا بنابراحتياط واجب روزه را تمام كند و بعداً قضا کند (تبريزي: بعد قضا لازم نيست) و اگر پيش از رسيدن به حد ترخص روزه را باطل كند كفّاره بر او واجب است.
4- گلپايگاني، صافي: بايد نيّت روزه نداشته باشد (صافي: و اگر از شب، قصد سفر نكرده باشد احتياط مستحب اتمام روزه و قضاي آن است) ولي اگر قبل از ظهر به وطن برگردد و مفطر بجا نياورده باشد، به حد ترخص كه رسيد، بايد نيّت روزه نمايد و روزه اش صحيح است.
اراكي: ديوار شهر را نبيند و اهل آنجا او را نبينند...
5- نوري: بايد نيّت روزه نداشته باشد...
مظاهری: مى‏تواند روزه خود را باطل كند.
*****
بهجت: مسأله- اگرمسافرقبل از ظهر به سفر رود روزه اش باطل مي شود، چه از شب نيّت مسافرت داشته باشد يا نه، ولي احتياط مستحب اين است كه اگر از شب قبل تصميم مسافرت نداشته، مسافرت نكند.
سيستاني: مسأله- اگر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نمايد، بايد بنابراحتياط روزه خود را تمام كند و در اين صورت قضاي آن لازم نيست و اگر پيش از ظهر مسافرت كند بنابراحتياط واجب نمي تواند آن روز را روزه بگيرد، خصوصاً اگر از شب نيّت سفر داشته باشد، ولي در هر صورت نبايد پيش از رسيدن به حد ترخص چيزي را كه روزه را باطل مي كند انجام دهد وگرنه كفّاره بر او واجب مي شود.
زنجاني: مسأله- در ماه رمضان اگر روزه دار از شب در فكر سفر نباشد – حتي به نحو ترديد – و در روز مسافرت كند بايد روزه را تمام كند، چه پيش از ظهر سفر كند، چه بعد از ظهر، و چنانچه از شب در فكر سفر باشد اگر بعد از ظهر مسافرت كند بايد روزه را بگيرد، و اگر پيش از ظهر مسافرت كند وقتي به حد ترخص برسد مي تواند روزه را بخورد و صحت روزه گرفتن محل اشكال است و مي تواند روزه را رجاءً بگیرد ولي بنابراحتياط واجب بايدآن را قضا كند ، و پيش از رسيدن به حد ترخص جايز نيست روزه را بخورد، ولي اگر روزه را خورد، بعد به سفر رفت كفّاره ندارد، هر چند كفّاره دادن مطابق احتياط استحبابي است.
سبحانی: مسأله- اگر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نمايد، بايد روزه خود را تمام كند و اگر پيش از ظهر مسافرت كند، و پيش از ظهر به حد ترخّص برسد، يعنى به جائى برسد كه ديوار شهر را نبيند و صداى اذان آن را نشنود، روزه او باطل مى شود و اگر پيش از آن روزه را باطل كند، كفّاره بر او واجب است. و هر گاه پيش از ظهر از شهر خود حركت كند ولى بعد از ظهر به حد ترخص برسد، روزه او صحيح است.
مسأله 1722- اگر مسافر1 پيش از ظهر به وطنش برسد2، يا به جايي برسد كه ميخواهد ده روز در آنجا بماند3، چنانچه كاري كه روزه را باطل مي كند انجام نداده، بايد آن روز را روزه بگيرد4، و اگر انجام داده روزه آن روز  بر او واجب نيست5.
1-زنجانی، تبریزی: در ماه رمضان...
2- خوئي، سيستاني، وحید: اگر مسافر در ماه رمضان چه آن كه قبل از فجر در سفر بوده و چه آن كه روزه بوده و سفر نمايد، چنانچه پيش از ظهر به وطنش برسد...
3- مظاهری: چنانچه پيش از ظهر به حدّ ترخّص برسد و كارى كه روزه را باطل مى‏كند انجام نداده باشد بايد آن روز را روزه بگيرد.
4-  سيستاني: بنابراحتياط واجب بايد آن روز را روزه بگيرد و در اين صورت قضا ندارد...
5- سيستاني: و بايد آن را قضا كند.
زنجاني: و در اين مسأله فرقي نيست كه قبل از فجر در سفر بوده و يا آن كه ابتداءً روزه گرفته و سپس با مسافرت، روزه را باطل كرده و بعد به وطن يا جايي كه مي خواهد ده روز در آنجا بماند، رسيده است .
گلپايگاني، صافي، نوري: اگر انجام داده  نمي تواند آن روز را روزه بگيرد.
فاضل: اگر انجام داده  يا بعد از ظهر به وطنش برسد، يا به جايي برسد كه مي خواهد ده روز در آنجا بماند، نمي تواند در آن روز روزه بگيرد.
مكارم: اگر انجام داده باید بعداً قضا كند و مستحب است باقيمانده آن روزرا امساك نمايد، ولي اگر بعد از ظهر وارد شود نمي تواند روزه بگيرد.
سبحانی، وحید: روزه آن روز باطل است
بهجت: رجوع كنيد به ذيل مسأله 1723.
مسأله اختصاصی
سبحانی: مسأله 1376- كسى كه در روزه ماه رمضان از محل خود مسافرت مى كند و قبل از ظهر همان روز مراجعت مى كند چنانچه مفطرى انجام نداده باشد، حكمش حكم كسى است كه مسافر بوده و قبل از ظهر به وطن مى رسد. اگر چيزى كه روزه را باطل مى كند انجام نداده باشد نيّت روزه و امساك كند و روزه او صحيح است.
مسأله 1723- اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش برسد، يا به جايي برسد كه مي خواهد ده روز در آنجا بماند1، نبايد2 آن روز را روزه بگيرد.
این مسأله در رساله آیت الله مظاهری نیست.
1- سيستاني: بنابراحتياط واجب روزه اش باطل است و بايد آن را قضا كند.
2- زنجانی: نمی تواند...
فاضل، مكارم: رجوع كنيد به ذيل مسأله 1722.
*****
بهجت: مسأله- اگر مسافر بعد از ظهر از مسافرت برگردد و ظهر آن روز درجايي كه نماز تمام است نباشد، روزه آن روز باطل است، ولي اگر قبل از ظهر برگردد در صورتي كه افطار نكرده باشد، روزه آن روز بر او واجب مي شود، بنابراين بايد نيّت روزه بكند و روزه اش هم صحيح است.
وحید:مسأله- اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش یا به جایى كه مى خواهد ده روز در آن جا بماند برسد ، روزه آن روزش صحیح نیست.
مسأله 1724- مسافر و كسي كه از روزه گرفتن عذر دارد، مكروه است در روز ماه رمضان جماع نمايد1 و در خوردن و آشاميدن كاملاً خود را سير كند.
اين مسأله در رساله آيت الله بهجت نيست
1- وحید: و بیشتر از قوت بخورد و خود را کاملا سیراب نماید.
مظاهری: رجوع کنید به ذیل مسأله 1749.

آیا مرد می تواند همسرش را از روزه منع کند؟

پرسش:
با عرض سلام
ايا مرد ميتواند به زنش بگويد كه من راضي نيستم( به هر دليلي) كه شما روزه بگيريد؟‌آيا زن ميتواند روزه بگيرد؟
پاسخ:
با عرض سلام و آرزوی توفیقات الهی برای شما
مرد نمی تواند همسر خود را از روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان منع کند چون روزه ماه مبارک رمضان حق خدا است و اگر عذری در کار نباشد باید انجام شود.
در هیچ امر واجب یا ترک حرامی مرد نمی تواند مانع زن خود شود . اطاعت از شوهر تا زمانی است که به نافرمانی دستور الهی منجر نشود.
اما در صورتی که روزه زن منافات با حق شوهر(مثلا تمکین جنسی) داشته باشد مرد می تواند همسرش را از گرفتن روزه مستحبی منع کند. نیز می تواند او را از گرفتن روزه واجب غیر معین در صورتی که وقت انجام آن وسعت داشته باشد منع کند مثلا به او بگوید امروز روزه قضا  نگیر و فردا یا روز دیگر روزه بگیر .
موفق باشید

احکام روزه از 9 مرجع معظم

بخشی از احکام روزه در نظر آیات عظام: آیت الله العظمی امام خمینی، آیت الله العظمی خامنه­ ای، آیت الله العظمی بهجت، آیت الله العظمی تبریزی، آیت الله العظمی سیستانی، آیت الله العظمی صافی گلپایگانی، آیت الله العظمی فاضل لنکرانی، آیت الله العظمی نوری همدانی و آیت الله العظمی مکارم شیرازی .

 سؤال۱: اگر شخصی با اعتقاد به اینکه هنوز اذان صبح را نگفته­ اند، مشغول سحری شود. سپس متوجه گردد که وقت اذان صبح گذشته است؛ حکم روزه­ ی او چگونه است؟
همه­ ی مراجع تقلید (بجز آیت الله بهجت): اگر بدون بررسی و تحقیق در طلوع فجر، مشغول سحری شده روزه باطل است و باید قضا کند.
آیت الله بهجت: اگر بدون بررسی و تحقیق در طلوع فجر، مشغول سحری شده، بنابر احتیاط واجب روزه­ اش باطل است و باید قضا کند.
تبصره: فرد یاد شده با وجود این که روزه­ اش باطل شده، حق ندارد افطار کند؛ بلکه باید تا شب از مفطرات امساک نماید
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۲: آیا فرو بردن خلط، روزه را باطل می­ کند؟
همه­ ی مراجع تقلید (بجز آیات عظام بهجت و سیستانی): فرو بردن خلط ـ چنانچه به فضای دهان نیامده باشد ـ اشکال ندارد؛ ولی اگر به فضای دهان برسد، احتیاط واجب آن است که فرو نبری.
آیت الله سیستانی: فرو بردن خلط ـ چنانکه به فضای دهان نیامده باشد ـ اشکال ندارد؛ ولی اگر به فضای دهان برسد، احتیاط مستحب آن است که فرو نبرد.
آیت الله بهجت: فرو بردن خلط ـ اگر در حال غیر روزه امری عادی باشد و به فضای دهان نرسیده باشد ـ اشکال ندارد؛ ولی اگر به فضای دهان برسد، احتیاط واجب آن است که فرو نبرد.
 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۳: اگر شخص روزه­ دار در اثر فراموشی چیزی بخورد، آیا روزه­ اش باطل است؟ و آیا واجب است که دیگران به او تذکر دهند؟
همه­ ی مراجع تقلید: روزه­ ی او باطل نیست و بر دیگران هم واجب نیست که به او تذکر دهند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۴: آیا با شروع اذان مغرب افطار روزه جایز است؟
همه­ ی مراجع تقلید: اگر یقین دارید وقت داخل شده، اشکال ندارد و اگر شک یا گمان دارید، افطار روزه جایز نیست.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۵: آیا مسواک کردن با خمیر دندان، در حال روزه اشکال دارد؟
همه­ ی مراجع تقلید: خیر، اشکال ندارد؛ ولی باید از فرو رفتن آب دهان جلوگیری شود.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
 سؤال۶: حکم تزریق سرم در حال روزه­ ی ماه مبارک رمضان چیست؟
آیات عظام؛ امام خمینی، تبریزی، خامنه ­ای، مکارم و وحید: بنابر احتیاط واجب، باید از تزریق سرم خودداری کند؛ خواه جنبه­ ی غذایی و تقویتی داشته باشد؛ یا جنبه­ ی دوایی و مانند آن.
آیات عظام؛ نوری، صافی و سیستانی: تزریق سرم روزه را باطل نمی­ کند؛ خواه جنبه­ ی غذایی و تقویتی داشته باشد، یا جنبه­ ی دوایی و مانند آن.
آیت الله فاضل: اگر سرم جنبه­ ی غذایی و تقویتی داشته باشد، باید از تزریق آن خودداری کرد؛ ولی اگر جنبه­ ی دوایی و مانند آن داشته باشد، تزریق آن اشکال ندارد.
آیت الله بهجت: تزریق سرم روزه را باطل می­ کند
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۷: حکم تزریق آمپول در حال روزه­ ی ماه رمضان چیست؟
آیات عظام امام خمینی، بهجت و خامنه­ ای: اگر آمپول جنبه­ ی غذایی و تقویتی دارد، بنابراحتیاط واجب، باید از تزریق آن خودداری کند؛ ولی اگر جنبه­ ی دوایی دارد و یا عضو را بی حس می­کند، تزریق آن اشکال ندارد.
آیت الله فاضل: اگر آمپول جنبه­ ی غذایی و تقویتی داشته باشد، باید از تزریق آن خودداری کرد؛ ولی اگر جنبه­ ی دوایی دارد و یا عضو را بی حس می­کند، تزریق آن اشکال ندارد.
آیت الله مکارم: اگر آمپول جنبه­ ی غذایی و تقویتی یا دوایی داشته باشد، بنابر احتیاط واجب باید از تزریق آن خودداری کرد؛ ولی اگر عضو را بی حس می­کند، تزریق آن اشکال ندارد.
آیات عظام تبریزی، سیستانی، صافی و حید: تزریق آمپول روزه را باطل نمی­ کند؛ خواه جنبه­ ی غذایی و تقویتی داشته باشد، یا جنبه­ ی دوایی و مانند آن.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۸: گاهی از لثه­ هایم خون بیرون می ­آید و با آب دهان مخلوط می­ گردد؛ آیا اگر آن را فرو ببرم، روزه باطل می­ شود؟
همه­ ی مراجع (بجز آیات عظام تبریزی، صافی و نوری): اگر خون در آب دهان مستهلک شود، فرو بردن آن روزه را باطل نمی­ کند.
آیت الله نوری: فرو بردن آن جایز نیست؛ هر چند در آب دهان مستهلک شود.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۹: به جهت بیماری لثه، در روز چندین بار از آن خون می­ آید؛ ولی بدون توجه فرو می­ رود، آیا روزه باطل می ­شود؟
همه­ ی مراجع: اگر بدون توجه و اختیار فرو داده شود، روزه صحیح است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۱۰: پر کردن دندان در ماه مبارک رمضان، چگونه است؟
همه­ ی مراجع: پر کردن یا جرم­ گیری و کشیدن دندان در ماه رمضان، برای پزشکان جایز است و برای شخص روزه­ دار زمانی جایز است که مطمئن باشد، خون یا آبی که به وسیله­ ی دستگاه وارد فضای دهان می ­شود، فرو نخواهد رفت.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۱۱: کسی که می­ داند یا احتمال می ­دهد، درروز غذای باقی مانده در لای دندان فرو برده می ­شود، آیا لازم است هنگام سحر خلال یا مسواک کند؟
آیات عظام امام خمینی، خامنه ­ای و نوری: اگر در حد احتمال باشد، اشکال ندارد؛ ولی اگر یقین داشته باشد در روز چیزی از آن فرو می ­رود، باید دندان خود را خلال یا مسواک کند و اگر انجام ندهد و چیزی از آن فرو رود، روزه ­اش باطل می­ شود و اگر فرو نرود، بنابر احتیاط واجب، باید قضای آن را به جا آورد.
آیات عظام بهجت، تبریزی، سیستانی، صافی و فاضل: اگر در حد احتمال باشد، اشکال ندارد؛ ولی اگر بداند در روز چیزی از آن فرو می­رود، باید دندان خود را خلال یا مسواک کند و اگر انجام ندهد، روزه­ اش باطل می ­شود (هر چند چیزی از آن فرو نرود).
آیت الله مکارم: اگر در حد احتمال باشد، اشکال ندارد؛ ولی اگر بداند در روز چیزی از آن فرو می ­رود، بنابر احتیاط واجب، باید دندان خود را خلال یا مسواک کند و اگر انجام ندهد، روزه­ اش باطل است (هر چند چیزی از آن فرو نرود).
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۱۲: اگر روزه­ دار به جهت حالت تهوع، قی کند؛ روزه­ اش چه حکمی دارد؟
همه­ ی مراجع: اگر بی ­اختیار باشد، اشکال ندارد؛ ولی اگر از روی عمد باشد، روزه را باطل می ­کند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۱۳: استعمال عطر برای روزه­ دار، در ماه مبارک رمضان چه حکمی دارد؟
همه­ ی مراجع: استعمال عطر برای روزه ­دار مستحب است؛ ولی بو کردن گیاهان معطّر مکروه است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۱۴: آیا استفاده از، شامپو، کرم ویتامینه و رُژ لب در ماه مبارک رمضان مجاز است؟
همه­ ی مراجع: هیچ یک از موارد ذکر شده، روزه را باطل نمی­ کند؛ مگر آن که رژ لب، وارد دهان شده و فرو داده شود.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۱۵: آیا ریختن دارو به چشم (مانند قطره­ ی چشمی) روزه را باطل می­ کند؟
همه­ ی مراجع: اگر دارو به حلق نرسد و یا به حلق برسد ولی فرو نبرد، روزه ­اش باطل نمی ­شود.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۱۶: شستن سر زیر شیر آب در حال روزه، چه حکمی دارد؟
همه­ ی مراجع: آن چه روزه را باطل می­ کند، فرو بردن سر زیر آب است؛ به طوری که یک مرتبه آب، همه­ ی سر را فرا گیرد. اما شستن سر زیر شیر و زیر دوش، اشکالی ندارد.
 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۱۷: تنفس بخار آب در حمام، برای روزه چه حکمی دارد؟
همه­ ی مراجع: بخار آب حمام، روزه را باطل نمی­ کند.
 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۱۸: گاهی انسانِ روزه­ دار در کنار وسیله­ ی نقلیه قرار می­ گیرد و دود آن به حلقش می ­رسد؛ آیا روزه­ اش باطل می ­شود؟
همه­ ی مراجع: اگر با این اعتقاد که دود غلیظ به حلقش نمی ­رسد، در کنار وسیله ­ی نقلیه بایستد و به طور اتفاقی دود به حلقش برسد، روزه­ اش صحیح است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۱۹: کسی که به نفس تنگی شدید مبتلا شده و در روز باید از اسپری استفاده کند، تکلیف روزه­ ی او چیست؟
آیات عظام امام خمینی، فاضل، مکارم و نوری: با توجه به این که داروی یاد شده، خوردن و آشامیدن بر آن صدق نمی­ کند، روزه را باطل نمی­ کند.
آیت الله خامنه­ ای: اگر دارو به صورت گاز یا پودر وارد حلق شود، بنابر احتیاط واجب روزه را باطل می­ کند و اگر گرفتن روزه بدون آن، زحمت و مشقت دارد، استفاده از آن جایز است، و بعد از ماه رمضان، اگر توانست بدون استفاده از اسپری روزه بگیرد، بنابر احتیاط واجب قضا کند.
آیت الله بهجت: اگر به صورت بخار غیر غلیظ وارد حلق شود اشکال ندارد و روزه صحیح است.
آیت الله سیستانی: اگر به صورت مایع به حلق نرسد، اشکال ندارد و روزه صحیح است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۲۰: حکم کشیدن سیگار و تنباکو در حال روزه چیست؟
همه­ ی­ مراجع: احتیاط واجب آن است که روزه­ دار، از دود سیگار و تنباکو خودداری کند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۲۱: در ماه رمضان بعد از اذان صبح، با حال جنابت از خواب بیدار شدم؛ ولی می­دانم پیش از اذان محتلم شده­ ام، تکلیفم چیست؟
همه­ ی مراجع: روزه صحیح است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال ۲۲: اگر در ماه رمضان، غسل جنابت را فراموش کنیم و پس از چند روز یادمان بیاید، چه تکلیفی داریم؟
همه­ ی مراجع: باید نمازها و روزه­ ی آن چند روز را قضا کنید؛ ولی کفاره ندارد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۲۳: شخص جنب که در ماه رمضان قبل از اذان صبح، به آب دسترسی ندارد، وظیفه­ اش چیست؟
همه­ ی مراجع: اگر تا پیش از اذان صبح به آب دسترسی ندارد، تیمم بدل از غسل کند و روزه­ ی او صحیح است. بعد از اذان در صورت دسترسی به آب، برای نماز صبح غسل کند و در غیر این صورت، با همان تیمم نماز صبح خود را بخواند.
 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۲۴: کسی که مدّتی روزه گرفته و نماز خوانده است و بعد بفهمد جنب بوده، تکلیف او چیست؟
همه­ ی مراجع: اگر متوجه اصل جنابت نبوده، روزه­ های او صحیح است؛ ولی باید نمازها را قضا کند.
 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۲۵: اگر در ماه رمضان، با اعتقاد به اینکه برای غسل جنابت وقت دارد، مشغول به غسل شود و وسط غسل بفهمد مقداری از غسل با اذان صبح همراه شده است، حکم روزه­ ی او چیست؟
همه­ ی مراجع: روزه ­ی او صحیح ا.ست
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۲۶: کسی که پیش از اذان صبح با حالت احتلام از خواب بیدار می­ شود، آیا می ­تواند تا اذان، غسل نکند و تیمم کند؟
همه­ ی مراجع: اگر غسل را به تأخیر بیندازد تا جایی که وقت تنگ شود، گناه کرده است. در این صورت باید پیش از اذان صبح، تیمم کند و روزه­ ی او صحیح است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۲۷: اگر شخصی بعد از اذان صبح، محتلم شود و تا غروب غسل نکند؛ آیا اشکالی به روزه­ ی او وارد می­ شود؟
همه­ ی مراجع: خیر؛ لازم نیست فوری غسل کند و روزه­ ی او صحیح است؛ ولی برای نماز باید غسل کند.
 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۲۸: چندین سال با حال جنابت، روزه گرفتم و نماز خواندم؛ در حالی که نمی ­دانستم جنب باید غسل کند، تکلیف چیست؟
آیات عظام امام خمینی، خامنه­ ای، تبریزی، مکارم و وحید: نماز و روزه­ هایی را که در جنابت انجام داده ­اید، باید قضا کنید.
آیات عظام سیستانی، صافی و فاضل: اگر در یاد گرفتن مسائل کوتاهی نکرده ­اید، روزه ­ها صحیح است و قضا ندارد؛ ولی نمازهایی را که در حال جنابت خوانده ­اید، باید قضا شود
آیت الله نوری: روزه ­ها صحیح است و قضا ندارد؛ ولی نمازهایی را که در حال جنابت خوانده­ اید، باید قضا کنید.
تبصره: طهارت نسبت به نماز شرط واقعی است؛ از این رو اگر از روی ناآگاهی بدون طهارت نماز بخواند، نمازش باطل است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
 سؤال۲۹: اگر کسی به عمد روزه­ ی خود را در ماه مبارک رمضان، به وسیله­ ی استمنا باطل کند، چه حکمی دارد؟
همه­ ی مراجع (بجز آیات عظام خامنه­ ای، سیستانی و صافی): علاوه بر قضا، بنابر احتیاط واجب، باید کفاره­ ی جمع (۶۰ روزه و اطعام ۶۰ فقیر) بپردازد.
آیات عظام خامنه ­ای و سیستانی: علاوه بر قضا، کفاره دارد و بنابر احتیاط مستحب، کفاره­ ی جمع (۶۰ روزه و اطعام ۶۰ فقیر) بپردازد
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۳۰: کسی که بدون قصد بیرون آمدن منی درماه رمضان، با خودش بازی کند و ناخود آگاه منی از او خارج شود؛ آیا روزه ­اش باطل می­شود؟
همه­ ی مراجع: اگر احتمال می ­داده که با این کار منی از او بیرون می ­آید، روزه­ اش باطل می­ شود.
 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۳۱: اگر با قصد خروج منی، خود ارضایی کند؛ در صورتی که به حدّ خروج منی نرسد، آیا روزه را باطل می­ کند؟
آیات عظام امام خمینی، خامنه ­ای و فاضل: خیر روزه ­اش باطل نمی ­شود.
آیات عظام بهجت، صافی، مکارم و نوری: اگر به قصد بیرون آمدن منی، خود ارضایی کند، روزه­ اش باطل می­ شود؛ هر چند منی از او بیرون نیاید.
آیت الله سیستانی: اگر به قصد بیرون آمدن منی خود ارضایی کند ـ هر چند منی از او بیرون نیاید ـ بنابر احتیاط واجب، روزه را تمام کند و بعد از ماه رمضان قضا نماید.
=======================
سؤال۳۲: اگر کسی درماه مبارک رمضان آیه­ ی قرآن یا حدیث را به طور سهوی غلط بخواند، تکلیف روزه­ اش چیست؟
همه­ ی مراجع: روزه ­اش باطل نمی ­شود؛ ولی سعی کند قرآن یا حدیث را درست بخواند.
 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۳۳: اگر گرفتن روزه باعث شود که بیماری دیرتر بهبود یابد، تکلیف چیست؟
همه­ ی مراجع: نباید روزه بگیرد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۳۴: اگر بیمار با اعتقاد به اینکه روزه برایش ضرر دارد، روزه بگیرد حکم چیست؟
همه ­ی مراجع: اگر روزه بگیرد، صحیح نیست و باید پس از ماه رمضان آن را قضا کند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۳۵: کسی که می ­داند یا احتمال قوی می­ دهد که اگر روزه بگیرد، به زخم معده یا سنگ مثانه دچار می ­شود؛ آیا روزه بر او واجب است؟
همه ­ی مراجع: اگر احتمال عقلایی می­ دهد، روزه بر او واجب نیست.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۳۶: کسی که ناراحتی کلیه دارد و باید برای جلو گیری از آن در طول روز، چندین بار آب و مایعات استفاده کند، حکم روزه­ ی او چیست؟
همه­ ی مراجع: اگر برای جلوگیری از بیماری کلیه، نیاز به نوشیدن آب یا سایر مایعات در طول روز باشد، روزه گرفتن بر او واجب نیست.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۳۷: بیماری که در طول روز تنها به خوردن چند قرص نیاز دارد، درصورتی که گرفتن روزه برایش ضرر ندارد؛ آیا خوردن تنها چند قرص روزه را باطل می­ کند؟
همه ­ی مراجع: آری روزه ­ی او باطل می­ شود.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۳۸: روزه گرفتن برای زن باردار ـ که نمی­ دانسته روزه برای جنین ضرر دارد ـ چه حکمی دارد؟
همه­ ی مراجع: اگر بر اثر روزه، خوف ضرر بر جنین داشته باشد، نباید روزه بگیرد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۳۹: زن بارداری که به جهت حمل و شیردهی نتوانسته روزه­ ی ماه رمضان و قضای آن را بگیرد؛ آیا تکلیف قضا از او ساقط می ­شود و حکم مریض را دارد؟
همه­ ی مراجع: خیر، هر زمان که توانایی پیدا کرد، باید روزه­ ها را قضا کند و حکم مریض را ندارد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۴۰: اگر کسی در ایام عادت، از قرص یا آمپول جلوگیری استفاده کند؛ روزه ­ی او صحیح است
همه­ ی مراجع: اگر عادت نشود، روزه صحیح است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۴۱: دختر که به حدّ بلوغ رسیده، ولی به واسطه ­ی ضعف بنیه، نمی­ تواند روزه بگیرد و قضای آن را تا دو سه سال به جا آورد، تکلیف او چیست؟
همه­ ی مراجع (بجز آیات عظام مکارم و تبریزی): اگر گرفتن روزه برای او ضرر دارد، یا تحمل آن برایش زحمت و مشقت زیاد دارد، روزه بر او واجب نیست؛ ولی ترک آن به صرف برخی عذرها، جایز نیست و هر زمان توانست باید قضای آن را به جا آورد.
آیت الله مکارم: در فرض یاد شده، روزه بر او واجب نیست و باید برای هر روز یک مُد طعام بدهد و قضای این روزه­ها هم بر او واجب نیست.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۴۲: کسی که از روی عمد روزه ­های خود را نگرفته تکلیفش چیست؟
همه­ ی مراجع: هر مقدار از روزه­ ها را که نگرفته، باید قضا کند و افزون بر آن، برای هر روز نیز باید کفاره بدهد؛ یعنی، دو ماه روزه بگیرد، یا شصت فقیر را سیر کند و یا به هر کدام یک مد (تقریبا ده سیر) طعام (گندم یا جو و مانند آن) به آن ها بدهد
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۴۳: آیا کسی که از روی عمد و در ملأ عام، روزه خواری می­ کند، تعزیر دارد؟
همه­ ی مراجع: افزون بر قضا و کفاره، تعزیر نیز دارد که مقدار آن، برای بار اول و دوم ۲۵ تازیانه است و به نظر عده­ ای، اندازه­ ای برای آن مشخص نشده و با نظر و تشخیص حاکم شرع تعیین می ­گردد. اگر بعد از تعزیر اوّل و دوم، برای مرتبه ­ی سوم روزه خواری کند، حکمش قتل است.
 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سؤال۴۴: آیا می ­توان درماه رمضان برای فرار از روزه مسافرت کرد؟
همه­ ی مراجع: مسافرت کردن در ماه رمضان ـ هر چند به عنوان فرار از روزه باشد ـ اشکال ندارد؛ ولی این امر تا قبل از روز بیست و سوم مکروه است. 

منبع : رساله ی دانشجویی

Publish modules to the "offcanvas" position.